دور از چشم دوربین های کنجکاو هالیوود

درباره دنیای بازیگری «بیلی باب تورنتون» و جدیدترین فیلم کمدی او

▪ نکات جالب و خواندنی در مورد زندگی بیلی باب تورنتون

ـ در دوران دبیرستان، تورنتون در یک گروه موسیقی درامر بود.

ـ از او در شهر زادگاهش «هات اسپرینگز» در آرکانزاس تجلیل به عمل آمده و سه شنبه ها به نام او نامگذاری شده است.

ـ برای بازی در نقش یک تعمیرکار اتومبیل در فیلم «UTurn» ۵۰ پوند دریافت کرد.

ـ او و دوستش «دوایت یوکام» کمپانی فیلمسازی خودشان را دارند و در آینده امیدوارند فیلم ها و آلبوم های موسیقی به بازار ارائه دهند.

ـ او در مصاحبه ای با نشریه USA Today گفته بود که از دیدن وسایل و مبلمان آنتیک ترس و واهمه شدیدی دارد. این ترس در ۲ فیلم او به نام «راهزنان» (۲۰۰۱) و «Sling blade» (۱۹۹۶) نشان داده شده است.

ـ به خاطر احترام وافر به برادران کوئن بدون خواندن فیلمنامه «مردی که آنجا نبود» (۲۰۰۱) پیشنهاد بازی در این فیلم را پذیرفت.

ـ سیگار کشیدن را پس از بازی در فیلم «مردی که آنجا نبود» برای همیشه ترک کرد.

ـ در جایی گفت که از همه نقش هایی که بازی کرده نقش دیوی کراکت در فیلم «آلامو» (۲۰۰۴) را بیشتر دوست دارد.

ـ در سال ۲۰۰۴ ستاره ای را در بلوار مشاهیر هالیوود دریافت کرد.

ـ در مصاحبه های مختلف از سال های دشوار زندگی خود به عنوان یک هنرپیشه گمنام یاد کرده است. او در مقطعی از زندگی اش آنقدر فقیر بود که تنها چیزی که استطاعت خرید آن را داشت سیب زمینی بود که آنها را به صورت کبابی می خورد تا لذیذتر باشند. این سوءتغذیه بعدها برای او مشکلاتی ایجاد کرد که او را راهی بیمارستان کرد. او به علت نداشتن بیمه در آن زمان از سوی پزشکی اهل آرکانزاس به رایگان درمان شد.

ـ او در فیلم آرماگدون (۱۹۹۸) مدیر پرواز ناسا بود اما در فیلم «کشاورز فضانورد» نقش یک فضانورد سابق را بازی می کند که علیه ناسا برمی خیزد.

بیلی باب تورنتون بی هیچ شکی از موقعیت فعلی خودش در هالیوود لذت می برد. جدیدترین فیلم او با نام «آقای وودکاک» یک اثر کمدی است که در آن تورنتون نقش یک مربی ورزش مردم آزار را بازی می کند که زندگی را برای شاگردانی که استعداد ورزش و قابلیت های بدنی لازم را نداشته باشند جهنم می کند. پوستر این فیلم نیز تورنتون را نشان می دهد که با لباس ورزشی یک جفت توپ بسکتبال را در دستانش گرفته و در همان حال سوت می کشد. این بازیگر در سن ۵۲ سالگی همان موقعیتی را در هالیوود و در عرصه کاری به دست آورده است که از سال ها پیش در انتظار آن بوده: بازی در نقش هایی که مناسب سن و سالش باشند و به موازات آن کار کردن به صورت تفریحی بر روی آلبوم های موسیقی خودش. پنجمین همسر او آنجلینا جولی بود که چند سال پیش از او جدا شد و حال قسم خورده است که دیگر هیچ وقت ازدواج نکند چون پشت سر گذاشتن تجربه ۵ ازدواج این روزها دیگر آدم متفاوتی از او ساخته است. او وقت خود را میان ۲ خانه ای که در بورلی هیلز و مالیبو دارد سپری می کند و بیش از آن که عکس او را در نشریات زرد ببینیم ترجیح می دهد شب تا صبح در استودیو موسیقی اش باشد و آهنگ هایش را ضبط کند. او به معنای واقعی در این روزها خوشحال و فارغ بال است به طوری که اعتراف می کند: «از این که همه چیز این طور پیش رفت احساس خوشبختی می کنم.» و در این یک مورد برخلاف شخصیت فیلم های کمدی اش به هیچ وجه قصد شوخی ندارد چون روزهای واقعاً سختی را پشت سر گذاشته است. او در دهه ۸۰ و در مقطعی که برای به دست آوردن شهرت و اعتبار فعلی در هالیوود مجبور بود سخت کار کند و به همراه دوست دوران کودکی اش «تام اپرسون» برای فروختن فیلمنامه هایشان و یا دریافت پیشنهاد بازی دست به دامن کارگردانان بزرگ شود به لحاظ جسمانی آنقدر ضعیف شده بود که در نهایت راهی بیمارستان شد و به علت سوء تغذیه دچار مشکلات قلبی شد. او حال با یادآوری آن روزهای دور که ارمغانی جز خاطرات تلخ و شیرین برای او نداشته می گوید: «برای من کار بر روی یک فیلم و کار روی یک آلبوم موسیقی هر دو نشاط آور است و من خودم را آدم خوشبختی می دانم که می توانم حال به راحتی از عهده زندگی ام برآیم، بچه هایم را به مدرسه های خوب بفرستم و کارهایی را بکنم که دوست دارم. روزی نیست که خدا را برای این همه موهبت شکر نکنم.»

بیلی باب تورنتون شهرت خود را مدیون بازی در فیلم های درام و یا حتی اکشن است اما در سال های اخیر به بازی در فیلم های خانوادگی و کمدی نیز تمایل نشان داده است. تورنتون با بازی در فیلم های «بابانوئل بد»(۲۰۰۳) و «رقص هیولا» (۲۰۰۱) به عنوان بازیگری که استعداد هنرنمایی در این گونه فیلم ها را دارد مطرح شد و جدیدترین فیلم او «کشاورز هوانورد» (۲۰۰۷) توانایی های بالقوه اش را برای هالیوود آشکار کرد. البته واکنش مثبت دوستدارانش به این فیلم به اندازه بابانوئل بد نبود اما «آقای وودکاک» یقیناً به محبوبیت بیشتری دست یافت. در این فیلم جدید کمدی شخصیتی به نام «آقای وودکاک» که همان مربی تربیت بدنی است با زنی آشنا می شود (سوزان ساراندن) که از قضا مادر یکی از شاگردان پردردسر و مشکل ساز سابقش بوده و حال مشغول نوشتن کتاب است. این سومین باری است که تورنتون پس از بازی در ۲ فیلم «چراغ شب های جمعه» (۲۰۰۴) و «خرس های بدخبر» (۲۰۰۵) مجدداً در نقش یک مربی ورزش ظاهر می شود. او درباره این تقارن ها می گوید: «خیلی ها متوجه این موضوع شده اند و دائم از من می پرسند واقعاً دوست داری نقش مربی بازی کنی واقعاً این نقش آفرینی ها اتفاقی بوده. این فیلمنامه ها در سال های متوالی به من پیشنهاد شدند و از قضا خوب بودند و من هم آنها را پذیرفتم.»

البته اگر بازی او در نقش «مربی» در هر سه این فیلم ها تصادفی بوده این حقیقت که پدر ایرلندی بیلی باب تورنتون که وقتی پسرش ۱۸ ساله بود در اثر سرطان ریه درگذشت یک مربی بسکتبال مدرسه بوده واقعیت محض دارد. به گفته تورنتون آن موقع ها هم او خودش یک کودک ورزش دوست بود.

«عاشق بیس بال بودم و می خواستم وقتی بزرگ شدم بیس بال را به طور حرفه ای ادامه بدهم. بعد وقتی پا به دبیرستان گذاشتم در یک گروه موسیقی آهنگ زدم و ناگهان خیلی معروف تر شدم و با این شهرت دردسرها و مشکلات هم شروع شد و هرگز هم متوقف نشد.»

البته به نظر می آید این مشکلات از خیلی وقت پیش یعنی از همان زمان که او در چند فیلم پرفروش بازی کرده به سر آمده باشند. او می گوید: «خیلی دوست دارم در فیلم های کمپانی دیزنی بازی کنم. راستش یکسال پیش در یک فیلم آنها به نام «شاهزاده مونونوک» بازی کردم اما جالب اینجاست که در این فیلم دیزنی در مقایسه با برخی دیگر از فیلم های اکشن سابقم خشونت بیشتری دیده می شود.» او تاکنون در چند فیلم اکشن ـ رمانتیک بازی کرده است اما فیلمی که به خاطر صحنه های خشونت آمیز خودش در نقش اول دوست ندارد بچه هایش ببینند «رقص هیولا»ست که برنده اسکار نیز شده است. تورنتون می گوید: «دوست ندارم آنها این فیلم را ببینند حتی وقتی ۶۰ سالشان بشود. می خواهم در وصیتنامه ام قید کنم که این فیلم را نبینند.» او ادامه می دهد: «نمی دانم چرا اجازه می دهند بچه ها به دیدن فیلم هایی بروند که در آنها صحنه های سر بریدن آدم ها بی پرده نشان داده می شوند در حالی که اگر همین بچه ها یک حرف زشت بزنند یا یک فحش معمولی بدهند به آنها انتقاد می گیرند. من ترجیح می دهم بچه هایم فحش یاد بگیرند تا آن که کسی را قطعه قطعه کنند.»با وجود شهرت تورنتون به خاطر عادات و برخی رفتارهای عجیبش (او در مصاحبه ای اعتراف کرده بود که چیزهای آنتیک او را به هراس می اندازند) او یک مرد خانواده دوست است که اعتراف می کند تنها برای خرید از سوپرمارکت whole foods و یا دیدن دوستانش در هتل معروف راک اندرول هالیوود از خانه خارج می شود. او می گوید: «چند سالی را در آن هتل که در خیابان سانست مارکیس واقع شده است زندگی می کردم و هرازگاهی با دوستانم در آنجا جمع می شویم.»

۱۱ سال پیش بود که «تورنتون» با موفقیت فیلم «Sling Blade» یک شبه به ستاره ای در هالیوود تبدیل شد. او برای فیلمنامه این فیلم و همچنین بازی خود اسکار گرفت و در دهه گذشته در انتخاب نقش هایی که به او پیشنهاد می شده وسواس و دقت فراوانی به خرج داده است.

تورنتون در کار موزیک هم بوده است اما بیش از آن که به عنوان یک نوازنده مشهور باشد شهرت و موفقیت را در عالم سینما یافته است. حتی زمانی یک منتقد درباره یکی از آلبوم هایش نوشته بود: «هیچ چیز غم انگیزتر از این نیست که یک بازیگر سعی کند تبدیل به یک ستاره راک شود.»

با وجود این انتقادات «تورنتون» از این واکنش ها چیزی به دل نمی گیرد و می گوید: «من پیش از آن که یک بازیگر بشوم یک موزیسین بودم و به نظرم یک بازیگر موفق و مشهور بودن هیچ منافاتی با یک موفقیت جداگانه دیگر در عرصه موسیقی ندارد. این دو رقیب هم نیستند. «من موسیقی کار می کنم چون چیزی است که واقعاً دوست دارم.»

تورنتون به عنوان بازیگری که از مرز ۵۰ سالگی گذشته این روزها خیلی جوان تر از ۵ سال گذشته ـ که جولی به دلیل «عدم تفاهم» درخواست طلاق کرده بود ـ به نظر می رسد. او می گوید: «مادرم دوستانی دارد که به او زنگ می زنند و از او می پرسند پسرش جراحی پلاستیک کرده یا نه و من همین حالا به همه آنها می گویم در هالیوود که همه به سر و وضع شان اهمیت زیادی می دهند این چیزها برای من مهم نیست. من در حال حاضر یک دختر ۳ ساله دارم و این باعث می شود که احساس جوانی بیشتری بکنید اما در کنار همه اینها باید بگویم که بله، من این روزها به سلامت خودم اهمیت بیشتری می دهم و بیشتر مراقب هستم.»

زندگی در مقابل دوربین های کنجکاو «پاپارازی ها» و سال ها طعمه مطبوعات زرد و خبرساز در مورد ستاره ها بودن درس هایی را به تورنتون یاد داده است. او وقتی کتابی به نام «گرفتارشده» درباره زندگی واقعی غارگرد معروف آمریکایی «فلوید کولینز» که در سال ۱۹۲۵ در مطبوعات و رسانه های آمریکا یک هیاهوی واقعی ایجاد کرد را خواند خیلی سریع امتیاز ساخت نسخه سینمایی آن را خرید. او حال روی این طرح کار می کند و قرار است به جز بازی خود کارگردانی آن را نیز برعهده بگیرد. با این حال تورنتون کسی نیست که دلش برای این دوربین های کنجکاو تنگ شود. او می گوید: برای آنجلینا جولی و برادپیت و آدم هایی مانند آنها اظهار تأسف می کنم. تنها زمانی که از من خبردار می شوید وقتی است که فیلمی آماده اکران دارم یا چیزی شبیه به آن ولی آنها این روزها به معنای واقعی «گرفتار»اند.

مترجم: شیلا ساسانی نیا