باز هم هری‌پاتر

سریالی که این روزها تماشا می‌کنم و واقعا خصوصیات هنری شاخصی دارد و خیلی قوی است سریال «بازی تخت پادشاهی» یا همان Game of thrones است که تا الان فقط بیست قسمت آن ساخته شده و در فستیوال بهترین …

سریالی که این روزها تماشا می‌کنم و واقعا خصوصیات هنری شاخصی دارد و خیلی قوی است سریال «بازی تخت پادشاهی» یا همان Game of thrones است که تا الان فقط بیست قسمت آن ساخته شده و در فستیوال بهترین سریال‌های جهان، اکثر جایزه‌ها را از آن خودش کرده است و داستانی منسجم و تازه دارد.

خصوصیت بارز این سریال که متاسفانه در سریال‌های ما وجود ندارد وجود اکیپ و تیم کارگردانی است و مثل اینجا ابدا کارگردان یک مجموعه فقط یک نفر نیست. دو سیزن این سریال ساخته شده و هم اکنون پرفروش‌ترین سریال دنیاست و تا الان فقط با بیست قسمت از «لاست» هم بیشتر فروخته است. موزیسین این کار هم «رامین جوادی» یک ایرانی است که اتفاقا بسیار هم موفق بوده و موسیقی سریال در فستیوال‌های مختلف جایزه گرفته است. موضوع این سریال اساطیری است و در مورد «هفت اقلیم» است که پادشاهان مختلفی دارد و اتفاقات جالبی را در این سریال شاهدیم.

از سریال که بگذریم اما درمورد سینما و عادات فیلم‌دیدن بگویم که من ابدا نمی‌توانم فیلم را با جمع ببینم. سینما می‌روم منتها از تماشای فیلم در سینما لذت نمی‌برم. هفته پیش «بغض» را در سینما دیدم، آن هم با ده دقیقه تاخیر به خاطر آماده‌نبودن سالن؛ هیچ چیز از فیلم نفهمیدم. متاسفانه وضع سالن‌های سینما مساعد نیست. درضمن اگر سینما را سرگرمی ببینیم یک سری اتفاقات هست که برای من اصلا توجیه‌پذیر نیست، مثلا چیپس‌خوردن و سروصداکردن و حرف‌زدن وسط فیلم. به همین خاطر دوست دارم فیلم را در خانه تنها ببینم و این برای وجهه صنعتی سینما و حیات اقتصادی همکارانمان خیلی خوشایند نیست.

اخیرا فیلمی که دیدم و دوست داشتم قسمت دوم پارت هفتم مجموعه «هری پاتر» بود؛ شاهکار است. از فضای فانتزی بیرون آمده و دیگر فقط یک فیلم برای کودکان و نوجوانان نیست، روایت جالب و بامزه‌ای از خیر و شر دارد و من تا الان هشت یا نه بار با اشتیاق تماشایش کرده‌ام. جلوه‌های ویژه خیلی خوبی دارد و با تصاویری قدرتمند، یک پکیج خیلی خوب و زیبا برای تماشاست.

حسین باشه آهنگر