داستان فراق

مردانی ازتبار نیکان و پاکان واولیای الهی که زمین بی وجودشان نیست می شود در محجوریت ستم حاکمان کج اندیشی که برای استواری پایه های حکومت خود سعی درازبین بردن آن نازنین وجودان، …

مردانی ازتبار نیکان و پاکان واولیای الهی که زمین بی وجودشان نیست می شود در محجوریت ستم حاکمان کج اندیشی که برای استواری پایه های حکومت خود سعی درازبین بردن آن نازنین وجودان، داشتند، قرار دارند. موسی بن جعفر(ع) یکی از آن نیک مردانی است که بیشترین ساعات عمر مبارک خویش را در زندانهای حکومت جور عباسی سپری کرد.

هارون الرشید خلیفه عباسی یکی ازهمان ساده اندیشان دنیا پرست کوتاه فکر بود که گمان می کرد اگر امام مظلوم و محبوس ما را به شهادت برساند، تاج و تختش بی خطر و بی مزاحم برایش باقی می ماند اینها بهانه ای بود دردست دون صفتان تا پاکان روزگاررا درحبس و زنجیردارند یا به قتل برسانند.

چنین است روزگارکسانی که هدفی جزسعادت و تعالی قوم خویش را ندارند، اما به تقدیر الهی و برای روشنی نسلهای بعد از خود در آن اوضاع که همه ما شنیده ایم به شهادت می رسند، تا مگرچشم کور دلهای مسلمانان هم عصر و ما بعد آن را روشن کنند و این نیست مگر ازتسلیم محض مقدرات الهی بودن همچنان که ابراهیم خلیل ا... از آنچه خداوند برایش مقدر کرد کوتاهی نورزید با آنکه عوامل طبیعی به فرمان او درآمدند.امام موسی کاظم(ع) دردوران سراسر خفقان هارون الرشید روزگار می گذرانید و به امور دینی واخلاقی مردم می پرداخت و بنا به مصلحت ازامرحکومت و ادعای آن خودداری می نمود، اما بازاین حکومتیان بودند که حتی ازسایه ایشان هم می ترسند و همیشه دراندیشه های خود خیالات خام پرورش می دادند.

بنا براین هنگامی که هارون برای گرفتن زهر چشم با قشون خود به مدینه آمده بود و به انواع ترفندها مردم را رام خود می کرد، امام درجواب حیله او که رو به قبر پیامبراکرم (ص) کرده و گفته بود سلام برتوای رسول خدا ای پسرعمو ! فرمودند سلام برتوای رسول خدا ای جد بزرگوار!

هدف امام از طرح این جمله آن بود که اگر قرابت و نزدیکی به رسول خدا(ص) سبب مشروعیت حکومت تو است کدام ما نزدیکتریم ؟! و همین یک استدلال کافی بود که انگیزه و بهانه هارون برای ازبین بردن ایشان بیشترو بیشترشود، لذا به فضل بن ربیع دستورداد تا ایشان را دستگیرو زندانی کند.

سال اول اسارت ایشان دربصره گذشت والی بصره پس ازیکسال حبس بی علت امام (ع) دریافت که دیگرنمی تواند به این کارادامه دهد لذا نامه ای نوشت و ازهارون خواست که آن حضرت را ازبصره منتقل کنند بنابراین ایشان به بغداد منتقل شدند. این درحالی بود که به فضل بن ربیع دستورداده شده بود تا ایشان را به قتل برساند و او از این کار امتناع کرد.

دیگرباربه فضل بن یحیی یکی دیگرازهارونیان دستوراین کار داده شد و او هم امتناع کرد و نه تنها امتناع کرد که به امام سخت نمی گرفت و این دوران کوتاه درعین حبس و تحت نظر بودن امام(ع) ازحیث آسایش ازسایردورانها بهتربوده است.

خشم هارون برفضل بن یحیی باعث شد پدرش یحیی بن خالد ازبیم جان فرزند عهده داراین کارشود لذا با دستورکتبی هارون به بغداد رفت و ازطریق سندی بن شاهک نیت پلید خود را عملی کرد.

این واقعه در ۲۵ رجب سال ۱۸۳ قمری اتفاق افتاد و درپی شهادت ایشان و برای فریب افکار عمومی به بزرگان شیعیان و... اعلام کردند که بیایید و ببینید که امام شما به مرگ طبیعی از دنیا رفته است.

چشم گردون در عزای موسی بن جعفر گریست

دیده خورشید بر آن ماه خوش منظر گریست

گرچه او پروانه حق بود اما همچو شمع

در مناجاتش ز هجر دوست پا تا سر گریست

ژرف زندان بهر او معراج قرب دوست بود

عاشق صادق ز هجران رخ دلبر گریست

گه به یاد مادرش زهرا فغان از دل کشید

گاه بر مظلومی شیر خدا حیدر گریست

دیده عشاق از داغ امام عاشقان

در دل صحرای غم یک آسمان اختر گریست

حضرت معصومه زین ماتم فغان از دل کشید

در مدینه از غم مرگ پدر دختر گریست

در عزای ناخدای فلک تسلیم و رضا

پور دلبندش رضا در موج غم گوهر گریست

«حافظی» شمع وجودت آب شد از این الم

آتشین طبعت ز نوک خامه بر دفتر گریست