خوشبختی را با سکه‌های اراده، ایمان، کار و عشق معامله می‌کنند

همه ما این واژه را بارها از زبان مادران و پدران و مادر بزرگان و پدر بزرگان خود شنیده‌ایم: «الهی خوشبخت بشی» و شنیدن این واژه از زبان ارزشمندترین گوهران زندگی‌مان برای همه ما شیرین …

همه ما این واژه را بارها از زبان مادران و پدران و مادر بزرگان و پدر بزرگان خود شنیده‌ایم: «الهی خوشبخت بشی» و شنیدن این واژه از زبان ارزشمندترین گوهران زندگی‌مان برای همه ما شیرین و دلنشین است.

نمی‌توان تعریفی جامع از خوشبختی ارایه داد و یا بگوییم خوشبخت چه کسی است؛ چون خوشبختی برای هر فردی می‌تواند معنایی متفاوت با توجه به شرایطش داشته باشد. ولی خوشبختی را نقد معامله می‌کنند با سکه‌های اراده، ایمان، کار، عشق.

انسان چیزی جز اراده به اقدام و حرکت نیست؛ چیزی جز هدف ناب بر پیشانی خانه‌ی آرزوهایش، انگیزه‌های پاک و عشق و ایمان. در رسیدن به خوشبختی هرگز نمی‌توان گفت که گرفتار ناامیدی نباید شد. به امید باز گردیم، قبل از آن که ناامیدی، نابودمان کند.

قبول کنیم که کوچکیم تا بتوانیم بزرگ شویم، عوض شویم، رشد کنیم و در آخر، اصل، وجود برنامه است و پیوسته نگاه کردن به آن نه متابعت همیشگی از آن.