آقای رئیس جمهور به دهان متملقین خاک بپاشید

رئیس جمهور, رسانه و ۶ سوال اساسی

پرسش این است که صداو سیمای جمهوری اسلامی ایران برای در اختیار قراردادن این فضای یکجانبه چه توجیهی برای مخاطبان خواهد داشت و اساساً چگونه می تواند خود را رسانه ملی بخواند.

محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهوری اسلامی ایران، امشب از طریق رسانه ملی با بینندگان و شنوندگان «گفتگو» خواهد‌کرد.

بیشتر که دقت کنیم «تعدد» این نوع مصاحبه‌ها را در دولت فعلی خواهیم‌فهمید. بعضاً حتی این قبیل برنامه‌ها از شکل گفتگو خارج‌شده و متکلم تنها می‌گوید و با هیچ‌گونه پرسشی مواجه نمی‌شود.

آقای رئیس‌جمهور در دوره‌ ریاست‌جمهوری خود بارها از فضای رسانه‌ملی برای بیان دستاوردها و ناکامی‌های دولت بهره جسته‌است ودر بعضی از موارد گفتگو تنها

جنبه توجیه‌کننده داشته‌است، بدون آنکه منتخب ملت با پرسشها و دغدغه‌های رای‌دهندگان آشنا گردد.

پرسش این است که صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران برای در اختیار قراردادن این فضای یکجانبه چه توجیهی برای مخاطبان خواهد داشت و اساساً چگونه می‌تواند خود را رسانه ملی بخواند.

اگر به تجربه دولتهای قبلی بپردازیم در خواهیم‌یافت که چنین امکانی در اختیار هیچ یک از رؤسای جمهور قبلی قرار نگرفته‌است. در مواقعی اندک نیز که ایشان فرصت مواجهه با افکار عمومی را داشته‌اند حداقلی از مبانی یک گفتگوی تلویزیونی رعایت می‌گردیده‌است. به‌طوریکه هنوز حافظه ملت برخی گفتگوهای نیمه چالشی با آقای هاشمی رفسنجانی در دولت دوم ایشان را به خاطر دارد.

از سوی دیگر این نوع گفتگو‌ها با هر هدفی که از سوی مشاوران رسانه‌ای رئیس جمهور طراحی شده‌باشد، نمی‌تواند نتایج مورد انتظار را به بارآورد .نشانیدن رئیسجمهور که باید مظهر پاسخگویی باشد در جایگاه یک متکلم وحده، علاوه بر خدشه دار کردن نظارت افکار عمومی روند اصلاح معایب را متوقف خواهد‌کرد.

ضمن آنکه چرایی امتناع رؤسای جمهورمان (گذشته تا امروز) از گفتگو با روزنامه یا یک رسانه داخلی (غیر از صدا و سیما) با وجود گفتگوهای طولانی و بسیار صریح با رسانه‌های بین‌المللی همچنان یک پرسش اساسی است.

● آنچه که در رسانه‌ها

مطرح شده‌است حاکی از آن است که موضوع سخنان آقای رئیس جمهور درباره تحولات اقتصادی مورد نظر ایشان و بحث تغییرات کابینه است.

شاید تشکیل گفتگوهای چالشی مانند بسیاری از رسانه‌های جهان دور از انتظار باشد امری که با نگاهی به قوانین اساسی و جاری کشور سندی بر منع آن نخواهیم‌یافت و حتی روح حاکم بر قانون‌اساسی وجود چنین فضایی را لازم می‌شمارد.

اما با این وجود از رسانه‌ای که خود را ملی می‌داند انتظار می‌رود تا حداقل برخی از پرسشهایی را که افکار عمومی در موضوعات طرح شده رئیس جمهور دارد ولی مکانیزمی برای طرحش نمی یابد از ایشان مطالبه نماید.

۱) آقای رئیس جمهور! شما با طرح وعده‌های اقتصادی پیروز انتخابات بوده‌اید، در حالی که بیشترین ناکامی‌های دولت (با رشد اقتصادی ۵ و تورم حداقل۲۰ درصدی) در همین بخش بوده‌است.

آیا این تحول جدید که در سال جدید مورد نظر است تنها با عزل یک وزیر امکان پذیر است؟ آیا این عمل را نوعی فرافکنی نمی‌دانید؟

۲) شما در سخنان روزهای اخیرتان از اینکه اجاره ۷۰ متر آپارتمان باید ۲۰ میلیون پول پیش و ۱۵۰ هزار تومان کرایه باشد گله کرده‌اید، حال آنکه درست ۹ ماه پیش این موضوع را جنگ روانی رسانه‌ها می‌خواندید!

آیا این گرانی‌ها جز ماحصل سیاستهای انبساطی اقتصادی دولت شما بوده‌است که در فضا به دنبال عاملش می‌گردید؟ آیا گرانی مسکن بالاخره جنگ روانی رسانه‌هاست یا یک واقعیت؟!

۳) شما برنامه‌ای برای عزل ۲ وزیر دیگر از کابینه دارید. در این صورت تعداد وزرای معزول شما به

۱۱ نفر از ۲۱ نفر خواهد‌رسید. آیا طبق قانون کل کابینه را برای رای اعتماد مجدد به مجلس معرفی خواهید‌کرد؟

۴) آقای احمدی نژاد! چرا به جای تکیه بر مکانیزم کارشناسی و علمی به دنبال حل یک شبه مشکلات واستفاده از سیستم بخشنامه‌ای برای حل آن هستید؟

آیا تجربه ۳ سال اخیر بویژه در عرصه اقتصاد ناکامی این روش‌ها را برایتان اثبات نکرده است؟

۵) این روزها صحبت از برنامه دولت برای پرداخت نقدی یارانه‌ها به ملت می شود.

آیا در این زمینه از نظرات اقتصاددانان برجسته استفاده شده‌است؟ آیا برای ملت با این شرایط اقتصادی و تورمی قدرتی برای تحمل عواقب سوء احتمالی این طرح باقی مانده‌است؟

۶) در آمدهای ارزی ناشی از افزایش قیمت نفت متاسفانه به جای آنکه به سمت طرحهای بزرگ ملی جهت گیرند وگره‌ای از کمبود اعتبارات آنها را بگشایند یا تبدیل به نقدینگی شده و تورم زا شده اند، یا بر حجم واردات و تضعیف صنعت و تولید ملی افزوده‌اند و یا به سمت طرحهای زود بازده‌ای سرازیر شده‌اند که به دلیل عدم نظارت کافی در بسیاری موارد تحقق نیافته‌اند. در این شرایط برای نجات تولید ملی، وکنترل حجم نقدینگی چه برنامه‌ای دارید؟

و بالاخره آنکه آقای رئیس جمهور! منتقدان شما بهترین دوستانتان هستند، چون به شما برای عمل به سوگندی که در پیشگاه خداوند و در برابر ملت خورده اید یاری می رسانند و دشمنان شما متملقانی هستند که در تاریخ، حاکمان بسیاری را در وفای به عهدشان ناکام گذاشته‌اند، پس آنگونه که معصوم (ع) فرمود: «به دهان متملقین خاک بپاشید».