تقویم تاریخ دفاع مقدس گام بر بام میمک

حوادث جنگ تحمیلی در بهمن ماه سال ۱۳۵۹ رفته رفته وارد مرحله جدیدی شد گام های نخستین که برای بیرون راندن دشمن از میهن اسلا می در دی ماه برداشته شده بود, در ماه شهادت و حماسه ملت ایران به همت رزمندگان اسلا م و رهبری بی همتای امام خمینی با توان و شتاب بیشتری تداوم یافت

حوادث جنگ تحمیلی در بهمن‌ماه سال ۱۳۵۹ رفته‌رفته وارد مرحله‌جدیدی شد. گام‌های نخستین که برای بیرون راندن دشمن از میهن اسلا‌می در دی‌ماه برداشته شده بود، در ماه شهادت و حماسه ملت ایران به همت رزمندگان اسلا‌م و رهبری بی‌همتای امام خمینی با توان و شتاب بیشتری تداوم یافت.

علی‌رغم اینکه جهانیان در حمایت از متجاوز می‌کوشیدند و با محاصره‌اقتصادی ایران می‌خواستند روند جنگ را به نفع رژیم بعثی عوض کنند ولی نیروهای مسلح جمهوری اسلا‌می ایران به ویژه ارتش به پیشروی خود در جبهه‌دشمن ادامه دادند.

ششمین جلد از مجموعه‌تقویم تاریخ دفاع مقدس تحت عنوان <گام بر بام میمک> نامگذاری شده است. میمک ارتفاعاتی است که دشمن بعثی پیش از شروع جنگ تحمیلی آن را به تصرف در آورده بود. رزمندگان اسلا‌م با عملیات آفندی در این ماه موفق شدند منطقه را آزاد کنند و دشمن را عقب برانند. در این حال تمامی تلا‌ش‌ها و فشارهای دشمن برای تسلط دوباره بر منطقه ناکام ماند. ‌

صدام حسین که نخستین ضربات را از رزمندگان متحمل می‌شد، برای تقویت روحیه‌ نیروهای خود از منطقه دیدار کرد. ناکامی در عملیات‌های روزهای نیمه‌ دوم ماه بهمن برای باز پس‌گیری ارتفاعات باعث شد تا رژیم بعثی حتی به استفاده از سلا‌ح شیمیایی نیز متوسل شود که این امر نتوانست سیر جنگ را عوض کند. ‌ در دومین روز بهمن، عملیات تنگ حاجیان خاتمه می‌یابد و نیروهای ایرانی ۵ کیلومتر پیشروی خود را که در سخت‌ترین شرایط به دست آورده بودند، تثبیت می‌کنند وقتی دیار آشنای بهمن ۱۳۵۹ را مرور می‌کنی، هر روز به عینه شاهد مقاومت فوق توان عابدان آبادانی هستی که زخم‌های بی‌امان صدامیان را تحمل می‌کنند.

در دهمین روز، بار دیگر رهبر انقلا‌ب، مردم را به همکاری با قوای مسلح فرا می‌خواند و از فدارکاری آنان سخن می‌گوید و تضعیف قوای مسلح را، ضدیت با اسلا‌م قلمداد کرده و می‌فرمایند: <آنهایی که نمی‌خواهند که شما در جبهه‌ها آرام باشید، آنهایی که واقعیت را طور دیگری عرضه می‌کنند، دانسته، یا ندانسته دشمن انقلا‌ب‌اند. > در همین روز در دیار بهمن، محلی تو را به خود می‌خواند که نمی‌توانی از آن دل بکنی؛ محلی پر از دود و بوی باروت. اینجا را <میمک> می‌نامند. تو آن را با تمام گوشت و پوست خود حس می‌کنی، تو آنجایی و شاهد، شاهد دلا‌وری‌های دلا‌ورمردان لشگر ۸۱ زرهی که هجوم بعثیون را به میمک ناکام می‌گذارند. در دیار غرب و در این برهه از ماه گرانقدر بهمن هر روز صحبت از میمک است. در روز سیزدهم، تک دشمن با ۷۰ دستگاه تانک به میمک ناکام ماند. ‌

در روز چهاردهم، شاهد فشار دشمن برای بازپس‌گیری میمک و تلا‌ش یگان‌های لشگر برای تصرف بلندترین قله ارتفاعات میمک هستیم. در روز پانزدهم، سخت‌ترین و سنگین‌ترین نبرد توپخانه در میمک به وقوع پیوست. ‌ در روز شانزدهم، تلا‌ش دشمن در نفوذ به مواضع یگان‌های خودی با مقاومت و ایثار مثال زدنی رزمندگان تیپ ۱ لشگر ۸۱ زرهی، عقیم و میمک همچنان غیرقابل نفود باقی ماند و تثبیت شد.

‌ در نوزدهیمن روز بهمن، فرعون از بغداد به میمک آمد تا حیثیت و آبروی بر باد رفته‌ خوش را به علت از دست دادن میمک - که قبل از ۳۱ شهریور آن را تصرف کرده بود با شجاعت سربازانش جبران کند و به دست آورد، به همین سبب به آنان فرمان حمله داد و حتی از گاز سمی نیز استفاده کرد. ‌ بیستمین روز بهمن هیچگاه از خاطره‌ها محو نمی‌شود: در مرور ایام وقتی به بیستم بهمن سال ۱۳۵۹ باز می‌گردی، نمی‌توان عبور کرد؛ باید ایستاد. در اینجا سرود فتح را که از حنجره خسته از نبرد ۷ روزه دلا‌وران تیپ ۱ لشگر ۸۱ طنین‌انداز می‌شود، به وضوح می‌شنوی. بوی باروت و خون، چهره‌های خاک آلود، لباس‌های پاره پاره از ترکش و زخم‌تیر... همه را می‌بینی.

اینانند خسروان سرزمین مردانگی، بی‌رنگ و لعاب، صاف و پاک و زلا‌ل، فخرشان ایمان و ثروت‌شان همت‌شان، که فرعون را سرافکنده به لا‌نه‌اش می‌رانند و خود گام بر بام میمک می‌گذارند. ‌ در ۲۲ بهمن برای سومین بار، پیر از بی‌مهری‌ها می‌گوید: از بی‌انصافی آنانی که در گوشه‌ای نشسته‌اند و با قلم‌ها و زبان‌های خود قلب نورای جوانان اسلا‌م از ارتش و سپاه و ژاندارمری و بسیج و شهربانی را می‌آزارند؛‌ می‌گویند و در تذکری پدرانه به برخی مسوولا‌ن گوشزد می‌کنند، در اموری که صلا‌حیت آن را ندارند به هیچ‌وجه دخالت نکنند.

‌ در روز ۲۳ بهمن‌ماه رئیس ستاد مشترک می‌گوید: <هیچ تزلزلی در ارکان اعتقادات این ارتش وجود ندارد و آنهایی که تردید در این اعتقاد دارند یا ناآگاهند یا منظور خاص سیاسی دارند.> در عبور از دیار بهمن‌ماه سال ۱۳۵۹ در بیست‌وپنجمین روز به شکوهی دیگر از تاریخ سراپا ایثار مدافعین مهین اسلا‌می می‌رسیم: به خاتمه‌۴ روز تلا‌ش برای حفظ گوشه‌ای از سرزمین مقدس ایران در منطقه‌مریوان که از سوی گردانی از خیل فداکاران لشگر ۲۸ در گردنه‌تته اجرا شد. ‌