جنگ ششم و زوال حكومت ائتلافی اولمرت

لبنان برای اسرائیل بسان باتلاقی است كه هر قدر در آن حركت كند بیشتر در آن فرو می رود به گفته یكی از وزیران, به زودی ملت اسرائیل علیه پیامدهای این جنگ دست به تظاهرات گسترده ای می زنند و در پی آن مشكلات فراوانی رخ می دهد و در نتیجه انتخابات زودهنگام برگزار خواهد شد

«اگر امروز اولمرت از جنگی كه خود بدان اقدام كرده فرار یا شانه خالی كند، نخواهد توانست حتی برای یك روز هم در سمت نخست وزیری باقی بماند و باید هر چه زودتر استعفا دهد.»

"آری شافیت" با این عبارت مقاله خود را آغاز كرد. شافیت در این مقاله در واقع از آرا و نظرات اغلب وزرای كابینه رژیم صهیونیستی خبر داده است. بیشتر اعضای كابینه "اسرائیل" بر این باورند كه "اسرائیل" در این جنگ متحمل خسارت های سنگینی شده است و كسی كه در جنگ خارجی موفق نشده، باید از سمت خود كناره گیری كند.

"عوزی بنزیمان" از روزنامه نگاران برجسته "اسرائیل" مانند بسیاری از نویسندگان زبردست، اولمرت و پرتس را در اداره همزمان امور نظامی و سیاسی زیر سوال برده است. تردید بنزیمان در این مساله به ویژه در دو روز آخر جنگ بیشتر شد و نتایج نظرسنجی آموزشگاه "غلوبس اسمیت" كه اخیرا منتشر شد بهترین گواه بر این مدعاست. بر اساس این نظرسنجی، ۵۸ درصد صهیونیست ها بر این باورند كه "اسرائیل" در این جنگ جز اندكی به اهداف خود دست نیافته است.

بر پایه این نظرسنجی، ۵۲ درصد اعلام كرده اند كه ارتش "اسرائیل" در ماموریت خود موفق نبوده است و تنها سه درصد معتقد بودند كه ارتش "اسرائیل" به اهداف مورد نظر خود دست یافته است. در نظرسنجی اخیر همچنین آمده است كه در صورت برگزاری انتخابات سراسری، حزب "كادیما" كمتر از ۲۰ كرسی را به دست خواهد آورد و این در حالی است كه این حزب هم اكنون ۲۹ كرسی را در اختیار دارد و حزب "كار" نیز در صورت برگزاری انتخابات ۱۲ كرسی در مقابل ۱۹ كرسی كنونی را از آن خود خواهد كرد.

می توان گفت كه سخت ترین جنگی كه اولمرت اكنون با آن مواجه است همان جنگ داخلی است، با این تفاوت كه اولمرت در این جنگ هرگز نمی تواند احدی را مانند آن چه كه در جنوب لبنان اتفاق افتاد فریب دهد.

"شافیت" معتقد است كه هرگز نمی توان مردم را فریب داد و نمی توان همه مردم را به سوی جنگ كشاند و به آنان وعده پیروزی داد و نتیجه جنگ نیز شكستی سنگین از آب در آید آن گاه بر اریكه قدرت باقی ماند. كما این كه هرگز نمی توان ۱۸۰ "اسرائیلی" را در گورستان ها خاك كرد و یك میلیون "اسرائیلی" را ظرف یك ماه به پناهگاه ها فرستاد و سپس گفته شود كه این یك اقدامی اشتباه بود و من هرگز فكر چنین چیزی را نمی كردم.

شانه خالی كردن و فرار در آخرین روز جنگ، نخست وزیر كنونی را به یك شخصیت سیاسی نالایق تبدیل كرده است و به همین خاطر روزی كه حسن نصر الله از پناهگاه خود بیرون آید و در مقابل جهانیان از پیروزی سخن بگوید آن روز اولمرت حتی لحظه ای نخواهد توانست در دفتر خود آرام بنشیند.

"یوسی بیلین" اولمرت را نصیحت كرده كه بهتر آن است كه وی شخصا به تشكیل كمیته تحقیق درباره جنگ اقدام و از هم اكنون خود را برای تهیه برنامه ای كه به داد دولتش برسد، آماده كند و نزد رئیس دیوان عالی رود تا اعضای كمیته و رئیس آن تعیین شود. به نظر من "آهارون بارك" مناسب ترین شخص برای تصدی این سمت است.

"موشه آرنس" در مقاله ای تحت عنوان "رهبری كنونی از تمامی امكانات خود استفاده كرد و اكنون می بایست با قدرت وداع كند» در روزنامه "هاآرتص" نوشت كه پیروزی در جنگ برای آنان بسیار سخت و غیر قابل تحمل بود.

ایهود اولمرت، عمیر پرتس و تسیبی لیونی چند صباحی بیش مجد و عزت و افتخار نداشتند و بر این باور بودند كه نیروی هوایی "اسرائیل" قادر است جنگ را به سود آنان پایان دهد، اما هنگامی كه جنگ ادامه یافت و شمال "اسرائیل" متحمل حملات موشكی سنگینی حزب الله قرار گرفت و بیش از یك میلیون یهودی به پناهگاه ها رفتند و خانه های خود را ترك كردند و شمار قربانیان غیر نظامی بالا رفت، این جا بود كه رفته رفته اعتبار خود را از دست دادند. این مقامات هر جا به دنبال مفری برای رهایی از جنگ می گشتند. آنان تلاش می كردند تا خود را به هر نحو ممكن كه شده نجات دهند. در این میان چه وسیله ای بهتر از شورای امنیت سازمان ملل؟ با وجود چنین وسیله ای دیگر نیازی به پیروزی نظامی علیه حزب الله نیست؛ زیرا سازمان ملل خود آتش بس را اعلام خواهد كرد و این مساله به سه قوه موجود در "اسرائیل" این امكان را می دهد تا هر چه آسان تر پیروزی خود را اعلام كنند خواه جهانیان تحقق این پیروزی را باور كنند یا نكنند.

چالشی را كه "اسرائیل" هم اكنون با آن رو به روست، بازسازی و ساماندهی به امور ارتش و آمادگی مجدد برای جنگ بعدی البته نه با دولت كنونی است. دولت فعلی امروزه تمامی فرصت ها و امكانات خود را كه در انتخابات اخیر به آن ها دست یافت از دست داد.

"ایتان هاب" از دیگر نویسندگان صهیونیستی می پرسد:«در صورتی كه كمیته تحقیق به سوالاتی از قبیل این كه چرا وارد این جنگ شدیم و این كه اصلا چگونه این تصمیم اتخاذ شد، پاسخ ندهد پس فایده این كمیته در چیست؟»

وی افزود:«در این روزها درباره تشكیل كمیته تحقیق سخن های بسیاری گفته می شود، اما مهم تر از تشكیل كمیته این است كه ما از خود بپرسیم چگونه تصمیم جنگ اتخاذ شد و چه كسی دستور جنگ را صادر كرد و برای چه و به چه كسی این دستور داده شد؟ آیا كسانی كه این دستور را صادر كردند تمامی جوانب امور از جمله احتمال شكست ارتش را بررسی كردند؟»

ایهود اولمرت به منظور سرپوش گذاشتن بر شكست ارتش "اسرائیل" در لبنان در اظهارات اخیر خود مدعی شد كه "اسرائیل" هر آن چه را كه می خواست در جریان جنگ به دست آورد و این جنگ به مثابه دستاوردی سیاسی برای رژیم صهیونیستی به شمار می آید.

اولمرت همچنین افزود كه "اسرائیل" برای آزادی دو نظامی ربوده شده بی وقفه تلاش خواهد كرد و او با خانواده های اسرا ملاقات كرده و آنان را در جریان تلاش های دولت برای آزادی فرزندان شان قرار داده است. نخست وزیر "اسرائیل" نیز مدعی شد كه به منظور آزادی نظامیان اسیر و انجام هماهنگی های لازم در این باره "اوفیر دیكل" رئیس سابق سرویس های امنیتی "اسرائیل" را به عنوان نماینده ویژه خود انتخاب كرده است.

اولمرت در خصوص این مساله كه مسئولیت این شكست بر عهده كیست؟ گفت:«من به عنوان نخست وزیر مسئولیت كامل این جنگ را به عهده می گیرم و نمی خواهم كه كس دیگری غیر از من این مسئولیت را عهده دار باشد.» وی همچنین اقرار كرد كه«جنگ مسائل نظامی و داخلی بسیاری را آشكار كرد كه نیاز به بحث و بررسی عمیق دارد.»

اولمرت درباره درخواست ها مبنی بر ضرورت تشكیل كمیته تحقیق گفت:«ما هم در جبهه داخلی و هم در جبهه خارجی متحمل زیان های زیادی شده ایم و نیاز است كه علل این خسارت ها مورد كنكاش و بررسی قرار بگیرد و هیچ چیز را پنهان نكنیم.»

از سوی دیگر، عمیر پرتس وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در نشست اعضای حزب "كار" گفت كه به زودی كمیته ای را برای بررسی وقایع جنگ اخیر تشكیل خواهد داد.

دان حالوتس رئیس ستاد مشترك ارتش "اسرائیل" نیز در مصاحبه با شبكه ده تلویزیون "اسرائیل" گفت:«اگر در روزهای نخست از زمین لبنان را مورد حمله قرار می دادیم، حتما شكست می خوردیم.» وی مدعی شد كه هرگز از تشكیل كمیته تحقیق درباره جنگ نمی هراسد. حالوتس درباره این مدعای خود گفت:« من نه برای فرماندهی ستاد مشترك زاده شده ام و نه برای آن خواهم مرد.» وی همچنین گفت كه ضرورت دارد كه این مساله بررسی شود كه ما چگونه طی شش سال به چنین وضعیتی دچار شده ایم و این كه بودجه وزارت امنیت چگونه تا این حد كاهش یافته كه قادر نیست ادوات لازم برای دفاع از "اسرائیل" را فراهم آورد؟!»

عرصه سیاسی "اسرائیل" امروزه در خصوص موافقت یا مخالفت با جنگ علیه لبنان متزلزل و دچار شكاف های عمیقی شده است و انتظار می رود كه این مساله به سر حد یك بحران برسد. وزیران كابینه "اسرائیل" معتقدند كه در آینده زلزله ای سیاسی در "اسرائیل" رخ خواهد داد.

فواد بن الیعازر در نشست اخیر كابینه "اسرائیل" گفت:«خود را دچار توهم و سردرگمی نكنید ما نمی توانیم جنوب لبنان را تحت كنترل و سیطره كامل خود درآوریم واقعیت این است كه ما شكست سنگینی خورده ایم.»

از سوی دیگر، "اوفیر بینتس" از وزیران كابینه "اسرائیل" گفت:«نمی توانم بفهمم كه هدف از استقرار نظامیان صهیونیست در جنوب لبنان پس از صدور قطعنامه شورای امنیت چه بوده است؟ این اقدام زمانی درست بود كه برای یك ایجاد یك تحول سیاسی از آن استفاده می شد، اما حضور گسترده این میزان نیرو به لبنان به هیچ وجه اقدام شایسته ای نبوده است و من از این می ترسم كه تا زمان رسیدن نیروهای بین المللی بین دو طرف قتل و خونریزی رخ دهد.

لبنان برای "اسرائیل" بسان باتلاقی است كه هر قدر در آن حركت كند بیشتر در آن فرو می رود. به گفته یكی از وزیران، به زودی ملت "اسرائیل" علیه پیامدهای این جنگ دست به تظاهرات گسترده ای می زنند و در پی آن مشكلات فراوانی رخ می دهد و در نتیجه انتخابات زودهنگام برگزار خواهد شد. پرتس و اولمرت با آغاز جنگ فرصتی یافتند تا به دو رهبر تبدیل شوند، اما از این فرصت به دست آمده هرگز استفاده شایسته نكردند، به طوری كه با گذشت چند هفته از جنگ عده زیادی صهیونیست درباره باقی ماندن خود در خانه ها برای مدت بیش از یك ماه سوال می كنند؟ هزارن سرباز نیز با بازگشتن به خانه های شان همین سوال را خواهند پرسید.

نویسنده: باسم ابو عطایا

منبع :مركز اطلاع رسانی فلسطین