حاج آقا حسین طباطبائی بروجردی

جنسیت: مرد
نام پدر: حاج‌سیدعلی
تولد و وفات: (۱۲۹۲ -۱۳۸۰) قمری
محل تولد: ایران - لرستان - بروجرد
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه ، اصولی ، مجتهد و مرجع تقلید تشیع
نسبت او به سی واسطه به …

جنسیت: مرد
نام پدر: حاج‌سیدعلی
تولد و وفات: (۱۲۹۲ -۱۳۸۰) قمری
محل تولد: ایران - لرستان - بروجرد
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه ، اصولی ، مجتهد و مرجع تقلید تشیع
نسبت او به سی واسطه به امام‌حسن مجتبی(ع) می‌رسد. عمّ جد چهارم وی سیدمهدی بحرالعلوم است. در بروجرد زاده شد و در همان‌جا تحصیلات اولیه را نزد پدر و علماء شهر فراگرفت و برای تکمیل تحصیلات خود به اصفهان رفت و از محضر میرزاابوالمعالی کلباسی ، سیدمحمدباقر درچه‌ای ، میرزامحمدتقی مدرسی و آخوند ملامحمد کاشانی و جهانگیرخان قشقایی استفاده کرد. و سه‌تن از استادان او اجازۀ اجتهاد برای او صادر کردند. در سال ۱۳۱۸ق به نجف رفت و در مجلس درس آخوند ملامحمدکاظم خراسانی و شیخ‌الشریعه اصفهانی و سیدمحمدکاظم یزدی حضور یافت. وی در سال ۱۳۲۸ق با کسب اجازۀ اجتهاد از آخوند خراسانی و شیخ‌الشریعه اصفهانی و بنا به‌ اصرار پدر به‌ دیار خود بازگشت و سال‌‌‌ها در آنجا ماند و در این مدت با تشکیل کلاس‌های درس و جمع‌آوری طلاب فاضل ، سنگ بنای حوزه‌ای را گذارد. مبارزۀ منطقی و جدی علیه فرقۀ ضالۀ بهایی ، و ریشه‌کن کردن آنها از آن خطّه ، از مهمترین گام‌‌‌های اصلاحی و اجتماعی او بود. در سال ۱۳۴۴ق به مکه مشرف شد و هنگام بازگشت به نجف رفت و مدتی- هشت‌ماه- در آنجا ماند. موقع مراجعت از عراق - که مصادف با اجتماع علماء اصفهان در قم برای اعتراض به امور جاریه مملکت بود - از بیم پیوستن به معترضان ، در مرز دستگیر و به تهران آورده شد ولی ، مدتی طول نکشید که آزاد شد. پس از آن سفری به مشهد کرد و بعد از چندی به بروجرد بازگشت. در سال ۱۳۶۷ق بر اثر اصرار فراوان علماء و بزرگان حوزۀ علمیۀ قم ، برای اقامت در این شهر و سرپرستی حوزۀ علمیه به آن شهر رهسپار شد و تا پایان عمر ریاست حوزۀ علمیه قم و مرجعیت عام شیعیان جهان را برعهده داشت. از کارهای مهم وی فرستادن نمایندگانی برای معرفی مذهب شیعه به مناطق مختلف دنیا بود. او همچنین به‌ تقرب بین فرق مسلمانان اهتمام زیاد داشت و برای تشکیل دارالتقریب بین‌المذاهب‌الاسلامیهٔ ، در قاهره ، سعی فراوان کرد. دیگر کار وی سعی و تلاش در جهت احیاء آثار مهم گذشتگان و نشر ذخایر گرانبهای علماء قدیم بوده است ، همین‌طور تشویق طلاب به‌فراگیری زبان‌‌‌های دیگر است به‌منظور تبلیغ در کشورهای غیراسلامی. از آثار وی می‌توان به "تجرید اساتیدالکافی" ، "تجرید اساتیدالخصال"؛ "تجرید اساتیدالفقیه"؛ "تجرید اساتیدالأمالی"؛ "تجرید اساتیدالتهذیب"؛ "تجرید اساتیدالفهرست"؛ "تجرید رجال‌النجاشی"؛ "اشاره کرد. شایان ذکر است که آیت‌الله بروجردی حواشی و تعلیقاتی بر چند کتاب مهم رجال نگاشته است. از آن‌ جمله: "حاشیهٔ غلی‌العروهٔ‌الوثقی"؛ "حاشیهٔ علی خلاف‌الشیخ‌الطوسی"؛ شرح "کفایهٔ‌الاصول" آخوند خراسانی؛ "تقریرات بحث خمس"؛ تقریرات بحث صلاهٔ جمعه و صلاهٔ مسافر"؛ "الفقه‌الاستدلالی"؛ حاشیهٔ مجمع‌الرسائل"؛ حاشیه بر "فرائد" شیخ انصاری؛ "یک‌دوره فقه"؛ "رسالهٔ توضیح‌المسائل". از وی یادگارها و باقیات صالحات بسیاری برجای مانده که به‌طور خلاصه عبارت‌اند از: مسجد اعظم قم ، کتابخانۀ مسجد اعظم ، مدرسۀ علمیه در نجف ، حسینیه و حمام سامرا ، مسجد هامبورگ آلمان ، بازسازی و حرمت چندین مدرسه و مسجد و کتابخانه ، مدرسۀ علمیۀ کرمانشاه ، بیمارستان نکوئی قم و ...