می‌بوسم آن دستان گرم و مهربانت را...

به گفته‌ی شهید رجایی: معلمی‌ شغل نیست؛ معلمی‌ عشق است. اگر به عنوان شغل انتخابش کرده‌ای، رهایش کن و اگر عشق توست مبارکت باد...
روز معلم رسید. حرف‌های زیادی مانده. اما باید بدانیم …

به گفته‌ی شهید رجایی: معلمی‌ شغل نیست؛ معلمی‌ عشق است. اگر به عنوان شغل انتخابش کرده‌ای، رهایش کن و اگر عشق توست مبارکت باد...

روز معلم رسید. حرف‌های زیادی مانده. اما باید بدانیم روز معلم برای دست زدن‌ها، جیغ کشیدن‌ها، سر و صداها و خنده‌ها نیست... روز معلم برای این نیست که بگوییم به ظاهر قدر معلم‌هایمان را می‌دانیم، چون هرگز نمی‌توانیم. معلم یعنی: محبت، عشق، لبخند و مهربانی...

معلم یعنی پاکی، یعنی صداقت... یعنی دلسوزی و فداکاری و معلم یعنی هر آنچه که خوب است... اما می‌دانم که هرگز نمی‌توانم محبت‌ها و مهربانی‌هایش را قدر بدانم...

هرگز معلم را به شمع تشبیه نکنید، چون شمع را می‌سازند تا بسوزد و معلم می‌سوزد برای ساختن...

معلم عزیزم... می‌خواهم بدانید به خاطر شماست هر موفقیتی که دارم و به خاطر شماست شادی‌هایم...

همیشه به دنبال بهترین جمله دنیا بودم تا آن را به شما تقدیم کنم. اما چیزی نیافتم و بعد فهمیدم جمله‌ای بگویم که از صمیم قلبم باشد... این جمله شاید واقعا تکراری شده باشد، اما برای من معناهای زیادی دارد... فقط می‌توانم بگویم: خیلی دوستتان دارم...

می‌توان در سایه آموختن

گنج عشق جاودان اندوختن...

اول از استاد، یاد آموختیم

پس، سودای سواد آموختیم...

از پدر گر قالب تن یافتیم

از معلم جان روشن یافتیم...

یک پدر بخشنده آب و گل است

یک پدر روشنگر جان و دل است...

لیک اگر پرسی کدامین برترین

آنکه دین آموزد و علم یقین (شهریار)

و شما بهترین لحظات زندگی را برای من ایجاد کردید... اگر اینجا بودید، اولین کاری که می‌کردم این بود که دستتان را می‌بوسیدم و به خاطرهمه محبت‌هایتان تشکر می‌کردم...

دستان مهربانتان وجود مرا گرم می‌کند. صدای گرمتان به من آرامش می‌بخشد و وجود سرشار از عشق و پاکی شما برای من یک پشتیبان هست...

می‌بوسم آن دستان گرم و مهربانت را...