دوشنبه, ۲۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 13 May, 2024
مجله ویستا

چگونه ماندگار شویم


چگونه ماندگار شویم

عده ای برای موفق شدن به دنبال کسب ثروت می روند و عده ای به دنبال کسب مقام و عده ای دیگر نیز به دنبال کسب شهرت می روند و هر کدام به خیال خود بهترین راه را برای رسیدن به خوشبختی انتخاب می کنند و به سختی در راه رسیدن به هدفشان تلاش می کنند

عده‌ای برای موفق شدن به دنبال کسب ثروت می‌روند و عده‌ای به دنبال کسب مقام و عده‌ای دیگر نیز به دنبال کسب شهرت می‌روند و هر کدام به خیال خود بهترین راه را برای رسیدن به خوشبختی انتخاب می‌کنند و به سختی در راه رسیدن به هدفشان تلاش می‌کنند. شهرت، امروزه یکی از وسایلی است که به نظر عده‌ای می‌تواند انسان را تا انتهای جاده خوشبختی برساند و برای به دست آوردن شهرت دست به هر کاری می‌زنند. فقط با این قصد و نیت که توجه همه را به خود جلب کنند و مشهور شوند در حالی که در تعالیم ما این افراد نه تنها با این اعمال به خوشبختی نمی‌رسند بلکه طبق فرموده امام صادق علیه‌السلام باعث رسوایی خود در جامعه می‌شوند: (امام صادق علیه‌السلام: (کفی بالمرء خزیا أن یلبس ثوباً یشهّره أو یرکب دابه تشهره؛ برای خواری شخص همین بس که جامه‌ای بپوشد یا بر مرکبی بنشیند که او را انگشت نما سازد .) (بحارالانوار، ج۶۷، ص۲۷۱)

شهرت‌های ماندگار

دیدگاه آیات الهی در مورد کسب شهرت این‌گونه است که آیات الهی هر شهرتی را مذموم نمی‌دانند بلکه در آیات متعدد انسان‌ها را دعوت کرده است که با کارهای نیک و همچنین اخلاص در کارها سعی کنید نام نیک از خود به یادگار بگذارید و در جامعه به نحوی زندگی کنید که خوبی‌های شما شهرت عام و خاص باشد. همچنین این نکته را خاطر نشان می‌کند که شما به قضاوت‌های دیگران در مورد خودتان اهمیت بدهید و کاری کنید که مردم به نیکی از شما یاد کنند. این مساله یکی از سنت‌های الهی است که نام و منزلت کسانی را که اعمالشان رنگ و بوی خدایی دارد را شهره عام و خاص کند و این شهرت نیز فقط با ایمان و تقوا و اخلاص در افعال و کارهای انسان به وجود می‌آید. آیات الهی یکی از نمونه‌های بارز این نوع از شهرت را حضرت ابراهیم معرفی می‌کند که در موقع دعا از خداوند متعال داشتن نام نیک در بین مردم را درخواست می‌کند و می‌فرماید: <وَاجْعَل لِّی لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ: و برای من نام و یاد نیک در میان آیندگان قرار ده> (الشعرا: ۸۴) که خداوند متعال نیز دعای حضرت ابراهیم را در سوره مریم به اجابت رسانید و فرمود: <وَوَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِیًّا: و از رحمت خویش به ایشان بخشیدیم و برای آنان [در میان مردم] نام نیکو و آوازه بلند نهادیم.> (مریم: ۵۰) همچنین شهرت به سبب اعمال پسندیده را خداوند یکی از نعمت‌هایی می‌داند که به پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله )عطا کرده است آنجا که در سوره انشراح می‌فرماید: <وَرَفَعْنَا لَکَ ذِکْرَکَ: و نامت را برای تو بالا بردیم> (انشراح: ۴) خدا در قرآن، به درود و صلوات بر پیامبرش فرمان داده است: <إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیماً: خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند.‌ای کسانی که ایمان آورده‌اید، بر او درود فرستید و به فرمانش به خوبی گردن نهید.> (الاحزاب: ۵۶) نام او را در بسیاری از آیات در کنار نام خودش آورد است: (وَ أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ احْذَرُوا فَإِنْ تَوَلَّیْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّما عَلی رَسُولِنَا الْبَلاغُ الْمُبینُ: و اطاعت خدا و اطاعت پیامبر کنید و [از گناهان] بر حذر باشید، پس اگر روی گرداندید، بدانید که بر عهده پیامبر ما، فقط رساندن [پیامِ] آشکار است.> (المائده: ۹۲) در اذان، شهادت به رسالت او را در کنار شهادت به وحدانیّت خودش قرار داده است. «اشهد أن لا اله الاّ اللّه و اشهد انّ محمّداً رسول اللّه» و در تشهد هر نماز، نیز این شهادتین را تکرار کرده است.

شهرت‌های فانی

اما در مقابل شهرت‌های ماندگار اگر انسان خواهان شهرتی باشد که به سبب فساد و تباهی و ریا و دوری از خداوند متعال به دست می‌آید این شهرت تنها وسیله‌ای برای شکست او در زندگی و رسیدن به دره هلاکت و بدبختی است در اینجا گوشه‌ای از سخنان استاد اخلاق و عرفان ملا احمد نراقی را در کتاب شریف معراج‌السعاده نقل می‌کنیم: این مساله یکی از سنت‌های الهی است که نام و منزلت کسانی را که اعمالشان فقط رنگ و بوی خدایی دارد و اعمال را خالصانه و فقط به نیت تقرب به خداوند انجام می‌دهند را شهره عام و خاص کند و این شهرت نیز فقط با ایمان و تقوا و اخلاص در افعال و کارهای انسان به وجود می‌آید. بدان که حبّ جاه و شهرت، از مهلکات عظیمه و طالب آن، طالب آفات دنیویّه و اخرویّه است و کسی که اسم او مشهور و آوازه او بلند شد، کم می‌شود که دنیا و آخرت او سالم بماند، مگر کسی را که خداوند عالم به حکمت کامله خود به جهت نشر احکام دین برگزیده باشد و از این جهت است که اخبار و آیات در مذمّت آن بی‌شمار وارد گردیده. وچه بسیارند کسانی که در تهیه مسکن، مرکب، لباس، کلام، ازدواج و نامگذاری فرزند، کاری می‌کنند که در جامعه نمودی داشته‌باشند و مردم متوجّه آنان شوند که به فرموده روایت این افراد اراده برتری در زمین دارند و از بهشت محرومند.(تفسیرنور) به امید روزی که نام ما به وسیله اعمال نیک و فرزندان صالح و باقیات الصالحاتی که از خود به یادگار می‌گذاریم در تاریخ جاودانه بماند و همه مردم از ما به نیکی یاد کنند.