تغییر روشهای آموزشی پس از انقلاب اسلامی

مسئله‌ نوسازی نظام آموزش و تصحیح مدل قدیمی رایج در کشور است ... بارها در جلساتی که در اینجا به مناسبت مسائل فرهنگی تشکیل شده، افراد دلسوز می‌گویند که ما این نظام قدیمی “حافظه‌پروری” …

مسئله‌ نوسازی نظام آموزش و تصحیح مدل قدیمی رایج در کشور است ... بارها در جلساتی که در اینجا به مناسبت مسائل فرهنگی تشکیل شده، افراد دلسوز می‌گویند که ما این نظام قدیمی “حافظه‌پروری” را تبدیل کنیم به نظام‌های پیشرفته‌ به‌روز دنیا. الان در دنیا نظام‌های جدیدی برای آموزش کودکان، نوجوانان، جوانان - چه در دوره‌ دبیرستان، چه در دوره‌ دانشگاه - به‌وجود آمده است. بالاخره ما بایستی از یک مقطعی شروع کنیم و این شیوه‌ قدیمی شصت سال پیش را که همچنان حاکم بر کشور است، تبدیل و تصحیح کنیم؛ یا باید آن را به‌طور کلی تغییر بدهیم یا به صورت تدریجی تغییر بدهیم. اگر قرار است برای این کار در جایی فکر شود و تصمیم‌گیری بشود، اینجاست؛ همین شورای عالی انقلاب فرهنگی؛ این، جزء مباحث شماست.۱

روش آموزش عبارت از راه منظم، با قاعده و منطقی برای ارائه مطلوب درس می باشد. در این راستا “ آموزش عبارت است از تعامل یا رفتار متقابل معلم و شاگرد، بر اساس طراحی منظم و هدفدار معلم، برای ایجاد تغییر در رفتار شاگرد. همچنین آموزش، مفاهیم مختلفی مانند نگرش ها، گرایش ها، باورها ، عادت ها و شیوه های رفتار و به طور کلی انواع تغییراتی را که می خواهیم در شاگردان ایجاد کنیم، در بر می گیرد .۲ ‌

با توجه به تغییر شرایط علمی جهان، در عصر حاضر یادگیری بر مبنای شیوه های سنتی، دیگر جوابگوی نیازهای دانش آموزان و معلمان نیست. اگر کمی به دیده تامل بنگریم شاید دلیل بسیاری از آفت های تحصیلی دانش آموزان در سطح ملی و بین المللی ، به دلیل کاربرد نامناسب روش های یادگیری باشد که هر ساله خسارت های زیادی از این حیث متوجه فرد و جامعه می شود.

لذا دستیابی آسان تر به مرزهای دانش در هر رشته و پیشرفت علمی کشور، مستلزم تغییر روش های آموزشی متناسب با هر رشته می باشد. ‌

روش کنف—رانس ( گ—رد همایی )، روش شگرد - است—ادی، روش چند حسی ( مختلط )، روش حل مسئله، روش پروژه ای، شیوه سخنرانی، شیوه بازگویی، شیوه پرسش و پاسخ، شیوه تمرینی، شیوه بحثی، شیوه نمایشی، شیوه آزمایشی ( روش اجرا کردن یا یادگیری به وسیله عمل )، شیوه گردش علمی، استفاده از منابع دیداری و شنیداری، الگوی کاوشگری به شیوه حوقی، الگوی آموختن کنترل خود، الگوی ایفای نقش، الگوی تفکر استقرایی، الگوی آموزش کاوشگری، الگوی پیش سازم—ان دهده،‌ ‌الگوی یادسپاری، الگوی رشد عقلی، الگوی آموزش آزمایشگاهی، روش کارگاهی، سمینار، کنفرانس و... از مهم ترین روش های نوین آموزشی، نهادهای آموزشی- پژوهشی کشور می باشد که بعد از انقلاب اسلامی تلاش های بسیاری در سطح ملی جهت جایگزین نمودن آن به جای روش های آموزشی سنتی شده است که این تلاش ها منجر به پیشرفت علمی کشور و پرورش استعداد های دانش پژوهان در مقاطع مختلف تحصیلی شده است .۳

پی نوشت ها:

-۱ ‌بیانات مقام معظم رهبری در دیدارشورای عالی فرهنگی ۸۴/۱۰/۱۳

-۲ ‌ ‌میرزا محمدی، محمد حسن، ۱۳۸۳، کتاب ارشد، تهران، پوران پژوهش،ص ۱۷، ۱۳۸۳‌

-۳ ر ک :همان