نوای بلند حقیقت

دلتنگ حضور مردی از خاندان پیامبرهستم و در ایام شهادت جده بزرگوارش حضرت فاطمه زهرا(س) رمزعشق و دوستی نسبت به آنها را جستجو می‌کنم. چه می‌شود که پس ازچهارده قرن همچنان نام محمد …

دلتنگ حضور مردی از خاندان پیامبرهستم و در ایام شهادت جده بزرگوارش حضرت فاطمه زهرا(س) رمزعشق و دوستی نسبت به آنها را جستجو می‌کنم. چه می‌شود که پس ازچهارده قرن همچنان نام محمد امین(ص) و خاندان پاک و مطهرش یادآور سرچشمه‌های خوبی و نیکی است؟ چه می‌شود که فاطمه زهرا(س) همچنان نور جاودانه عفت و طهارت است؟ چه می‌شود که صدای مولای متقیان علی(ع) در محراب کوفه همچنان یادآورعرش کبریاست؟ چه می شود که آه بلند سبط اکبر نبی امام حسن مجتبی (ع) همچنان جگرسوز است؟چه می‌شود که قامت رشید تقوا همچنان بر پیشانی معنویت عاشورایی می‌درخشد؟ چه می‌شود که حسین(ع) همچنان رمز ایثار است؟ چگونه می‌توان حال بانو زینب کبری(س) در کربلای عشق را فهمید؟ چگونه می‌توان آن رنج مضاعفی را که امامان (علیهما سلام) تجربه کردند درک کرد آن هم در دورانی که خوبی به سرعت در حال محو شدن است و ارتش بدی‌ها بر پیکر شهرمان سایه افکنده است؟ تنها راه رسیدن به آن معنویت کلیدواژه‌ای به نام خداست.

رفیق صمیمی آدمی و یار تنهایی هر کدام از ما که نق هایمان را می شنود و لبخندی شیرین را تحویلمان می‌دهد. کاش می‌دانستیم که کبریای الهی تا چه میزان علاقه‌مند حضور ماست، کاش درک می‌کردیم که او و فرشتگانش تا چه میزان منتظر بازگشت ما به سوی خودشان هستند. بله درست متوجه شدید، رمزعشقمان به پیامبر و خاندانش درهمین مفاهیم گنجانده می‌شود. ایشان حلقه واسط پروردگار با انسان خاکی هستند و نوای بلند حقیقت را از جای جای هستی درگوش بندگان خدا زمزمه می‌کردند. فریاد توحید محمد، بانگ حقیقت فاطمه و نوای رستگاری علی یادگارهای مهمی از تاریخ اسلام است تا یادمان باشد که همیشه خدایی هست که مراقب ماست اما افسوس که غافلیم و ناهشیار.

نویسنده : نیما بهدادی‌مهر