خوابی که می خواستند محقق کنند

اگر دوستداران انقلاب را با این پرسش مواجه کنید که سخت ترین روزی که پس از پیروزی انقلاب تا کنون بر شما گذشت کدام بود بی شک اشاره به چهاردهم خرداد سال ۱۳۶۸ می کنند روزی که امام ما از جماران به سوی جنان پرکشید و رفت

اگر دوستداران انقلاب را با این پرسش مواجه کنید که سخت ترین روزی که پس از پیروزی انقلاب تا کنون بر شما گذشت کدام بود؟ بی شک اشاره به چهاردهم خرداد سال ۱۳۶۸ می‏کنند. روزی که امام ما از جماران به سوی جنان پرکشید و رفت.

البته خود بهتر می‏دانست که هجرانش چه بر سر محبانش می‏آورد و آن پیشوای مهربان خسران فراقش را با انتخاب خلفی صالح و حسرت جمال دلربایش را با به ارث گذاشتن یادگاری مخلص جبران کرد.

دوستان تدبیر خمینی (ره) را در خامنه ای (حفظه الله) دیدند و تصویر او را در سید احمد!

اما احمد آقا هم زود به پدر پیوست. یادگار امام اگرچه یادش را به اذهان سپرد اما همچون پدر یادگاری‏هایی به جای گذاشت که مردمان این دیار با دیدن آنها یاد پدر کرده و به واسطه او نیز چهره امام راحل را در خیال خود مجسم کنند.

□□□

آنچه که سبب این نوشتار شد بخشی از سخنانی‏است که رسانه‏ها به نقل از مرحوم توسلی‏انعکاس دادند که ایشان در آخرین سخنرانی‏خود از قول حجت الاسلام سید حسن خمینی، نوه محترم امام (ره) خوابی را تعریف کردند و گفتند که امام (ره) در خواب به نوه خود فرمودند: «حسن من را دارند از این خانه بیرون می‏کنند». گفتم آقا چه کسی شما را از این خانه بیرون می‏کند. باز خواب دیدم دوباره که امام (ره) فرمودند: «حسن من را دارند از این خانه بیرون می کنند».

اگرچه خواب به تاکید خود جناب سید حسن خمینی در گفت و گو با شهروند امروز حجیت ندارد و برای این مساله نظر حضرت امام (ره) را هم آورده‏اند آنجا که این چنین اظهار داشتند: «امام هیچ‏گاه در رفتارهای شخصی خودشان به خواب ترتیب اثر نمی‏دادند... اینکه ترتیب اثر به فلان خواب بدهیم، دلیلی برایش وجود ندارد و حجت شرعی برایش نیست» اما جالب اینجاست که بدانیم این خواب حضرت امام (ره) در حال تحقق است که در توضیح آن نکاتی عرض می‏شود:

۱) در زمانی نه چندان دور جماعتی مسما به اصلاح طلب تاکید کردند که باید آرای امام راحل(ره) را در موزه‏ها جست. یا بهزاد نبوی عضو سازمان مجاهدین انقلاب به مدد دوران اصلاحات زبان باز کرده و گفته بود: «ما در زمان حضرت امام(ره) هم برخی‏از نظرات ایشان را قبول نداشتیم.» یا عضو دیگری از همین سازمان تقلید از مجتهد اعلم را به تمسخر گرفته و با جسارت مقلدین را به مانند میمون خواند؛ در حالی که در صفحات آغازین کتب توضیح المسائل و تحریر الوسیله حضرت امام (ره) مسائل فراوانی بر لزوم تقلید از مجتهد جامع الشرائط آورده شده است. یا همین شخص دین را افیون (توده‏ها) خواند که به واسطه آن حاکمان به خواسته‏های خود می رسند. یا به راحتی شیخ این جماعت سخنان حضرت امام (ره ) را مطابق با آنچه که مد نظرش بود تحریف کرد. یا دبیرکل سابق حزب مشارکت از دیگر احزاب موسوم به اصلاح طلب در تضادی آشکار با نظرات و اندیشه حضرت امام (ره) از حکومت سکولاردفاع کرد و یا بزرگ جماعت اصلاح طلب در سفری به کشور ایتالیا با زنان دست داد و یا....که آب دریای اهانت به حضرت امام و اندیشه‏های ناب او را نمی توان کشید و مقدار ذکر شده تنها به قدر چشیدن برای رفع تشنگی بود!

۲) چرخ روزگار چرخید و ملت مردی را برگزید که نه در کلام بلکه در مرام از نزدیکترین افراد به امام راحل(ره) بود. زاهد بود و ساده زیست؛ محرومان را محرم تر از مرفهان بی درد می‏دانست؛ جنگ فقر و غنا را جدی گرفته بود؛ شعارهای انقلاب را که همان شعارهای امام بود احیا کرد و البته مورد حمایت و تایید ویژه خلف صالح روح الله بود. اما کسانی که می‏خواستند امام را به موزه ببرند به اتفاق حامیانشان تاب تحمل این برگزیده مردم را نداشتند زیرا بنا بود که این فرد اندیشه امام را دوباره زنده کند و به آرمان‏هایش جامه عمل بپوشاند.

۳) امام ستیزان که برای نابودی اندیشه امام به هر مستمسکی دست می‏یازیدند در چرخشی ۱۸۰ درجه‏ای خود را نزدیک‏ترین تفکر به حضرت امام خواندند و در اقدامی ناجوانمردانه و به دور از انصاف مرید و مقلد حضرت روح‏الله را مخالف وی‏معرفی و در این راستا قلم فرسایی کردند، که البته این قبیل تهمت‏ها و تخریب‏ها سابقه تاریخی دارد آنجا که مزدوران و جاسوسان انگلیس در ایران آیت‏الله کاشانی را که نماد مبارزه با انگلیس بود، انگلیسی معرفی کردند.

۴) این افراد که با هر بهانه ای سعی در زمین گیر کردن یاران امام داشتند این بار به بهانه اهانت یک سایت اینترنتی به نوه حضرت امام (ره) و انتساب این سایت به دولت بدون هیچ شاهد و مدرکی، به سینه چاکی برای نوه امام پرداخته و فریاد وااماما سر دادند.

جالب اینجاست که این جماعت کسانی هستند که آشکارا از کسی که به حاج سید احمد خمینی، فرزند امام (ره)، توهین کرده بود حمایت کرده و توهین‏کنندگان به او نظیر آقای منتظری را «آیت‏الله‏العظمی» خواندند و در فرصت‏های گوناگون با او ملاقات کردند.

آنها همچنین کسی که یادگار امام برای او رنجنامه نوشت را مطرح کرده و در مناسبت‏های مختلف مواضع انتقادی وی را منتشر کردند تا آنجا که یکی از همین آقایان آیت‏الله توسلی را از علاقمندان شدید آقای منتظری دانسته است. یا در زمان امام یکی از همین افرادی که اطلاعیه شدیداللحنی‏در حمایت از نوه امام صادر کرد، روزی به جماران رفت تا خدمت امام برسد. نیروهای حفاظت از پارک اتومبیل وی در جای نامناسب ایراد گرفتند. همین آقا عمامه‏اش را بر زمین زد و الفاظ نامناسبی به حاج احمدآقا گفت و سپس با صدای بلند فریاد زد که «احمد می‏خواهد مرا ترور کند»! و مواردی دیگر از این دست که گفتن آن به درازا می‏کشد.

□□□

اما درباره هشدارهایی که امام (ره) به سید حسن خمینی دادند؛ آری، عده‏ای نه تنها در حال بیرون کردن شخص حضرت امام که در پی اخراج مرام، مکتب و طرفداران امام بودند و هستند و خواهند بود، که البته با تدبیر رهبر فرزانه و نیز روی کار آمدن دولت اصولگرا، توطئه‏ هایشان را به جایی نمی برد.

جواد افضلی