آداب اسباب‌بازی‌

● بازی کردن شغل بچه‌هاست و اسباب‌بازی‌ها وسیله کار آنها
در دنیای امروز دیگر اسباب‌بازی‌ها تنها برای سرگرم کردن بچه‌ها ساخته نمی‌شوند. اسباب‌بازی‌های جدید علاوه بر سرگرم …

بازی کردن شغل بچه‌هاست و اسباب‌بازی‌ها وسیله کار آنها

در دنیای امروز دیگر اسباب‌بازی‌ها تنها برای سرگرم کردن بچه‌ها ساخته نمی‌شوند. اسباب‌بازی‌های جدید علاوه بر سرگرم کردن حالا وظیفه کمک به رشد جسمانی، عقلانی، عاطفی و اجتماعی کودکان را هم بر عهده دارند. این گستره وسیع موجب شده است تا عملا صنعت اسباب‌بازی‌سازی اغلب شاخه‌های علوم تجربی و انسانی را برای تولیداتی با کارایی بیشتر به خدمت بگیرد...

مجمع جهانی اسباب‌بازی

تیتر بالا شاید در نگاه اول از جنس تیترهای طنزآلود به نظر ‌آید اما واقعیت این است که پس از سال‌ها کش‌وقوس و انتشار اخبار نگران‌کننده از حواشی کارخانه‌های اسباب‌بازی‌سازی سرانجام این مجمع نظارتی چند ملیتی روند ساخت اسباب‌بازی‌ها را تحت کنترل خود گرفته است. نظارت بر روند ساخت و توزیع اسباب‌بازی‌ها یک نظارت همه‌جانبه است. بر مبنای ضوابط این مجمع هر کارخانه اسباب‌بازی‌سازی موظف به رعایت ۷ بند برای اخذ گواهی‌نامه است. این مراحل البته خود برای رسیدن به ۳ هدف کلی طراحی شده‌اند. اهدافی که در برخی کشورهای فقیر از جمله چین از دهه ۷۰ و ۸۰ قرن بیستم به راحتی نقض می‌شدند.در آن دوران اسباب‌بازی‌های چینی از کارگاه‌های کوچک و متراکم به وسیله کارگرانی که مجبور به حداقل ۱۲ساعت کار روزانه بودند ساخته می‌شدند. تاسف‌بارتر این است که برای سرهم‌بندی بسیاری از تولیدات از نوجوانان کم‌سن و سال استفاده می‌شد. یعنی اسباب‌بازی‌هایی که در گوشه‌ای دیگر از دنیا لبخند‌ شادی را بر لب بچه‌ها می‌آوردند، در کارگاه‌های کوچک آسیای جنوب شرقی و چین قطره‌های عرق را بر پیشانی نوجوانان می‌نشاندند. شاید به همین دلیل باشد که در اساسنامه مجمع جهانی اسباب‌بازی، اولین چشم‌اندازی که ترسیم شده است رفتار اخلاقی و منصفانه با کارگران کارخانه‌های اسبا‌ب‌بازی‌ و ایجاد تمهیدات لازم برای سلامتی آنها در نظر گرفته شده است. البته در روزگار ما دیگر کشور چین به کلی تغییر کرده است. چین دیگر آن کشور فقیر نیمه دوم قرن بیستم نیست. کارگاه‌های کوچک و محلی حالا جای خود را به کارخانه‌های عظیم اسباب‌بازی‌سازی داده‌اند، طوری که مشهورترین مارک‌های عروسک‌های دنیا از جمله باربی در چین تولید می‌شوند. با این اوصاف چندان هم عجیب نیست که هفت بند مجمع جهانی اسباب‌بازی‌سازی در همه نسخه‌های منتشر شده آن یک ترجمه چینی هم به همراه خود دارد. چین به تنهایی ۷۰ درصد اسباب‌بازی‌های دنیا را تولید می‌کند!

چشم‌انداز دوم منشور مجمع به قیمت‌گذاری منصفانه می‌پردازد و چشم‌انداز سوم جنجال‌برانگیزترین بحث در صنعت اسباب‌بازی‌سازی یعنی ایمنی اسباب‌بازی‌ها را پوشش می‌دهد. به هر ترتیب مجمع جهانی اسباب‌بازی یا (ICTI) که از دهه ۷۰ میلادی کار خود را آغاز کرده تا امروز توانسته‌ است با همکاری دولت‌ها و سازمان‌های استاندارد ملی کشورها قوانین جامعی را برای بهبود کیفیت و سلامت اسباب‌بازی‌ها به تصویب برساند.

قانون برای عروسک‌ها

کودکان و نوجوانان ساعت‌های زیادی از عمرشان را با عروسک‌ها و اسباب‌بازی‌های خود سر می‌کنند. عروسک‌های خود را محکم بغل می‌کنند و قطعات لگوهای خانه‌سازی را به دهان می‌برند. همین چند خط آگاهی از جایگاه اسباب‌بازی‌ها در زندگی بچه‌ها کافی است تا رفتار سخت‌گیرانه‌ مراکز قانون‌گذاری کشورهای پیشرفته را درک کنیم. در حقیقت سال‌هاست که قوانین و ضوابط مشخصی برای ایمنی و سلامت اسباب‌بازی‌ها در مجالس این کشورها به تصویب رسیده است. جالب آن است که کانادا و استرالیا در این زمینه پیش‌قدم بوده‌اند. با پیشرفت صنایع این قوانین همچنان دستخوش تغییر و اصلاح می‌شوند، چنان‌که سال گذشته استفاده از PVC در قطعات اسباب‌بازی‌ها به بحث داغ سازمان‌های نظارتی تبدیل شد و سرانجام به محدودیت‌های قانونی انجامید. از سوی دیگر چین که سال‌ها به کشور تولید کننده اسباب‌بازی‌های نامرغوب با مواد خام ضایعاتی مشهور بود، در سال ۲۰۰۸ با تاسیس یک سازمان نظارتی گسترده در سراسر این کشور تا حد ممکن به ساماندهی کارگاه‌های کوچک و زیرزمینی تولید عروسک پرداخت.