بیماری ششم در کودکان

بیماری ششم یا رزئولا از سوی ویروسی به نام HHV-۶ و HHV-۷ ایجاد می‌شود و بیشتر شیرخواران و کودکان در سنین قبل از مدرسه به آن مبتلا می‌شوند و حدود ۹۵ درصد کودکان تا دو سالگی به این بیماری گرفتار می‌شوند.

بیماری ششم یا رزئولا از سوی ویروسی به نام HHV-۶ و HHV-۷ ایجاد می‌شود و بیشتر شیرخواران و کودکان در سنین قبل از مدرسه به آن مبتلا می‌شوند و حدود ۹۵ درصد کودکان تا دو سالگی به این بیماری گرفتار می‌شوند.

این ویروس در بزاق بیشتر بزرگسالان یافت می شود و انتقال آن هم معمولا از همین راه است؛ ولی گاهی ویروس در ترشحات واژن نیز یافت شده و موجب عفونت نوزاد می شود که یک درصد موارد ابتلا را تشکیل می دهد.

تب ناگهانی شدید که معمولا سه روز طول می کشد و سپس ناگهانی فروکش کرده و به دنبال آن بثورات پوستی ریز قرمز رنگ روی تنه که برجسته نیست و خارش نیز ندارد، از نشانه های بالینی این بیماری است. بثورات از سمت تنه به سمت اندام ها و صورت پیشروی کرده و حدود یک تا سه روز مشاهده می شود.

در موارد کمتری نیز تب بتدریج قطع می شود که تشخیص را مشکل تر می کند. نشانه های دیگر شامل بی قراری، التهاب گلو، قرمزی ملتحمه یا پرده گوش و بزرگی غدد لنفاوی پشت سر است که در موارد کمتری بیمار دچار آبریزش بینی، احتقان بینی، درد شکم و سرفه نیز می شود.

یافته های آزمایشگاهی

شایع ترین راه تشخیص این بیماری کاهش گلبول های سفید است. کاهش پلاکت خون و افزایش آنزیم های کبدی نیز در برخی موارد دیده می شود؛ ولی باید توجه داشت که این یافته ها اختصاصی این بیماری محسوب نمی شود.

تشخیص

تشخیص معمولا براساس شواهد بالینی است و فقط برای رد دیگر بیماری های مخاطره آمیزی که با تب و بثورات پوستی همراه است نیاز به آزمایش خون دارد. این بیماری می تواند با سرخک و سرخجه علائم مشترک داشته باشد، بنابراین آنها را هم باید در کنار تشخیص اصلی مدنظر قرار داد.

عوارض

شایع ترین عارضه بیماری ششم تشنج است که به دلیل تب بالا و در یک سوم موارد رخ می دهد. عارضه دیگر انسفالیت یا التهاب بافت مغزی است که خوشبختانه درصد کمتری را شامل می شود. در بیمارانی که مورد پیوند مغز استخوان قرار می گیرند و ایمنی آنها سرکوب شده این ویروس می تواند دو تا چهار هفته پس از پیوند مجدد فعال شده و در شکل گیری پیوند اختلال ایجاد کند.

درمان

این بیماری درمان اختصاصی ندارد و بیشتر باید از درمان های حمایتی استفاده کرد که شامل کاهش تب بیمار، مایع درمانی و کنترل تشنج است. فقط در موارد شدید یا وجود نقص ایمنی از داروهای ضدویروس استفاده می شود.

به طور کلی این بیماری خود محدودشونده است و بیشتر بیماران بدون عارضه بهبود می یابند. اکنون واکسنی برای پیشگیری این بیماری وجود ندارد.

دکتر حمیدرضا صادقی

متخصص اطفال