۳۰ژانویه ۲۰۰۵ ـ اطمینانی که چنی به یوشچنکو داد - چرا پوتین دست روی دست گذاشت تا معارضه سیاسی بر سر اوکراین را به غرب ببازد؟!

بیست و ششم ژانویه ۲۰۰۵ دیک چنی معاون وقت ریاست جمهوری آمریکا و طراح اصلی استراتژی های دولت جورج دبلیو بوش با یوشچنکو رئیس جمهوری تازه اوکراین ملاقات کرد و حمایت آمریکا و شخص …

بیست و ششم ژانویه ۲۰۰۵ دیک چنی معاون وقت ریاست جمهوری آمریکا و طراح اصلی استراتژی های دولت جورج دبلیو بوش با یوشچنکو رئیس جمهوری تازه اوکراین ملاقات کرد و حمایت آمریکا و شخص خودش را از او و «انقلاب نارنجی» اش اعلام داشت.

این اعلام حمایت سوژه تفسیر برخی از رسانه ها قرار گرفته بود که با تعجب نوشته بودند چرا پوتین دست روی دست گذاشت تا معارضه سیاسی بر سر اوکراین را به غرب ببازد. اگر پوتین بر حرف خود استوار مانده بود که باید انتخابات اوکراین از نو برگزار شود و نامزدهای تازه وارد میدان شوند که دمکراسی واقعی هم همین را می گوید، پیروزی با او بود. سابقه نداشته که در یک کشور انتخابات دور دوم با همان دو نامزد تجدید (تکرار) شود.

به نوشته این مفسران، همین پیروزی غرب در اوکراین سبب شد که در شرایط وخیم عراق که کمتر کسی جرات از خانه بیرون رفتن را به خود راه می داد و مقامات دولتی (عراق) و آمریکایی ها در منطقه سبز بغداد و در پشت دیوار های بلوک سیمانی پنج متری بسر می بردند انتخابات در عراق برگزار شود ـ انتخاباتی که تا چند ساعت پیش از برگزاری آن، محل حوزه های رای گیری مکتوم مانده بود و مردم بعضی از نامزدها را دقیقا نمی شناختند.

برخی از اصحاب نظر، انتخابات عراق و آخرین انتخابات اوکراین را که به اصرار غرب برگزار شدند عامل رویگردان شدن مردم از دمکراسی (دستکاری شده غرب)، و مشارکت در آن خوانده اند.

شماری از تحلیلگران شکست سیاسی روسیه در اوکراین را، دومین شکست مسکو از زمان روی کار آمدن گورباچف در نیمه دهه ۱۹۸۰خوانده بودند.

در زمینه اوکراین، پراودای آنلاین در مقاله ای نوشته بود که یوشچنکو با انتخاب «یولیا تیموشنکو» - یک اوکراینی مخالف روسیه به سمت نخست وزیر اوکراین ثابت کرد که به نظرات و منافع روسیه اهمیت نمی دهد و دیدار او از مسکو هم تشریفاتی و قسمتی از برنامه دیدارهای خارجی او بود. بانو یولیا (در آن سال، زنی ۴۴ ساله) بود که جنبش نارنجی را برای اعتراض به نتیجه آراء دور دوم ریاست جمهوری اوکراین به وجود آورده بود و همین اعتراض و تظاهرات متعاقب آن، عامل برنده شدن یوشچنکو به حساب آورده شده بود. یولیا که در دانشگاه اقتصاد خوانده است از هواداران اقتصاد بازار (سرمایه داری) است. یولیا به اتهام دادن رشوه به یک قاضی تحت تعقیب قضایی قرار داشت که پس از اعلام انتصاب او به نخست وزیری، بازپرس مربوط قرار منع تعقیب صادر کرد!. بانو «تیموشنکو» در نخستی سال نخست وزیری اش هم متهم به سوء استفاده از قدرت برای جمع مال شده بود.

«یولیا» برنامه های خودرا از سازمان جوانان حزب کمونیست آغاز کرد، خودرا یک کمونیست تشنه به خون بلوک غرب (امپریالیست های نو و کهنه) نشان داد و از پلکان ترقی بالا رفت و چون این را کافی ندانست با پسر یک مقام محلی کمونیست ازدواج و از این طریق صاحب پارتی شد و چون اقتصاد خوانده بود با پول دولت موفق به تاسیس یک مرکز کرایه دادن ویدئو (فیلم سینمایی) در بخش تعاونی سازمان جوانان حزب کمونیست (کامسمول) شد که در جریان خصوصی سازی ها، آن را به تملک خود درآورد. این مالکیت هم اورا قانع نکرد و وارد کار معاملات نفت و گاز شد و با کسب ثروت به صورت یک «اولیگارش» درآمد و بمانند همه زیاده خواهان و قدرت طلبان وارد سیاست شد و به اقتضای روز خودرا در سایه نفوذ آمریکا قرارداد و در جریان انقلاب مخملی (که از عوامل دست اول آن بود) با استفاده از زیبایی و آرایش ویژه موهایش که جلب نظر می کرد به یک قدرت تبدیل و دارای یک مقام انتخابی و سپس نخست وزیر شد و همه تلاش او اینک این است که رئیس جمهور اوکراین شود و به همین لحاظ گاهی مصلحت را در این می بیند که به مقامات کرملین هم لبخند بزند. رقابت او با ویکتور یوشچنکو رئیس جمهور اوکراین ۴۶ میلیونی گاهی تولید سر و صدای سیاسی هم می کند و اورا به جلو پیش می راند. اوکراین کشور فقیری است که درآمد سرانه در آن در میان کشورهای جهان در ردیف هشتاد و هشتم است. جمعیت این کشور درحال کاهش است و ظرف هفت سال دو میلیون جمعیت از دست داده که عمدتا مهاجرت کرده اند. ساکنان مناطق جنوبی و شرقی اوکراین عمدتا روس هستند. این سرزمین قرنها بخشی از امپراتوری روسیه بود و چند مقام ارشد شوروی سابق هم اوکراینی بودند.