چگونه به کودکانمان کمک کنیم تا کابوس نبینند

کابوس ها گه گاهی به هنگام خواب به سراغ اغلب بچه ها می آیند در این جا به شما می گوئیم که چگونه از ایجاد این کابوس ها جلوگیری کرده و بعد از کابوس, کودک خود را آرام کنید

کابوس‌ها گه‌گاهی به‌هنگام خواب به سراغ اغلب بچه‌ها می‌آیند. در این‌جا به شما می‌گوئیم که چگونه از ایجاد این کابوس‌ها جلوگیری کرده و بعد از کابوس، کودک خود را آرام کنید.

کودکان حدوداً، ده برابر بیشتر بزرگسالان در معرض کابوس‌ها قرار دارند. چرا که حدود ۸۰ درصد زمان خواب را در فاز ”رویا“ به‌سر می‌برند در حالی‌که به‌طور مثال، این فاز در میانسالان حدود ۱۰ـ۸ درصد زمان خواب را تشکیل می‌دهد.

قدرت تخیل و نیز خلاقیت کودک، او را برای دیدن خواب‌های ترسناک مستعد می‌کند. در خواب‌های عمیق، امکان شکل‌گیری احساسات قوی نیز وجود دارد. به‌دلیل مبهم بودن مرز واقعیت و خیال در کودکان، این خواب‌ها تماماً در نظر کودک، واقعی جلوه می‌کنند. اضطراب و استرس نیز می‌توانند از عوامل مؤثر به‌شمار آیند.

اگر کودک شما گاهی دچار کابوس می‌شود، نگران نباشید. اما اگر این خواب‌های بد، دائمی هستند به‌دنبال یافتن منابع اضطراب و استرس در کودک خود باشید. ممکن است موردی در اتفاقات روزمره یا محیط کودک سبب شود تا در مواجهه با نیازهای زندگی روزانه احساس ناتوانی داشته باشند. ممکن است او برای تطابق با تغییرات اخیر زندگی‌اش مانند تولد فرزندی دیگر، نقل مکان و... نیازمند زمان باشد. ممکن است واکنش او در برابر مشکلات خانوادگی یا دیدن تصاویر جنگ و دعوا در تلویزیون یا هر جای دیگر و یا به‌دلیل بزرگ شدن او و آگاهی بیشتر وی از خطرات پیرامونش باشد، که هنوز به اندازه کافی بزرگ نشده تا از طریق صحبت در مورد ترس‌هایش با آن‌ها کنار بیاید. برای کمک و پیشگیری از دیدن این خواب‌ها و نیز آرام کردن کودک:

▪ فعالیت‌های عصرانه آرامی را برای او فراهم کنید. کتاب‌هائی با عکس‌های ترسناک را برای او نخوانید و یا قبل از خواب به او اجازه ندهید که فیلم‌های ترسناک ببیند.

▪ اگر او می‌خواهد یک چراغ را روشن گذاشته و در اتاقش را باز بگذارید، زمان مناسبی برای صحبت کردن در مورد این‌که او دیگر بزرگ شده، نیست. چرا که شرمنده کردن کودک در مورد ترس‌هایش و یا نادیده گرفتن این ترس‌ها بدون احترام گذاشتن به احساسات او، فقط وضعیت را بدتر می‌کند.

▪ اگر کودک شما با فریاد و گریه از خواب بیدار شد، با او همدردی کنید و تا آرام نشده کنار او بمانید.

▪ در مورد جزئیات کابوس او صحبت نکنید.

▪ صحبت در مورد این موضوع، تنها باعث می‌شود که کودک شما جزئیات ترسناک را بیشتر به یاد آرود. حتی اگر خود او مایل به صحبت بود، شما می‌توانید در روز با او در مورد خوابش صحبت کرده یا در مورد آن نقاشی بکشید.

▪ بهتر است در اتاق کودک بمانید تا اینکه او را به اتاق خود ببرید. وقتی به کودک خود اجازه می‌دهید تا دوباره در اتاق خود به آرامش برسد، به او کمک می‌کنید تا دریابد که اتاق خودش، بعد از تمام این اتفاقات هنوز هم خیلی امن است.

پرستو صبائی‌فرد