اسبها

رم کردن عادت بسیار خطرناکی است که بسیاری از اسبها از خود نشان میدهند به طوری که بسیار رایج است رم کردن نتیجه عدم تناسب یراق و استفاده تند و خشن از دهنه که به جای سلطه سوارکار حیوان را به درگیری با سوارکار تشویق می کند

▪ همه چیز درباره عادات بد اسب

اسبها دارای خصوصیات و احساسات فردی هستند. آنها موجوداتی میکانیکی با مجموعه ای از الگوهای رفتاری نیستند ،پس عادات بدی را در زمان های مختلف از خود نشان می دهند. عادات بد عموما نتیجه شرایط تعلیمی یا وضعیتی است. اسبها با رفتار بد به دنیا نیامده اند. این ما انسانها هستیم که گاهی این رفتارها را به آنها تحمیل می کنیم.

● عادات بد در اصطبل

عادات بد در اصطبل اغلب به علت خستگی ایجاد می شود. درمان چنین مشکلی باید اولین مسیری باشد که طی می کنیم. البته ، واضح است اجتناب و جلوگیری از چنین مشکلاتی در درجه اول ایجاد تحریکات منظم و متناسب برای اسب است.

گاز گرفتن آخور زمانی روی می دهد که حیوان جسم مادی ( در آخور ، دستگاه تغذیه و غیره ) را با دندان هایش محکم می گیرد و نفس نفس می زند. نتیجه این حرکت دندان های لب پریده و فرسوده جلویی و مشکلات مزاجی مانند التهاب روده بزرگ یا نفخ را موجب می شود. از گاز گرفتن آخور با تسکین کسالت حیوان یا توسط پوشش دادن سطوح جذاب با ماده ای بد طعم اما بی ضرر جلوگیری می شود.

این عمل نیز عموما ناشی از خستگی است که حیوان به طور مستمر سر و بدنش را به اطاف می جنباند. در حالات شدیدتر ، این کار موجب استرس و از دست دادن سلامتی اسب می شود. از بین بردن این حرکت در اسبها که عادتی جدی و پایدار است مشکل می باشد و گاهی اوقات غیر قابل درمان به حساب می آید. با نصب یک نرده v شکل در قسمت الایی در آخور می توان از جلو و عقب رفتن اسب جلوگیری نمود ، هر چند که اغلب اسبها در این صورت به عقب رفته و به مارپیچ رفتن در آخور ادامه می دهند.

راه دیگر بر طرف نمودن این علائم ، دادن وعده های منظم غذایی کوچک به اسب است تا حیوان را مشغول نگاه داریم.پاره کردن قالیچه و خوردن محل کاه و پوشال نیز از علائم خستگی هستند. به طور کلی مشغول نگه داشتن حیوان با تمرینات منظمو وعده هایی غذایی مکرر ، بهترین درمان برای این عادات است.تعویض محل کاه و پوشال با شیء ای غیر خوردنی مثل کاغذ روش دیگری برای مایوس نمودن اسب از خوردن محل کاه و پو شال است. هدف اصلی باید از بین بردن دلایل پنهان خستگی باشد تا از وقوع عادت های بد بیشتر جلوگیری کنیم.

اسبها مشکلات سوارکاری بسیاری می توانند ایجاد کنند. چنین عاداتی اکثرا نتیجه درد قلبی ، عادت بد و یا تعلیم نا کافی می باشد.بسیاری از اسبها عادت آزار دهنده ای را در خود افزایش داده اند. این عادت راه رفتن در هنگام سوار شدن بر آنها است. این کار احتمالا به علت ضربه خوردن به دنده ها یا کشیده شدن دهنه در زمان سوار شدن در گذشته است. در این صورت ، نمی توان اشب را به خاطر سر پیچی مقصر دانست . اکنون ضروری است که اسب را دوباره تعلیم داده و به او اطمینان خاطر داد که هر زمان سوار او می شوید هیچ دردی نخواهد داشت. به همین شکل ، ناراحتی ناشی از قرار دادنساز و برگ است به شکل نا مناسب موجب بی قراری و بالا و پائین پریدن حیوان می شود. یراق اسب باید به طور منظم بازرسی شودتا از هماهنگی و تناسب آن اطمینان حاصل شود.

● سر باز زدن

این حرکت نمونه ای است از رجوع اسب به غریزه خود که از شیئ بالقوه نگران کننده دوری می کند. در این حالت ، باید به اسب اطمینان خاطری به گونه ای نرم و ملایم اما جدی و قطعی داد. این حرکت برای اسبهایی که مجاز به بدرفتاری و سر باز زدن در گذشته بوده اند ، حرکتی عادی است.

● رم کردن

عادت بسیار خطرناکی است که بسیاری از اسبها از خود نشان میدهند. به طوری که بسیار رایج است. رم کردن نتیجه عدم تناسب یراق و استفاده تند و خشن از دهنه که به جای سلطه سوارکار حیوان را به درگیری با سوارکار تشویق می کند. همچنین هنگامی که اسب ترسیده است به غریزه رم کردن رجوع می کند. حیوان برای این کار نباید تنبیه شود بلکه یک غریزه کاملا طبیعی است و به اطمینان بخشی متین و با وقاری نیاز دارد.

● به زمین اند اختن سوار

رفتاری كه اسب از آن به عنوان روشی برای نپذیرفتن یا تكان دادن فرد متجاوز استفاده میكند.در چنین حالتی اسب سوارش را به زمین میاندازدتا از ناراحتی ایجاد شده توسط سواركار یا یراق خود را آماده سازد.به زمین انداختن سوار ممكن است نشانه شور و هیجان شدیداسب باشد كه امری غیر معمول نیست و در این حالت هشداری سریع به حیوان مناسب است.

● بلند شدن

عادت خطرناكی است كه حیوان به روی دو پای عقبی خود بلند میشود.این حركت عموماً نمایش تسلط است و با آن باید جدی برخورد كرد خصوصاً در دوران اولیه عمر حیوان.اسبی كه عادت كرده بر روی دو پا بلند شود بسیار خطرناك است و بهترین كار سپردن آن به سواركاران و مربیان بسیار با تجربه است.

● همه چیز درباره غرایز اسب

سواركاری موفقیت آمیز به آگاهی و درك غرایز طبیعی اسب نیاز دارد.اما حتی قابل اعتمادترین حیوان نیز میتواند غیر قابل پیش بینی باشد.این وضعیت هنگامی پیش می آید كه حیوان احساس میكند تحت كنترل است و در نتیجه غرایز طبیعی حیوان خود را نشان میدهند.

در طول اعصار,بشر با موفقیت با اسب پیوسته و به شیوه ای هماهنگ با او كنش متقابل داشته است.اسبهای وحشی حیوانات گله ای هستند كه شیوه دفاعی آنها جنگ یا فرار است.

در واقعوعلت اصلی بسیاری از جنبه های رفتاری اسب دو غریزه اساسی هستند كه بقای حیوان در حیات وحش به آنها بستگی دارد:

-غریزه قدرتمند گله ای بودن

-توانایی سریع دویدن و فرار كردن از درد سر

اسبهایی كه قبلاًاهلی شده هند در میان گله پرسه میزنند.این اسبها كه توسط اسب آلفا هدایت میشوند در جستجوی غذا و سر پناه هستند.غریزه گله -كه در تعداد زیاد امنیت وجود دارد-و گرایش یك اسب از دیگری این دسته را با هم نگه میدارد.اسب نر پیشتاز از گله در برابر مهاجمان و تهدید خطر دفاع میكند.علیرغم این واقعیت كه امروزه بیشتر اسبها از گله های آزاد جدا شده اند,این غرایز بسیار تثبیت شده هستند.

● جانشین شدن آلفا

اسب آلفای گله به شما نگاه میكند و منتظر دستور شما در زمان ترس یا اضطراب است.اسبتان به سمت شما نگاه میكند برای اینكه به او اطمینان بخشیده و علامتی نشان دهید كه اشاره به مناسب بودن نحوه فعالیت او داشته باشد.بنابراین,اطمینان بخشی به اسب كار بسیار مهمی است اگر میخواهید از واكنش ترسناك او كه صرفاً به وسیله غرایز ذاتی او سبب گردیده است جلوگیری كنید.

● آیا غرایز طبیعی علت ریشه ای بد رفتاری هستند؟

این گفته تا حدی منصفانه است كه بگوییم بسیاری از مشكلات رفتاری اسبها به غرایز طبیعی نسبت داده میشوند.برای مثال,چرت زدن صرفاً نشانه عدم تمایل حیوان به ترك گله است.هنگامی كه سواركار یا مربی خود را در نقش عضوی از آلفا قرار میدهد,حیوان كم كم ترك گله را به شكل امن,مطمئن و قابل پذیرش می پذیرد.

حتی رام ترین اسبها اغلب زمانی كه رو به سوی گله دارند,آسایش بیشتری دارند.به همین طریق به عنوان مثال,استفاده از اسبی كه مسلط تر است یا سلسله مراتب قدرت خود را افزایش داده تا اسب جوانتری را هدایت كند,در برخورد با مانع ترسناكی برای پرش موفق تر نشان میدهد.این امر صرفاًخواهش غریزه طبیعی یك اسب است كه با جدا شدن از بقیه گله مقاومت كند.

● آیا لگد زدن و به زمین انداختن سوار رفتارهای غریزی هستند؟

یك روش كلیدی دفاعی كه بسیاری از اسبها به نمایش می گذارند لگد زدن و به زمین انداختن سوار است.در حیات وحش,اسب سوارش را به زمین میزند تا فرد متجاوز یا مهاجم را از پشتش بردارد.

دانستن این مطلب خصوصاً هنگام سوار شدن بر اسبی جوان سود مند است(تعلیم اسب برای محل سوار)به علت ماهیت دید پیرامون اسب میتواند لحظه ای سواركار را بر روی پشتش ببیند.گاهی اوقات این امر واكنش طبیعی بر زمین زدن سواررا تحریك میكند كه تلاشی است برای دور كردن مهاجم بالقوه.بر زمین زدن سوار و لگد زدن صرفاًواكنشهایی طبیعی هستند.با در نظر داشتناین موضوع,سوار شدن بر اسب همیشه باید به آهستگی انجام شود و با اطمینان كامل عضو آلفای گله باشد.اكثر واكنشهای اسب را میتوان به غرایز طبیعی نسبت داد.درك نمودن و همدلی كردن با این واكنش ها به منظور اینكه اسب به شما حرمت گذاشته و به شما اعتماد كند ضروری است.این در حالی است كه شما بخواهید بیشترین استفاده را از ارتباط با اسب داشته باشید.

● همه چیز در مورد ارتباطات اسب

هیچ گاه قدرتهای اسب را دست كم نگیرید.هر كس كه رمان نجواگر اسب اثر فیكولاس ایوانز را خوانده باشد(یا فیلم آن را دیده باشد)بدون شك میتواند تواناییهای اسب را در شركت جستن در الگوهای ارتباطی پیچیده متوجه شود.

در واقع,اگر تا بحال با اسبی تماس داشته یا سوار ان شده باشید,متوجه شده اید كه این دوست شما چقدر راغب به پاسخگویی به شماست.

اسبها در برقراری ارتباط توانایی بالا دارند,نه تنها با یكدیگر بلكه با دیگر موجودات و انسانهای اطرافشان.به منظور اینكه با موفقیت اسبها را كنترل كرده و سوار شوید,به درك روشنی از خصوصیات و غرایزی كه رفتار اسب را موجب میشوند,نیاز دارید.

ترجمه:الگا عظیمی

تایپ: زهرا مومنی – رویا فرهمند

---