گمشده سایه ها

در بازار شلوغ بازی های بزرگ, پیدا کردن خلاقیت, مثل یافتن سوزن در انبار کاه است ناشرهای مطرحی همچون اکتیویژن, EA و یوبی سافت تا حد امکان تلاش می کنند در عنوانی که موفقیتش تضمین شده است, دست نزنند و نسخه های بعدی آنها را به صورت سالانه روانه بازار کنند تا سود بیشتری عایدشان شود

عنوان انگلیسی بازی: Contrast پلتفرم: PC، PS۴، PS۳، X۳۶۰ ناشر: Focus Home Interactive سازنده: Compulsion Games سبک: پازل سکوبازی امتیاز: ۰/۷

در بازار شلوغ بازی های بزرگ، پیدا کردن خلاقیت، مثل یافتن سوزن در انبار کاه است. ناشرهای مطرحی همچون اکتیویژن، EA و یوبی سافت تا حد امکان تلاش می کنند در عنوانی که موفقیتش تضمین شده است، دست نزنند و نسخه های بعدی آنها را به صورت سالانه روانه بازار کنند تا سود بیشتری عایدشان شود. مثلا «ندای وظیفه: ارواح» را نگاه کنید، تقریبا هیچ خلاقیتی ندارد و باز در روز اول عرضه بیش از یک میلیارد دلار می فروشند! اما اگر شما واقعا به دنبال خلاقیت در بازی ها هستید، بهتر است کمی ذائقه خود را تغییر داده و سراغ بازی های مستقل و کم سر و صداتر بروید. در اینجا می توان در هر بازی، ایده ای نو پیدا کرد، چیزی جدید آموخت و با صرف زمانی به مراتب کمتر، تجربه ای خاطره انگیز کسب کرد. «کنتراست» یکی از این بازی های خلاقانه است که زمان زیادی از عرضه اش نمی گذرد، ولی به نظر می رسد پیاده سازی ایده بازی آنقدر برای تیم سازنده دشوار بوده که شاهد ضعف های ریز و درشت گوناگون در دل گیم پلی هستیم، مسأله ای که در نهایت باعث شده اکثر سایت ها و مجلات نمراتی متوسط به بازی بدهند.

کنتراست در مورد دختربچه ای است که پدرش، او و مادرش را ترک کرده است. شب ها که مادر می خواهد به اجرای تئاتر برود، از دخترش می خواهد در اتاقش بخوابد و تا صبح صبر کند، اما دخترک که بسیار مشتاق نمایش های مادر است، از پنجره اتاق خارج شده و قدم به کوچه های تاریک و خلوت شهر می گذارد. البته او تنها نیست، کاراکتر زنی به اسم «داون» در تمام لحظات کنار اوست، ولی به نظر می رسد او به نوعی یکی از آن دوست های نامرئی است که اکثر بچه ها دارند، زیرا دیگران قادر به دیدن وی نیستند. به هرحال داون کسی است که شما هدایت آن را به عهده دارید و باید با کمک کردن به دخترک که «دیدی» نام دارد، گیم پلی را پیش برده و به مرور داستان نیز برایتان روشن شود.

در ابتدا خواسته اصلی «دیدی» تماشای نمایش های مادر است، در آنجا با پدرش مواجه شده و متوجه می شود چرا پدرش آنها را ترک کرده است. سپس خواسته او به رساندن پدر و مادر به یکدیگر و باز زندگی زیر یک سقف در کنار هم تغییر می کند که برای برآورده کردن آن ابتدا باید به پدرش کمک کند تا سیرکش را برپا کند تا از درآمد حاصله، بتواند بدهی های سنگین خود را پرداخت کرده و از مرگ نجات پیدا کند. در نهایت نیز «دیدی» متوجه حقیقتی در مورد خود و خانواده اش می شود که توضیح دادن بیشتر آن در اینجا جز با لو دادن بازی امکان پذیر نیست.

داستان کنتراست بسیار زیبا و احساسی شروع شده و به پیش می رود، اما به مرور مسائلی مانند دنیای موازی به آن اضافه می شود که به عقیده من جذابیت بالقوه آن را کاهش می دهد. به عبارت دیگر اوج قصه زمانی است که داستان در مورد روابط انسان ها و بخصوص «دیدی» با خانواده اش است و «داون» را می توان به عنوان دوست خیالی «دیدی» در نظر گرفت. بجز «دیدی» و «داون» ما ظاهر هیچ شخصیت دیگری را در بازی نمی بینیم، زیرا همه به شکل سایه هایی روی دیوار نمایش داده می شوند.

«داون» قدرت عجیبی دارد که به او اجازه می دهد در نقش سایه اش قرار بگیرد. به بیان ساده تر هرجا سایه « داون» روی دیوار می افتد می توانید بین آنها سوئیچ کرده و به این ترتیب از دنیای سه بعدی بازی به فضایی دوبعدی بروید. این همان خلاقیت اصلی بازی است که حسابی سر و صدا کرده است. اساس پازل های گوناگون بازی همین نکته است و حتی بعدها می توانید اجسام خاصی را نیز با خود بین دنیای عادی و سایه ها جابه جا کنید.

این توانایی جالب «داون» بنیان تمام پازل ها و مسیر گیم پلی بازی است. طراحی معماهای بازی روی هم بسیار خوب و خلاقانه و از منظر بصری نیز بسیار زیبا و چشمنواز صورت گرفته اما متاسفانه در اندک مواردی راه حل بسیار گنگ به نظر می رسد و از آنجا که سازنده ها بجز نشان دادن مسیر نهایی معما هیچ کمک دیگری ارائه نمی کنند، این مسأله بیشتر به چشم می آید. شما می توانید روی تمام سایه های ثابت و متحرک حرکت کنید، حتی گاهی لازم است جسم خاصی را به گونه ای جلوی منبع نور قرار دهید تا بتوانید از سایه آن مسیری برای حرکت خود ایجاد کنید.

از طرف دیگر گوی هایی نورانی نیز به عنوان جمع کردنی در هر مرحله وجود دارد که باز برای رسیدن به آنها عموما باید از روی سایه های متحرکی حرکت کنید که روایت داستان و حوادث اتفاق افتاده برای شخصیت ها را نشان می دهد. حتما برنامه نویسی چنین تعامل پیچیده ای با سایه ها بسیار سنگین بوده و همین باعث شده ضعف هایی در انیمیشن حرکت مثل گیر کردن در یک نقطه یا باگ هایی در فیزیک بازی را شاهد باشیم. سبک گرافیکی بازی بسیار خاص بوده و در عین سادگی، جذاب و فریبنده است.

جزئیات محیط بسیار بیشتر از شخصیت هاست و سازنده ها بخوبی توانسته اند حس قرار گرفتن در یک شهر اروپایی اواسط قرن بیستم را در ذهن تداعی کنند. صداگذاری و موسیقی جاز بازی از دیگر نکات مثبت آن به شمار می روند، بخصوص موسیقی ابتدایی و انتهایی بازی بسیار زیباست. کنتراست عنوانی است که اگرچه نمره ای متوسط دارد، ولی حتما باید آن را تجربه کنید، با وجود تمام ضعف هایش وقتی آن را تمام کنید، تصویری روشن از یک بازی متفاوت در ذهن تان باقی خواهد ماند.

مجید رحمانی