پنجشنبه, ۱۴ تیر, ۱۴۰۳ / 4 July, 2024
مجله ویستا

چین نامه


چین نامه

● نویسنده؛ ماتیو ریچی
● مترجم؛ محمد زمان
● مرکز پژوهشی میراث مکتوب
● چاپ ۱۳۸۷
چهار قرن پیش یک هیات تبلیغی مسیحی تصمیم می گیرند برای تبلیغ مسیحیت از اروپا به چین بروند. ماتیو …

نویسنده؛ ماتیو ریچی

مترجم؛ محمد زمان

مرکز پژوهشی میراث مکتوب

چاپ ۱۳۸۷

چهار قرن پیش یک هیات تبلیغی مسیحی تصمیم می گیرند برای تبلیغ مسیحیت از اروپا به چین بروند. ماتیو ریچی یکی از اعضای این هیات بود. او در سفر به چین ضمن بازدید از نقاط مختلف و گفت وگو با مقامات سیاسی و فرهنگی و مردم چین در همان زمان به نوشتن یادداشت هایی درباره وضعیت این کشور و آداب و رسوم و مناسبات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی آن مشغول می شود. شاید خود او نمی دانست که اهمیت این یادداشت ها تا چه حد است. به طوری که این یادداشت ها بعدها یکی از منابع مهم چین شناسی در دنیا شد. سرزمین چین تا آن زمان برای خیلی ها ناشناخته بود. یادداشت های ماتیو به زبان های مختلف ترجمه شد و نظر مردم دنیا را به شناسایی و ارتباط با این کشور جلب کرد. این یادداشت ها در زمان حکومت صفویه توسط شخصی به نام محمد زمان که از نقاشان برجسته آن زمان بود و به زبان لاتین آشنایی داشت به فارسی برگردانده شد. این ترجمه برای ایرانیان از جنبه های مختلفی مورد توجه قرار گرفته است. گذشته از اینکه بیانگر تاریخ چین در آن دوران است، شخصیت مترجم که هنرمندی نامدار است و نیز متن فارسی اثر برای شناخت ادبیات فارسی دوره صفویه بر اهمیت آن افزوده است. به عبارتی کتاب هم تاریخ چین را بازگو می کند و هم نشانه یی از تاریخ فرهنگ و ادب فارسی است. کتاب که توسط مرکز پژوهشی میراث مکتوب منتشرشده شامل مقدمه یی صد صفحه یی است که زندگینامه محمد زمان و نمونه های نقاشی های وی، زندگینامه ماتیو ریچی و مسائلی پیرامون نسخه اصلی کتاب وی است. متن اصلی کتاب که چین نامه نام دارد در ۱۰ فصل به توضیح وضعیت چین آن دوران در زمینه های مختلف پرداخته است. علاوه بر دانستنی های جغرافی چین، شرحی درباره وضعیت اقتصادی و صنایع دستی چین دارد. همچنین شیوه حکومت و اداره امور را به خوبی تشریح کرده است. بخشی از یادداشت ها مربوط به آداب و رسوم و مناسبات مردمی و عقاید مذهبی رایج در آن زمان است. نویسنده، خرافات و افسانه ها و افکار موهوم را نیز از قلم نینداخته و شرحی درباره آنها نگاشته است.

این کتاب در حقیقت رساله دکترای لوجین از اعضای فرهنگستان علوم اجتماعی چین در دانشگاه تهران است.