سوء مصرف مواد در ۱۱ درصد خانواده های تهرانی

نتایج یک تحقیق که عضو هیات علمی موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی روز گذشته ارایه کرد, نشان می دهد حدود۱۱ درصد خانواده های مورد مطالعه درشهر تهران, به نوعی دچار سوء مصرف موادمخدر, محرک, الکل, روانگردان و داروهای آرام بخش هستند

نتایج یک تحقیق که عضو هیات علمی موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی روز گذشته ارایه کرد، نشان می دهد حدود۱۱ درصد خانواده های مورد مطالعه درشهر تهران، به نوعی دچار سوء مصرف موادمخدر، محرک، الکل، روانگردان و داروهای آرام بخش هستند.

سیدهادی مرجایی بااشاره به تحقیق «اتیولوژی واپیدمیولوژی اعتیاد درخانواده های تهرانی» بارویکرد«بررسی تاثیرات ساختار خانواده بر رفتار اعتیادی فرزندان»، افزود: از میان خانواده های آلوده نیز

۶/۳۸ درصد آن ها سرپرست خانواده، ۲/۱۱ درصد همسر سرپرست خانوار، ۳/۲۳ درصد فرزند پسر، ۳/۴ درصد فرزند دختر و ۶/۱ درصد سایر و مابقی بی جواب گزارش شده است.به گزارش ایرنا وی که نتایج این تحقیق را در مجتمع فرهنگی شقایق در یک نشست ارایه کرد افزود: نتایج کلی حاصله از لحاظ اپیدمیولوژیک و فراگیری نشانگر آن است که ۴/۷۳ درصد افراد آلوده مرد، ۲/۱۵ درصد زن و ۴/۱۱ درصد بی جواب گزارش شده است. این محقق، اعتیاد این افراد را ۲/۲۶ درصد تریاک ، ۶/۱۴ درصد هرویین ، ۵/۸ درصد حشیش، ۹/۵ درصد روان گردان ها، ۳/۲۱ درصد الکل، ۵/۱۸ درصد داروهای آرام بخش و پنج درصد مابقی مواد افیونی ذکر کرد. به گفته وی، بیشترین توزیع سنی درگیر در اعتیاد با ۱/۲۶ درصد گروه سنی ۳۰تا۳۹ سال و بالاترین درصد به لحاظ گروه تحصیلی ۲/۴۲ درصدمتعلق به گروه تحصیلی دبیرستان و پیش دانشگاهی گزارش شده است.

مرجانی با بیان اینکه این تحقیق با هدف شناخت گستره، دامنه، ابعاد، علل و اسباب شیوع مصرف مواد مخدر و تاثیرات ساختار خانواده بر رفتار اعتیادی فرزندان در خانواده های تهرانی انجام شده است ، نگرش مثبت والدین نسبت به مواد مخدر ، نگرش منفی والدین نسبت به فضای اجتماعی مصرف مواد مخدر ، عدم تمایل سرپرست خانوار به مصرف موادمخدر، روحیه پذیرش مصرف مواد مخدر و نگرش درمان مدار نسبت به معتاد را متغیرهای واسط مدنظر در این تحقیق عنوان کرد. به گفته وی، اعتماد، اطمینان، میزان کنترل و نظارت بر فرزندان، اهتمام به وظایف و نقش های والدینی، اقدامات پیشگیرانه از طریق آگاه سازی، انعطاف پذیری در روابط متقابل خانوادگی و سهل گیری نسبت به فرزندان، آمار بسیار پایینی را در خانواده های ناسالم به خود اختصاص داده است. عضو هیات علمی موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی همچنین، گفت: عدم آگاهی و اطلاع از فرزندان، اهمال و احساس غفلت نسبت به فرزندان ، جو توام با سخت گیری در خانواده، کوتاهی در انجام مسوولیت های والدین، جو غیرعاطفی و مناسبات مبتنی بر خشونت و عدم تفاهم، عدم اعتدال در فرآیند تربیتی، سخت گیری و تنبیه فرزندان، سهل گیری نسبت به فرزندان ، بی اعتنایی والدین به نیازهای فیزیولوژیک و سلامت جسمی فرزندان ، عدم اعتدال در اعطای آزادی به فرزندان ، غیبت والدین از خانه، خودکامگی و خشونت والدین نسبت به فرزندان ازجمله عواملی بوده که خانواده های ناسالم و آلوده به خود اختصاص داده اند. به گفته این محقق، از میان هفت تیپ شناسایی شده در خانواده های تهرانی، در تیپ اول با عنوان «تعامل سازنده و سالم والدین با فرزندان » ۱/۶۲ درصد از خانواه ها سالم و ۹/۳۷ درصد ناسالم عمل می کنند. مرجایی گفت: در تیپ دوم رفتاری با عنوان «فروپاشی نظام هنجاری خانواده و ضعف مدیریتی و اخلاقی والدین»، ۳/۸۱ درصد خانواده ها سالم و ۷/۱۸ درصد ناسالم هستند. وی افزود: در تیپ سوم رفتاری با عنوان« عدم کنترل فرصت ها و نقش های مشروع» ، ۲/۷۳درصد سالم و ۸/۲۶ درصد ناسالم و ناتوان هستند و درتیپ چهارم رفتاری با عنوان «جهت گیری نسبت به موادمخدر وآگاه سازی فرزندان نسبت به آن » ۶‎/۷۱درصد خانواده درطیف سالم و ۴/۲۸ درصد در طیف ناسالم و ناکارا ارزیابی شده اند. وی به تیپ پنجم اشاره کرد و گفت: در این تیپ با عنوان «اعتماد به فرزندان و نظارت سالم بر اعمال آن ها» ، ۹/۷۲ درصد رفتار سالم و ۱/۲۷ درصد خانواده ها رفتار ناسالم بوده اند.

به گفته این محقق ، در تیپ ششم رفتاری با عنوان « شکست های خانوادگی و الگوهای منفی رفتاری در خانواده»، ۷۷درصد خانواده ها سالم و ۲۳درصد ناسالم و در تیپ پایانی با عنوان «بیماری روانی و آلودگی اعتیادی در خانواده و گسستگی خانواده»، ۷/۷۵ درصد سالم و ۳/۲۴ درصد ناسالم و آلوده گزارش شده اند. مرجایی، اعتیاد اعضا به مصرف سیگار و دخانیات، خودکامگی والدین در تصمیم گیری ها، شکست تحصیلی فرزندان، نازل بودن سطح اخلاقیات در خانواده و تنبیه در خانواده، طلاق والدین، افراط و تفریط و عدم اعتدال در رفتارهای والدین درقبال فرزندان، اعتیاد پدر، مصرف داروهای آرام بخش در خانواده ها و فقدان سیستم پاداش ومجازات معقول در خانواده ها را از جمله عوامل پرخطر در گرایش افراد به اعتیاد ذکر کرد.