رسم مسلمانی

آن روز، حضرت علی (ع) هرچه غلام خودش را صدا زد پاسخی نشنید.
لحظاتی بعد، امام او را دیدند و فرمودند: فلانی هرچه صدایت زدم جوابم را ندادی! غلام گفت: مولای من! اندكی كسالت داشتم، برای …

آن روز، حضرت علی (ع) هرچه غلام خودش را صدا زد پاسخی نشنید.

لحظاتی بعد، امام او را دیدند و فرمودند: فلانی هرچه صدایت زدم جوابم را ندادی! غلام گفت: مولای من! اندكی كسالت داشتم، برای همین پاسخ ندادم، تازه این را هم به خوبی می دانستم كه از عقوبت شما مصون و در امانم!

لبخندی بر لبان علی (ع) نقش بست. سرش را رو به آسمان كرد و فرمود: «خدایا تو را سپاس كه مرا از كسانی قرارداده ای كه بندگانت، خودشان را از آسیب خلق و خوی آنان در امان می بینند.

آنگاه نگاهی به چهره غلام انداخت و خطاب به وی گفت: «راه خویش برگیر و برو! تو را درراه خدا آزاد كردم»