حرفهای تلخی كه حسن سبحانی رئیس یك كمیسیون مجلس زد و در یك مورد، دست دولت را رو كرد! (در این روز ۲۶ جولای)

در مصاحبه عمومی حسن سبحانی رئیس كمیسیون تلفیق مجلس كه در شماره پنجم مرداد ۱۳۸۳ روزنامه های چاپ تهران انتشار یافته بود اشاره رفته بود كه ۲۵ درصد بنزین مصرفی كشور از خارج وارد …

در مصاحبه عمومی حسن سبحانی رئیس كمیسیون تلفیق مجلس كه در شماره پنجم مرداد ۱۳۸۳ روزنامه های چاپ تهران انتشار یافته بود اشاره رفته بود كه ۲۵ درصد بنزین مصرفی كشور از خارج وارد می شود كه تعجب برانگیز بود. چرا ایران به عنوان دومین صادركننده نفت در اوپك، ۱۵ سال پس از جنگ هنوز نتوانسته است به حد كافی پالایشگاه داشته باشد كه بنزین از خارج وارد نكند؟. در جایی كه دولت در این ۱۵ سال دهها میلیون دلار به روزنامه ها كمك كرده و همین اخیرا یك میلیون دلار به یك انجمن صنفی آنها داده و صحبت از ساختن آن همه تاسیسات می كند، چرا پالایشگاه نفت نمی سازد؟. چه مشكلی در این زمینه وجود دارد؟. ساختن پالا یشگاه نفت یك عمل استراتژیك است. اگر فردا، نگذارند كه بنزین به كشور وارد شود؛ دوباره در جایگاههای فروش بنزین صفهای طولانی اتومبیل تشكیل خواهد شد. بنابراین نساختن پالایشگاه و یا نیافزودن بر ظرفیت آنها، مطلقا قابل قبول نیست و باید در این زمینه تحقیق و بررسی شود كه چه اشكالی وجود داشته است.

سبحانی همچنین گفته است كه دولت بنزین لیتری ۳۵ تومان را ۸۰ تومان می فروشد و تازه می گوید كه آن را سوبسید می كند!. در جایی دیگر اشاره كرده است كه چرا در واردات نفت هر دلار را ۸۷۰ تومان حساب می كند، حال آن كه ارزش ریال بیشتر است( دلار ارزانتر است ).

اگر در كشوری دیگر بود ، روزنامه ها ، دیگر قضیه را ول نمی كردند كه چرا دولت ، خلاف واقع می گوید . چرا مسائل فوری مثلا مسئله تولید بنزین در داخل را حل نمی كند . در كشوری دیگر، مدعی العموم همین مصاحبه را از روزنامه جدا می كند و در حاشیه اش دستور تحقیق می دهد و به بازپرس و قاضی تحقیق ارجاع می كند.

یكی از دلایلی كه ایران روزنامه حرفه ای ندارد، و وزارت ارشاد به روزنامه ها و خبرگزاری ها كه در انحصار سازمانها و افراد مشخص هستند كمك مالی می كند همین است كه جز آن چه كه دستگاههای روابط عمومی وزارتخانه ها به آنها می دهند و یا اظهارات مقامات دولتی، سراغ مطلب دیگری نروند. اگر ایران روزنامه حرفه ای داشته باشد این قدر یك مسئله را دنبال می كند تا به نتیجه برسد.

دکتر نوشیروان کیهانی زاده