در آستانه کشور فلسطین اینجا و اکنون

تا پیش از این در مذاکرات با اسرائیل طرح دو دولت مطرح بود, نه دو کشور و این در سطح حقوقی و بین المللی بسیار با هم فرق می کند و ما مناطق و ملیت هایی را در جهان داریم که دارای دولت و حتی مجلسی مجزا و مستقل هستند, اما کشوری مستقل شمرده نمی شوند در حالی که شما اینک طرح کشور مستقل فلسطین را در مجمع عمومی ارائه می کنید و باید برای این مهم که انجام اش برای هر مقام و مسئول کشوری, افتخاری بزرگ و تاریخی ماندگار خواهد بود

اقدامات تشکیلات خودگردان فلسطین در طرح مسأله درخواست به رسمیت شناختن فلسطین به مثابه یک کشور در مجمع عمومی و دریافت همراهی و همیاری برای آن در نشست غیرمتعهدها و اتحادیه عرب و دیگر سازمان های بین المللی پیش از طرح آن در سازمان ملل، به عملی شدن آن کمک می کند. با این همه، محمود عباس باید متوجه باشد که با وجود آن که با ارائه مشکل به اتحادیه عرب و درخواست همیاری، گام های مهمی را برداشته است، اما نباید اختیار این کار را به اتحادیه عرب یا مقامات سایر کشورها بسپارد و خود باید مصمم درخواست اش را به موقع به مجمع عمومی ارائه کند. این از آن سبب است که با نزدیک شدن به زمان موعود حتماً فشار غرب و متحدان اسرائیل از طرق مستقیم و غیرمستقیم به فلسطینیان و اعراب افزایش می یابد و چون تعدادی از حاکمان عرب برای اصلاحات و تغییرات تحت فشار غرب هستند، برای انعطاف ترجیح خواهند داد که آن را نه با هزینه کشور خود، بلکه با انعطاف نسبت به فلسطین هزینه کنند و از این سبب شما نباید منتظر تصمیمات آنان بایستید.

متوجه باشید که دارید درخواست کشور مستقلی را به سازمان ملل می دهید و کشور مستقل یعنی نخست مردم اش خود را بسان یک ملت درک کنند و دوم مقامات و مسئولان اش با وجود تمامی مشکلات و محدودیت ها، در تصمیمات شان مستقل باشند. اگر از بابت فشارهای اقتصادی نگران اید، اتفاقاً در دورانی به سر می بریم که بزرگترین قدرت های اقتصادی جهان با مشکلات جدّی اقتصادی روبرو هستند و حتی دولت ها برای این مشکلات عوض می شوند و این امر مختص فلسطین نیست. محمود عباس باید با وجود تمامی تلاش ها برای جلب نظر کلیه کشورها، خود مصمم و هر چه زودتر درخواست تشکیل کشور مستقل فلسطین را به مجمع عمومی ارائه کند و هیچ فشار یا اعمال نظری از طرف سایر کشورها –حتی کشورهای عربی- مانع از آن نشود. تا جایی که من اطلاع دارم، تا پیش از این در مذاکرات با اسرائیل طرح دو دولت مطرح بود، نه دو کشور و این در سطح حقوقی و بین المللی بسیار با هم فرق می کند و ما مناطق و ملیت هایی را در جهان داریم که دارای دولت و حتی مجلسی مجزا و مستقل هستند، اما کشوری مستقل شمرده نمی شوند.

در حالی که شما اینک طرح کشور مستقل فلسطین را در مجمع عمومی ارائه می کنید و باید برای این مهم که انجام اش برای هر مقام و مسئول کشوری، افتخاری بزرگ و تاریخی ماندگار خواهد بود، آنقدر مصمم باشید که حتی وصیت کنید، اگر خدای نکرده اتفاقی برایتان پیش آمد، حکومت خودگردان و جانشین شما، آن درخواست را در سپتامبر ارائه کنند و تردید و تعللی به خود راه ندهند. همزمان از اسرائیل و کشورهای غربی نیز بخواهید که به این درخواست رأی مثبت دهند، چون شما به محض تصویب طرح، باز آماده اید که با طرف اسرائیلی به مذاکرات جدّی ادامه دهید، چون صلح از منظر شما یک آرمان است. در صورتی که دولت فعلی اسرائیل حاضر باشد که در مقابل دیدار با شما، تعدادی از زندانیان فلسطینی را آزاد کند، با او دیدار کرده و طی دیدار بخواهید که عملاً شهرک سازی را در مناطق اشغالی متوقف کند و کشور فلسطینی را در مرزهای ۱۹۶۷ به رسمیت شناسد تا درها برای مذاکرات صلح باز گردد. این هم بر جدیت شما برای صلح تأکیدی می گذارد و هم اسرای فلسطینی آزاد می شوند.

به تدریج یاد بگرید که این گونه حساب شده و گام به گام به خواست هایتان برسید و تصور نکنید که تنها با محکومیت اقدامات اسرائیل یا توقف گفتگوها می توانید به همه خواسته هایتان برسید. درضمن، احداث دانشگاه توسط اسرائیل در اراضی اشغالی نه تنها اشکالی ندارد، بلکه اقدامی مثبت است؛ به خصوص که اگرعلاوه بر اعراب و فلسطینیانی که تابعیت اسرائیلی دارند، ساکنان کرانه باختری نیز بتوانند در آنجا تحصیل کنند. امروزه کشورهای متعددی در کشورهای دیگر دانشگاه احداث می کنند و آن مقایر تمامیت ارضی شان نیست و اقداماتی از این دست، هم سطح تحصیلات فلسطینیان را بالا می برد، هم موجب می شود که تحصیل کرده های هر دو کشور با قرار گرفتن در کنار هم، از بدبینی ها و پیش فرض های غلط نسبت به هم دوری کنند و هم چون در آینده به عنوان اشخاصی تحصیل کرده در هر دو کشور فلسطین و اسرائیل پست ها و مسئولیت های کلیدی را در دست می گیرند، عملاً تعدادی دوست که در دوران دانشجویی خاطراتی را با هم دارند، هر دو کشور را به سوی زندگی مسالمت آمیز به جای اقدامات قهرآمیز سوق می دهند.

علاوه بر آن، چون تشکیلات خودگردان از توانایی مالی مکفی برای تأسیس دانشگاه برخوردار نیست، این اقدام اسرائیل به تحصیلات در مقاطع بالاتر برای فلسطینیان و اعراب نیز کمک می کند. اگر یاد بگیرد که به جای مخالفت با هر اقدام اسرائیل، آن را با منافع فلسطینیان که چه بسا منافع مشترکی با اسرائیل است، در نظر گیرید و از برخی از آنان استقبال کنید، هم در جهت منافع ملت تان، هم صلح بین دو کشور و منطقه و هم آینده ای روشن تر گام های موثر برخواهید داشت و گرنه مخالفت با هر اقدام اسرائیل به شکلی چشم بسته، مشکلی از هیچ کس حل نمی کند. درضمن، از حالا برای ثبت جهانی یکی دیگر از میراث تان در یونسکو به مثابه میراث جهانی تشکیل پرونده دهید؛ ترجیحاً اثری از قدس شرقی باشد، ولی همزمان پرونده اثری دیگر را نیز تکمیل کنید که اگر به سبب حساسیت نسبت به قدس ــ چون مورد اختلاف دو کشور است ــ آن در دستور کار قرار نگرفت، زمان را از دست ندهید و پرونده دیگری را به نام کشور فلسطین ثبت جهانی نمایید. بازماندهای قوم ابراهیم (ADMAH, ZEBOIM) در منطقه ای از بحرالمیت قرار دارند که فلسطینی است و به فاصله کمی از آن ها بازمانده های سدوم و عموره (گمورا) در منطقه اسرائیل قرار دارند که توسط باستانشناسان کاوش شده اند و در خواست ثبت همزمان شان توسط اسرائیل و فلسطین نیز می تواند در صورت توافق، در دستور کار قرار گیرد. آن ها در جلب گردشگر خارجی و تأمین ارز برای فلسطینیان نیز مفید خواهند بود.

کاوه احمدی علی آبادی

عضو هیئت علمی دانشگاه آبردین با رتبه پروفسوری

عضو جامعه شناسان بدون مرز