مخارجی كه از آنها صرف نظر می شود

عمده خانوارها جزو قشر متوسط جامعه هستند و از اول تا آخر ماه برای تقسیم درآمد به هزینه ها برنامه ریزی می كنند و عجیب نیست اگر هزینه های پر كردن اوقات فراغت در آخرین خط لیست هزینه های جاری زندگی قرار بگیرد

پر كردن اوقات فراغت برای ما ایرانی ها این روزها دردسر ساز شده است. البته منظور این نیست كه ما از بقیه مردم دنیا بیكارتریم یا اینكه به بهینه سازی اوقات بیكاری خود توجه زیادی داریم. اتفاقا برعكس، ما آنقدر كه برای پر كردن اوقات فراغتمان مشكل داریم برای برنامه ریزی كاری یا تحصیلی با مانع خاصی مواجه نیستیم. بی دلیل نیست كه هر چند وقت یك بار و البته بیشتر در فصل تابستان خبرنگاران رسانه های گروهی در جمع مردم ظاهر شده و از چگونگی گذران اوقات فراغتشان می پرسند.جواب های پرسش شوندگان هم اغلب شبیه است. رسیدگی به كارهای عقب افتاده، دیدار اقوام و برای جوانترها ثبت نام در كلاس های آموزشی، ورزشی و... اگر خوب توجه كنید می بینید كه این اوقات فراغت اگر برنامه ریزی درستی نداشته باشد، از زمان كار و تحصیل هم خسته كننده تر است. مشخص نیست مردم ما بر چه اساس تفریح و تفرج را جزو مواردی كه می تواند اوقات فراغتشان را پر كند چندان به حساب نمی آورند یا اگر هم قرار است به عنوان تفریح جایی بروند آن را چنان سخت می گیرند كه لذت و خوشی تفریح به مشكلات و دردسرهایش نمی ارزد. یكی از عواملی كه سبب شده خانواده های ایرانی تفریح و گشت و گذار سبك شهری را از برنامه زندگی خود خارج كنند، هزینه و مخارج انجام این كار است. به هر حال عمده خانوارها جزو قشر متوسط جامعه هستند و از اول تا آخر ماه برای تقسیم درآمد به هزینه ها برنامه ریزی می كنند و عجیب نیست اگر هزینه های پر كردن اوقات فراغت در آخرین خط لیست هزینه های جاری زندگی قرار بگیرد.با محاسبه هزینه های چند تفریح به ظاهر مطلوب و بی دردسر برای یك خانواده چهار نفری می توان با توجه به بودجه و سلیقه های افراد مختلف خانواده یكی از آنها را انتخاب كرد. از پارك رفتن شروع می كنیم؛ می توان یكی از پارك های سطح شهر را انتخاب كرد و چند ساعتی را در آنجا به تفرج و احیانا انجام بازی های سبك گذراند. با اندكی سلیقه و حوصله می توان این تفریح ساده را بسیار ماندنی برگزار كرد.با یك زیرانداز، فلاسك چای، مقداری میوه و احیانا مقداری غذای حاضری و گذران چند ساعتی در فضای سبز شهری به دور از شلوغی های شهر حتما خوش می گذرد. تا اینجا هزینه ای صرف این كار نشده و تنها هزینه این كار خرج رفت و آمد است. اگر ماشین شخصی داشته باشید تنها پیدا كردن جای پارك باقی می ماند و اگر ماشین موجود نباشد بهترین وسیله برای ارزان تمام كردن تفریح، اتوبوس است، اما اگر وسایل همراهتان زیاد باشد اتوبوس وسیله مناسبی نیست و بهتر است از سواری های خطی و تاكسی استفاده كنید. اگر راهتان دور است و مجبورید چند ماشین عوض كنید با توجه به اینكه چهار نفر هم هستید بهتر است دربست بگیرید. پس احتمالا با هزینه ای حدود ۳ تا ۶ هزار تومان برای رفت و برگشت بسته به فاصله مبدا تا پارك، رو به رو می شوید.خب، حالا می دانید حداقل هزینه گذران اوقات در پارك برای خانواده چهار نفری چقدر است؟ حالا اگر بخواهید سینما را انتخاب كنید قضیه چه شكلی پیدا می كند؟ قیمت بلیت سینما از ۴۰۰ تا یكهزار و ۲۰۰ تومان از درجه ۳ تا ممتاز متفاوت است. البته روزهای شنبه قیمت ها نیم بهاست، اما مشكل این است كه روزهای شنبه معمولا بزرگترهای خانواده بیكار نیستند. حالا با فرض اینكه در یك روز تعطیل این خانواده به یك سینمای درجه یك بروند، هزینه ها شامل رفت و آمد، بلیت سینما و احتمالا خوراكی است كه داخل سینما میل می كنند. در این مورد استفاده از اتوبوس بد نیست، چون خانواده وسیله اضافی همراه ندارند. البته اتوبوس ها در روزهای تعطیل، معمولا كمتر هستند، پس احتمالا تاكسی باز هم مناسب تر است. استفاده از ماشین دربستی هم، باز چند هزار تومانی خرج روی دست می گذارد. با جمع همه هزینه ها رقمی بین ۸ تا ۱۰ هزار تومان به دست می آید، پس سینما رفتن از تفریح در پارك پرهزینه تر است.اما تئاتر چطور است؟ با فرض اینكه شما یك خانواده هنردوست حرفه ای هستید، تئاتر تفریح مناسبی است. قیمت بلیت تئاتر از ۲ تا ۴ هزار تومان متغیر است و البته روزهای یكشنبه هم نیم بهاست. اما بازهم مشكل این است كه یكشنبه وسط هفته است. تئاتر رفتن هم با رفت و آمد، حدود ۱۰ تا ۱۳ هزار تومان خرج دارد، البته در روزهای یكشنبه(!) در روزهای دیگر این هزینه تا ۲۰ هزار تومان افزایش می یابد. تماشای تئاتر، تفریح گرانی است، اما به هر حال شما مختارید.برای خانواده هایی كه بچه های كوچك دارند، شهر بازی هم یكی از بهترین تفریحگاه های دلخواه بچه هاست. هر چند شهربازی های ما تنوع چندانی ندارند، كرایه رفت و برگشت احتمالا زیاد می شود، چون تعداد شهربازی های سطح شهر بسیار معدود است، كرایه رفت و برگشت را ۵ هزار تومان در نظر بگیرید. اگر ورودیه شهر بازی را ۵۰۰تومان فرض كنیم تا اینجا ۷ هزار تومان هزینه شده است. هر یك از وسایل بازی هم قیمت خاص خودش را دارد، هرچه هیجان بیشتر، قیمت بالاتر. البته بازی های مخصوص بچه ها قیمت های مناسب تری دارند. با فرض اینكه هر یك از افراد خانواده فرصت استفاده از سه بازی را پیدا كنند و قیمت متوسط هر بازی را هم حدود ۷۰۰ تومان در نظر بگیریم، حدود ۸ هزار تومان هم برای این كار صرف می شود. با جمع هزینه های رفت و آمد و ورودی، این مبلغ به حدود ۱۵ هزار تومان می رسد. پس شهر بازی رفتن هم تفریح پرهزینه ای است.در فرض های بالا سعی كردیم ارقام و هزینه ها را در پایین ترین حد ممكن حساب كنیم. اگر قرار باشد هزینه دیگری از قبیل صرف شام خارج از منزل را هم به آن اضافه كنیم كه احتمالا آن هم بین ۶ تا ۱۲ هزار تومان هزینه بر است، جمع این رقم با عددهای بالا، تقریبا ارقام غیرمعمولی را به دست می دهد كه واقعا به عنوان یك تفریح چند ساعته برای یك خانواده متوسط اصلا به صرفه نیست.حالا شاید دیگر زیاد تعجب نكنیم از اینكه پر كردن اوقات فراغت واقعا تبدیل به یك مسئله دردسرساز شده است.به هر حال كمترین هزینه ها كه مربوط به پارك رفتن است هم بین ۳ تا ۶ هزار تومان تمام می شود. این كار اگر قرار باشد در هر هفته تكرار شود، یعنی برای تفریح كردن ماهانه، حداقل باید ۱۲ تا ۲۴ هزار تومان هزینه كرد كه این مبلغ در كنار سایر هزینه های یك خانواده، رقم نسبتا قابل توجهی است كه حتی می توان در كنار سایر مخارج ضروری از آن صرف نظر كرد.حالا اگر قبول داشته باشیم كه روح و جسم مان برای تجدید قوا به اندكی تنوع در دوره های كوتاه مدت نیاز دارد، شاید بتوانیم در كنار هزینه های ماهانه، مبلغی را هم به تفریح اختصاص دهیم.

سایه صدر