رابطه تهمت با غیبت

غیبت وقتی به صورت ملکه در آمد، برای غیبت‌کننده لذت‌بخش می‌شود و در این صورت معالجه چنین شخصی بسیار دشوار است در این جا باید غیبت‌کننده قبل از هر چیز به درمان انگیزه‌های درونی غیبت بپردازد و در مقام توبه برآید. یکی از رذایل اخلاقی و موانع خودسازی غیبت می‌باشد.

غیبت وقتی به صورت ملکه در آمد، برای غیبت‌کننده لذت‌بخش می‌شود و در این صورت معالجه چنین شخصی بسیار دشوار است در این جا باید غیبت‌کننده قبل از هر چیز به درمان انگیزه‌های درونی غیبت بپردازد و در مقام توبه برآید. یکی از رذایل اخلاقی و موانع خودسازی غیبت می‌باشد. غیبت، یعنی پشت سر مسلمانی حرفی بزنیم که اگر به گوش او برسد ناراحت شود. فرقی نیست در حرمت غیبت، میان کنایه و تصریح، بلکه چه بسا که کنایه بدتر باشد. بعضی از غیبت‌کنندگان هستند که چون می‌خواهند غیبت کنند با حالت اندوه، حال او را اظهار می‌کنند در صورتی که اندوهی اصلا ندارند. مثلا می‌گویند چقدر ناراحت شدم برای فلان کس که بی آبرو شد در صورتی که قصد آنها تنها فاش نمودن بی آبرویی آن شخص است. می‌دانیم که سرمایه انسان در زندگی حیثیت و آبرو و شخصیت اوست و هر چیزی آن را به خطر می‌اندازد. گویی جان او را به خطر انداخته، بلکه گاه می‌شود که ترور شخصیت از ترور فیزیکی مهمتر است و این جاست که گناه آن از قتل سنگین تر می‌شود. پس شخص غیبت‌کننده هر گاه بخواهد این عمل ویرانگر را ترک کند باید از خداوند کمک و یاری بگیرد و با همتی والا نفس سرکش خود را مهار و سرکوب نماید و بداند که غیبت شدیدترین و بدترین گناهان است.

غیبت وقتی به صورت ملکه در آمد، برای غیبت‌کننده لذت بخش می‌شود و در این صورت معالجه چنین شخصی بسیار دشوار است در این جا باید غیبت‌کننده قبل از هر چیز به درمان انگیزه‌های درونی غیبت بپردازد و از طریق خودسازی و تفکر در عواقب سوء این صفات زشت، این آلودگی‌ها را از جان و دل بشوید تا بتواند زبان را از غیبت باز دارد و در مقام توبه برآید. او باید در آیات و روایاتی که در مورد این عمل زشت وارد شده بیندیشد و روزقیامت و صحرای محشر و غضب خداوند را در نظر آورد و ببیند که این صفت زشت چه مفسده‌هایی به وجود می‌آورد.

چه‌بسا ممکن است که غیبت‌شده آن را بشنود و دشمنی او را به دل بگیرد و درصدد تلافی برآید. شخص مسلمان مومن و منصف هر چه را برای خود نمی خواهد باید برای دیگران هم نخواهد و حواس خود را جمع کرده و هر گاه خواست لب به غیبت بگشاید فورا توبه و استغفار نماید،البته این توبه باید قلبی باشد تا حق آن را بپذیرد و آن قدر این عمل را تکرار کند و به سرزنش خود بپردازد تا به راحتی بتواند آن را ترک کند.یکی از بدترین صفات تهمت است چون تهمت شامل غیبت هم هست. کسی که به مسلمانی تهمت می‌زند هم دروغ گفته و هم غیبت نموده است. چنین کسی مورد تنفرمردم قرار می‌گیرد و علت پرهیز دادن مردم از این عمل زشت، آن است که دشمنی به وجود می‌آورد و چه بسا در صورت شنیدن طرف مقابل، باعث عکس العمل او شود. خداوند می‌فرماید؛ کسی که برادرمسلمانش را متهم کند ایمان در قلب او ذوب می‌شود همانند ذوب شدن نمک درآب.تهمت از بدترین انواع دروغ و کذب است، زیرا هم مفاسد عظیم کذب را دارد و هم زیان‌های غیبت را. لذا از پیامبر(ص) نقل شده که فرمود؛کسی که به مرد یا زن با ایمانی تهمت بزند و یا درباره او چیزی بگوید که در او نیست، خداوند در روز قیامت او را توده ای از آتش قرار می‌دهد تا از مسئولیت آنچه گفته است برآید.