ژرمن ها عاقبت به خیر شدند

برگزاری دیدار رده بندی حداقل این خاصیت را داشت كه میزبان جام جهانی با خاطره ای خوب جام را به پایان برد برخلاف آنچه تصور می شد هر دو تیم آلمان و پرتغال برای اینكه با تصاحب عنوان تشریفاتی سومی به كار خود در جام هجدهم پایان دهند انگیزه قابل توجهی داشتند در این میان غایب های زیادی در هر دو تیم دیده می شد

● آلمان ۳ - پرتغال یك

برگزاری دیدار رده بندی حداقل این خاصیت را داشت كه میزبان جام جهانی با خاطره ای خوب جام را به پایان برد. برخلاف آنچه تصور می شد هر دو تیم آلمان و پرتغال برای اینكه با تصاحب عنوان تشریفاتی سومی به كار خود در جام هجدهم پایان دهند انگیزه قابل توجهی داشتند. در این میان غایب های زیادی در هر دو تیم دیده می شد.

در جمع بازیكنان میزبان مرتساكر، فردریش، بالاك و بروفسكی مصدوم بودند و همچنین الیور كان جانشین ینس لمن شده بود. پرتغال هم چند غایب داشت. میگل به علت مصدومیت و كاروالیو به دلیل محرومیت در تركیب این تیم دیده نمی شدند. علاوه بر این دو «فیل بزرگ» تصمیم گرفته بود كه فیگو در آخرین بازی ملی اش در تركیب اصلی قرار نداشته باشد. درخشش كان در نیمه اول باعث شد كه دیدار رده بندی در نیمه نخست گلی دربرنداشته باشد. اما نیمه دوم كاملاً در سیطره آلمان و باستین شواین اشتایگر قرار داشت.

«باستی» ابتدا به لطف اشتباه ریكاردو با یك ضربه از راه دور دروازه حریف را باز كرد. این گل در دقیقه ۵۶ به دست آمد. پنج دقیقه بعد همین بازیكن باعث شد اختلاف دو برابر شود. ضربه آزاد او را پتی هافبك پرتغال وارد دروازه خودی كرد تا ژرمن ها از رسیدن به سكوی سوم مطمئن شوند. اما این پایان كار آلمان و شواین اشتایگر در بازی شنبه شب نبود.

یك ضربه فوق العاده از همین بازیكن در دقیقه ۷۸ هیچ شانسی برای ریكاردو باقی نگذاشت تا اسكولاری و شاگردانش كه در طول بازی فقط به فكر فریب داور بودند كاملاً تسلیم شوند. طبیعی بود كه شماره ۷ آلمان به عنوان بهترین بازیكن میدان انتخاب شود.

البته نونو گومژ در واپسین دقایق بازی از سنگینی شكست پرتغال كاست. این بازیكن كه در طول رقابت ها به نیمكت دوخته شده بود و شاهد گل نزنی های پائولتا بود، در آخرین بازی جام جهانی نشان داد كه اسكولاری بی دلیل این همه به پائولتا اعتماد می كرد و گومژ را بازی نمی داد.

سازنده آخرین گل بازی رده بندی كسی نبود جز لوئیس فیگو كاپیتان پرتغال. فیگو در آخرین بازی ملی خود تنها چند دقیقه ای به بازی گرفته شد و در پایان بازی با هوادارانش وداع كرد. البته او تنها بازیكنی نبود كه دیدار شنبه شب را برای خداحافظی از دیدارهای ملی انتخاب كرد.

پدرو پائولتا و الیور كان نیز دست به چنین كاری زدند. كلینزمن در این بازی برای قدردانی از كان او را به بازی گرفت و بهترین بازیكن جام جهانی ۲۰۰۲ نمایش بسیار خوبی از خود ارائه كرد. این بازیكن ۳۷ ساله در پایان بازی گفت: «برای آخرین بار پیراهن آلمان را به تن كردم.

هرگز نمی توانستم به گونه ای بهتر خداحافظی كنم. یك بازیكن باید بداند چه زمانی از دوران ورزشی اش دست بكشد، البته من هنوز هم نمی دانم چرا كلینزمن، لمن را جانشینم كرد.» به هر ترتیب كان و فیگو به بهترین شكل حضورشان در دیدارهای ملی را در ورزشگاه گوتلیپ دایمر اشتوتگارت به پایان رساندند. دیدار رده بندی مسابقه بسیار خوبی برای ژرمن ها بود.

در پایان بازی همه از كلینزمن تشكر كردند و او را ستودند. بكن باوئر و دیگر بزرگان فوتبال آلمان از «كلینزمن» خواستند كه به حضورش در تیم ملی ادامه دهد و سرمربی موفق ژرمن ها تصمیم گیری را به روزهای بعد موكول كرد. در آن سو فیل بزرگ ضمن تمجید از مربی حریف در مورد عملكرد تیم خودش توضیح داد: «از آنچه پرتغال به دست آورد راضی نیستم. البته دلگرمی ما به تماشاگران است. آنها تاثیر زیادی روی من گذاشتند. الان نمی خواهم در مورد آینده ام حرف بزنم. باید صبر كنیم و ببینیم چه پیش می آید.» آیا دیدار رده بندی آخرین حضور كلینزمن و اسكولاری روی نیمكت تیم هایشان بود!