تاوان ناگوار موفقیت

اوضاع تیم فوتبال سپاهان اصفهان به رغم پیروزی اخیرش بر پرسپولیس، این روزها مساعد نیست و شاید این تیم در حال پرداخت تاوان تلخ و ناگوار موفقیت های چند سال اخیر خود (فتح دو دوره متوالی جام حذفی ایران و دوم شدن در آسیا و شرکت در جام باشگاه های جهان) باشد. این را فقط به سبب شکست چندی پیش در زمین سایپا که سبب شد مقام قهرمانی نیم فصل لیگ برتر از دست تیم اصفهانی خارج شود و توفیق اخیر این تیم با پرسپولیس در این ارتباط بی تاثیر گردد، نمی گوییم.

منظورمان سپاهان با مربی ای است که اگر به اصفهان نمی آمد، رسیدن این تیم به مدارج فعلی شاید ممکن نمی شد.

این که لوکابوناچیچ حاضر نشد پس از باخت برابر سایپا و حتی پیروزی بر پرسپولیس با رسانه ها مصاحبه کند، اگر فقط محصول ناراحتی شکست و هیجانات شدید ناشی از پیروزی باشد، واکنش طبیعی بسیاری از مربیان قابل درک است، اما اگر برخاسته از نامرادی و عدم همراهی شاگردانش با برنامه های «پیشتر مقبول» و «اکنون مردود» وی (به رغم معترضان) باشد، جای تاسف دارد.

در روزی که زردهای اصفهانی کلیدی ترین مهره های خود (نویدکیا، کریمی، عقیلی، بنگر و محمدی) را به دلایلی مثل مصدومیت و محرومیت در خدمت نداشتند و همین نیز می تواند باعث شکست هر تیمی شود، اما باخت بزرگ تر و نگران کننده تر زمانی است که حس کنید حس اعتماد متقابل بین یک مربی و شاگردانش از بین رفته و به یکدیگر بدبین شده اند، زیرا به طور قطع ناکامی های بعدی را نیز به ارمغان می آورد. با مدیران باشگاه است که کنکاش کنند و بفهمند چرا مربی ای که تا همین ۶ ماه پیش مورد اعتماد نوید کیا و کریمی بود حالا چرا چنین مورد انتقاد آنها قرار می گیرد و دریابند که ایراد از چه کسی و کجاست. تا آن زمان و اعلام نتیجه جامعه فوتبال ایران واقعا می تواند نگران باشد زیرا نماینده اولش در فصل بعدی جام قهرمانان باشگاه های آسیا (سایپا) به رغم دو پیروزی اخیرش به رده سیزدهم جدول لیگ سقوط کرده و در نزد نماینده دومش (سپاهان) همان طور که گفتیم یک جنگ داخلی آشکار و نهان ادامه دارد و به نظر می رسد که «مهار زننده ها» بر این ماجرا وظیفه خود را جدی نگرفته و یا اگر گرفته اند از عهده کار برنیامده اند. پیامد این امور شدت گرفتن شایعات جدایی بوناچیچ از سپاهان است. او ظاهرا برای تعطیلات اوایل ژانویه و سال نو میلادی به طور موقت از کشورمان خارج شده، اما اگر بعضی اخبار و احوال صحت داشته باشد، او رفته تا با چند تیم حوزه خلیج فارس صحبت کند و در صورت رسیدن به توافق در آن جا کار کند و حتی با برخی تیم های قاره خودش (اروپا) نیز مذاکراتی داشته است. او از این که سران سپاهان در مناقشات اخیر باشگاه و بگومگوی آشکار و نهان وی با نویدکیا و کریمی و همفکران واضح و مبهم آنها سکوت نسبی اختیار کرده و در عین اعلام حمایت از مربی شان معترضان را سر جایشان ننشانده اند، دلخور است و چیزی بسیار بیش از این را می طلبد. حاصل حضور و کارنامه او در سپاهان مشخص و روشن است و امروز به درستی می توان فهمید که قدری بیش از ۵/۱ سال حضور وی در اصفهان چه محصولاتی را در برداشته است دو بار متوالی فتح جام حذفی ایران، نایب قهرمان شدن در آسیا، رسیدن به مرحله یک چهارم نهایی جام باشگاه های جهان و تبدیل شدن به یکی از دو مدعی اصلی فتح لیگ ایران در فصل جاری، موارد و کارهایی است که از لوکا در سپاهان سر زده است و اگر از هر مربی دیگری می خواستید که این دستاوردها را برای سپاهان و یا هر تیم دیگری بیاورد، شاید به جای ۵/۱ سال چهار سال وقت می خواست. ترکیب درست تیمی در اکثر روزها و اتخاذ روش های که برای کسب نتیجه در برابر رقبای مختلف کفایت می کند و بخشیدن قالب های منطقی به تیم که پس از الحاق بوناچیچ آشکارا هدفمندتر شده و با کلاس تر بازی می کند، دستاورد عمده مربی ای است که بر خلاف برخی هموطنانش در جامعه فوتبال ایران خوب و قوی کار کرده و سرسختی اش حمل بر بداخلاقی اش شده و گفتن برخی حقایق تلخ فوتبال ایران از زبان وی، تضعیف بعضی شاگردان او تلقی گشته است.وقتی سپاهان راه حلی سریع برای مشکلات و نارضایتی های مربی موفق اش نمی یابد، معلوم است چه چیزی را جست و جو می کند. شاید هم ساکت و سایر مدیران زردهای اصفهان به این نتیجه و باور غلط رسیده باشند که با هر مربی دیگری نیز می توانند به این توفیق ها دست یابند که حاصل منفی چنین تصوراتی بسیار زود بر آنها مشخص خواهد شد و همه این ها به جز مجازات هایی است که کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال به خاطر اغتشاش های مسابقه اخیر پرسپولیس در اصفهان، برای سپاهان به عنوان میزبان آن دیدار در نظر گرفته است و تیم اصفهانی منکر وجود آن هم هست!

وصال روحانی