شهرام عدیلی پور

جنبش پوست
ساقه ی پستان های لطیف ات
در پرهیب دم جنبانک و استخوان سکوت
در سایه روشن باد و
جیر جیر تخت خواب پاییزی.
بیایی از پشت کاج های تنومند
همراه بادهای بی همهمه
در سایه ی دیوارهای …

جنبش پوست

ساقه ی پستان های لطیف ات

در پرهیب دم جنبانک و استخوان سکوت

در سایه روشن باد و

جیر جیر تخت خواب پاییزی.

بیایی از پشت کاج های تنومند

همراه بادهای بی همهمه

در سایه ی دیوارهای معلق

در سایه ی بنفش اندام ات

که با کناره های هلو در می آمیزد

در می آمیزد با صندلی و ماه

با مریم جادوها و استکان واژگون.

آخرین عبور انگشتان مست ام

در نجوای رنگین کمان و گوزن

بر لبان خاموش تو بوسه می شود.