۲ فوریه ۲۰۰۸ ـ دمکراسی آمریکایی ـ وعده های پیش از انتخابات و عملکردها ـ تغییراتی که از آن صحبت بود تا عمل ـ رنگین پوستان و مقامات - میدیا کراسی

با نگاهی به گذشته؛ مشاهده می شود که در فوریه ۲۰۰۸ دو نامزد باقیمانده حزب دمکرات آمریکا (هیلری کلینتون و باراک اوباما) که یکی از آندو ـ هیلری ـ هم پیش از کنوانسیون این حزب در آگوست …

با نگاهی به گذشته؛ مشاهده می شود که در فوریه ۲۰۰۸ دو نامزد باقیمانده حزب دمکرات آمریکا (هیلری کلینتون و باراک اوباما) که یکی از آندو ـ هیلری ـ هم پیش از کنوانسیون این حزب در آگوست ۲۰۰۸ کنار رفت این وعده هارا به آمریکاییان داده بودند:

ــ مدیران کمپانی های بزرگ، اصحاب منافع و لابی گرهای آنها را از اعمال نفوذ در تصمیمگیری های دولتی و انشاء قوانین و ضوابط کوتاه خواهند کرد.

ــ درمان عمومی تامین و بهای دارو و ویزیت دکتر را تا حد کشورهای دیگر پایین خواهند آورد.

ــ از نیروهای مسلح برای اجرای سیاست های خارجی دولت استفاده نخواهند کرد.

ــ با تقلب در پرداخت مالیات بردرآمد سخت تر مبارزه خواهد شد.

ــ اجازه نخواهند داد که از خارجیان در خاک آمریکا بهره کشی و به صورت نوکر و کلفت استفاده شود و ....

ــ در کنترل مواد غذایی پیش از تولید و توزیع نهایت دقت بعمل خواهد آمد.

ــ از تقلب در مدیکر (درمان رایگان سالمندان) جلوگیری بعمل خواهد آمد.

ــ بورس بازی بی کنترل و بی ضابطه پایان خواهد یافت.

ــ کاهش بهره باید کردیت کارت ها را هم شامل بشود.

ــ قطع دسیسه های اصحاب سرمایه و بازی هایی به نام سرمایه گذاری در سهام (قماربازی با سهام و اوراق بهادار ـ هرگونه بورس بازی متقلبانه).

_ قطع اعمال نفوذ اسلحه سازان و عوامل آنها (که آیزنهاور در آخرین روز حکومت خود گفته بود از آن بیم دارد که نفوذ اصحاب صنایع نظامی پای آمریکای به جنگهای منطقه ای باز کند و ...).

ــ مبارزه با میدیا کراسی (مداخله اصحاب رسانه ها در تصمیگیری های دولتی با ایجاد جوّ از طریق بزرگ و کوچک کردن مطالب که یک مسئله بزرگ ایالات متحده بوده است. نفوذ رسانه ها عمدتا میراث جنگ سرد دو ابرقدرت در نیمه دوم قرن بیستم است که دولت واشنگتن به آنها نیاز داشت و از رسانه ها به صورت جنگ افزار استفاده می کرد. رسانه های بزرگ در آمریکا عمدتا متعلق به همان کمپانی های خارج از حرفه خبر هستند.).

این قول و تعهدها در جامعه آمریکا ـ کشوری که تاکنون نتوانسته است قانون تاسیس بیمارستان دولتی وضع کند و ... حرف های تازه ای بود. در چند سال اخیر کارخانه های داروسازی آمریکا هرچه داروی تازه و گرانقیمت و ... ساختند ثابت شد که بی خاصیت بوده اند. چون شبکه های تلویزیونی درآمد سرشار از پخش آگهی دارو دارند انتقاد آنچنانی صورت نمی گیرد تا جامعه روشن شود. واگذاری کار درمان به کمپانی های بزرگ بیمه، دولت را ورشکست کرده و تنها تقلب در مدیکر (درمان رایگان سالخوردگان) در سال ۲۰۰۷ بیش از ۲۰ میلیارد دلار به دولت ضرر زده است. بورس کردن مستغلات (که طبق قواعد اقتصاد نباید چنین باشد) و گرو گذاشتن دوم و سوم باعث شده است که میلیونها خانه درمعرض حرّاج قرار گیرد، همچنین خرید کردن با کردیت کارت دارای نزول بسیار سنگین که هر آمریکایی پنج تا ده کارت از این نوع در جیب خود دارد.

از بررسی «تاریخ» چنین برمی آید که مداخلات آمریکا در امور کشورهای دیگر و جنگهایش به خاطر تامین منافع کمپانی های بزرگ بوده است. همین طور درگیری آمریکا در قرن بیستم با سوسیالیسم که ترویج آن به سود کمپانی های بزرگ و اصحاب سرمایه نبود.

شرح قسمتی از مسائل جاری را «جان دین» دولتمرد بازنشسته در کتاب خود «دولت ورشکسته» آورده است.

××× همانطور که پیش بینی می شد، در انتخابات چهارم نوامبر ۲۰۰۸ با کمک وسیع، بی سابقه و تاثیرگذار شبکه های تلویزیونی که در آمریکا کنترل مغز مردم معمولی را به دست دارند (زیرا آمریکاییان در تمام روز کار می کنند و در شب خوشگذرانی و استراحت و فرصت مطالعه آنها کم است و در دبیرستانها هم بمانند ممالک دیگر به آموزش علوم سیاسی و تاریخ و جغرافیای ملل توجه نمی شود) باراک اوبامای نسبتا گمنام رئیس جمهور و هیلری کلینتون وزیر امور خارجه او شد و از بیستم ژانویه ۲۰۰۹ زمامو امور را به دست گرفته است. درست است که کار اوباما تازه آغاز شده ولی تا به امروز حرفی درباره اجرای وعده هایی که در بالا آمد زده نشده است و تغییری جز افزایش شمار رنگین پوستان در تصدی مشاغل مشاهده نشده است که این وضعیت به تدریج در اکثریت سفید پوست و اقلیت شماره یک ـ هیسپانیک ها و اقلیت شماره سه ـ زردها تولید عقده خواهد کرد که نتیجه اش واکنش پنهان و آشگار خواهد بود.

در چند مورد، عملکردها تاکنون خلاف وعده های بالا بوده است ازجمله در انتخاب تیموثی گایتنر ۴۸ ساله به وزارت خزانه داری آمریکا که رسانه ها وسیعا گزارش از ندادن ۳۴ هزار دلار مالیات بر درآمد خود و استخدام یک خارجی بدون پروانه کار به عنوان کلفت (خدمتکار خانه) کرده بودند. گایتنر که یک هوادار سرسخت اقتصاد باراز آزاد است برخلاف آمریکاییان دیگر، در مطالب منتشره اشاره به دین خود نکرده ولی مخاطبان رسانه ها در ای میل های خود به آنها، گایتنر را یک یهودی افراطی نوشته اند و از اینکه یک فراری از مالیات دولت وزیر کابینه شده است ابراز تعجب کرده و افزوده اند با توجه به اینکه رئیس شورای پول آمریکا هم یک یهودی است؛ کنترل پول و امور مالی آمریکا در دوران حکومت اوباما همچنان در دست یهودیان این کشور خواهد بود که کنترل رسانه های خبری را هم به دست دارند و همچنین انستیتوهای بررسی سیاست ها (خط دادن) را!. گایتنر چون مدتی را در تایلند و آفریقا گذرانیده و بر زبانهای چینی و ژاپنی مسلط است زمانی هم دستیار کیسینجر وزیر آمورخارجه یهودی ـ آلمانی تبار نیکسون و فورد بود. گایتنر به لحاظ قیافه، شباهت زیاد به سارکوزی رئیس جمهور مجارستانی ـ یهودی تبار فرانسه دارد.