جمعه, ۲۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 17 May, 2024
مجله ویستا

۱۴ آذرماه ۱۳۳۹ ـ هفتمین برنامه مستقیم پرسش مردم از ولادیمیر پوتین _ به این مناسبت نگاهی به آموزش ترجمه اخبار آژانس ها


چهاردهم آذرماه ۱۳۳۹ (دسامبر ۱۹۶۰) سازمان خبرگزاری پارس (ایرنای امروز) یک دوره آموزش سه روزه روش ترجمه خبر و تنظیم اخبار ترجمه شده از آژانس های وقت (اسوسییتدپرس، فرانس پرس و ...) …

چهاردهم آذرماه ۱۳۳۹ (دسامبر ۱۹۶۰) سازمان خبرگزاری پارس (ایرنای امروز) یک دوره آموزش سه روزه روش ترجمه خبر و تنظیم اخبار ترجمه شده از آژانس های وقت (اسوسییتدپرس، فرانس پرس و ...) برای دبیران خبر و مترجمان خود تشکیل داده بود. هدف این بود که مترجمان روشن شوند و دبیران خبر فریب نخورند و تبلیغات دولتهای دیگر را به مخاطبان انتقال ندهند. در آن زمان آژانس پارس تنها خبرگزاری ایران بود و رادیو تلویزیون (تلویزیون غیر دولتی) و روزنامه ها را تغذیه می کرد و برای مقامات بالای کشور هم بولتن «اخبار ویژه» تهیه می کرد و می فرستاد. ریاست خبرگزاری در آن زمان برعهده ابوالحسن کمالی (خواهرزاده محمد مسعود) بود که زیر نظر مستقیم نصرت الله معینیان معاون نخست وزیر و رئیس انتشارات و رادیو (وزارت ارشاد امروز) فعالیت داشت و این دوره آموزشی به تصمیم معینیان برپا شده بود. در این کلاس ضمن تشریح تاریخچه هر خبرگزاری (اصطلاحا جهانی) و منابع درآمد و وابستگی های آن، شرکت کنندگان در کلاس را روشن می ساختند که چگونه تبلیغ و نظر را از خبر تشخیص دهند، مطالب اضافی بر خبر (انداختنی هایش) را کشف کنند، تفسیر و اعمال نظرهایش را بیابند و سپس به صورت مطلق (بدون اضافاتی که داشت) دوباره نویسی کنند و برای استفاده بفرستند و برای این کار توصیه می شد که مترجم خبر، هر رویداد را از همه آژانس هایی که آن را داده بودند ترجمه کند و دبیرخبر با سنجش متون آنها باهم و با گزارش دفتر نمایندگی پارس در کشور مربوط (اگر در آن کشور دفتری وجود داشت و گزارش ارسال شده بود)، اضافی ها، انداختنی ها و تبلیغ را بیرون ریزد و اطلاعات درست آن را یادداشت کند و سپس متن خبر را از رادیو رسمی کشور صاحب خبر که در «پارس» مانیتور و توسط مترجمان غیر ژورنالیست (که متن را کلمه به کلمه و بدون ویرایش برگردان می کنند) تهیه می شد به دست آورد، مقایسه کند و آنگاه خودرا در جای خبرنگار قراردهد و از مجموع این اطلاعات خبری را تهیه و تنظیم کند که برای مخاطب ارزش داشته باشد زیرا که دستمزد او را ملت ایران می دهد نه ارباب خبرگزاری خارجی.

از آن پس، یک بازبین خبر گمارده بودند تا ببیند که در تنظیم خبر، کلاه سر «دبیر» آن نرفته باشد. چون همه کارکنان خبرگزاری و رادیو جلسه ای بودند و روزانه پس از پایان کار مزد مقرر را دریافت می داشتند، اگر کوچکترین غفلتی کرده بودند موقتا و یا به طور دائم از کار برکنار و یا تغییر شغل داده می شدند.

پنجشنبه چهارم دسامبر ۲۰۰۸، ولادیمیر پوتین رئیس دولت روسیه طبق یک برنامه که از هفت سال پیش اجرا می شود ظرف سه ساعت به ۷۲ پرسش مستقیم مردم این کشور که تلفنی، با ای میل و فاکس ارسال می شد پاسخ گفت و چون از شبکه های رادیو ـ تلویزیونی این کشور پخش می شد همه شنیدند و متن آن نیز عینا در سایت کرملین قرار گرفته است و تا چندین روز باقی خواهد ماند و سپس در آرشیو سایت قرار خواهد گرفت. پوتین وعده داده است که به باقیمانده پرسش ها با ای میل خود پاسخ دهد که آن هم به صورت آنلاین است و هرکس از هر گوشه دنیا می تواند با او از طریق این ای میل مکاتبه کند.

با وجود این، اگر خبر ارسالی خبرگزاری های اصطلاحا جهانی درباره این موضوع را در کنار هم قرار دهید خواهید دید که کاملا متفاوت و هرکدام از «ظن» خود و طبق سیاست دولتشان و ... آن را تنظیم، کم و زیاد کرده و نظرات و سوابقی را که بعضا نقض غرض اند وارد آن ساخته اند که چیزی را عاید مخاطب نمی کند. در عصر اینترنت، این است یکی از دلایل کاهش خوانندگان روزنامه ها. مخاطب امروز اصل مطلب را می خواهد نه اعمال سیاست ها و لفاظی ها را.

مهمترین پاسخ پوتین درباره بحران مالی جهان بود که گفت مسئول این بحران، آمریکاست که اقتصاد کشورها را (بمانند میکرب) آلوده کرده است و تا منشاء آلودگی برطرف نشود کاری نمی شود کرد ولی روسیه با ۴۵۰ میلیارد دلار ذخیره ارزی آسیب چندانی ندیده است و افزود که هم اکنون ۳ میلیون خارجی در روسیه بکار سرگرمند. وی گفت که فرستادن ناوگان به ونزوئلا و عبور دادن یک ناوشکن از آبراه پاناما که در هفت دهه گذشته سابقه نداشت به این معنا نیست که ما درصدد یافتن پایگاه دریایی برای خود درکوبا و یا ونزوئلا هستیم. بسیاری از کشورها کشتی های نظامی مارا دعوت به دیدار از بنادر خود کرده اند و ما می خواهیم که با همه کشورها مناسبات دوستانه سیاسی و نظامی داشته باشیم. او در پاسخ به سئوالی دیگر تایید کرد که سرگرم تقویت بنیه دفاعی روسیه و نوسازی زیردریایی ها، موشکها و کلاهکهاست. پوتین به یک بازنشسته وعده داد که در سال ۲۰۰۹ که ۵۴ روز دیگر آغاز می شود مستمری روسهای بازنشسته را ۳۴ درصد افزایش خواهد داد. پوتین اشاره کرد که تا سال ۲۰۱۲ در همین سمت (رئیس دولت) باقی خواهد ماند و در آن سال ممکن است نامزد انتخابات ریاست جمهوری شود (که اگر شود می تواند تا دو دوره شش ساله در این سمت باشد). آخرین پرسش از او این بود که نزد او «عزیزترین» کدام است و او پاسخ داد: روسیه.

برخی از خبرگزاری های غرب یکی از پرسشها را که یک بیوه از پوتین برای گور شوهرش «سنگ قبر» خواسته بود بزرگ کرده بود و ....

پوتین در همین روز در سال ۲۰۰۴ هنگام دیدار از هند دولت آمریکا را متهم کرده بود که سیاست خارجی خود را برپایه دیکتاتوری قرار داده است و در روابط خود با سایر کشورها، روش دیکتاتوری و زورگویی را دنبال می کند. وی گفته بود که دولت آمریکا تلاش می کند که با چنین سیاستی نظم روابط بین المللی بر پایه «جهان یک قطبی و یک قدرت برتر» ادامه یابد که ادامه این سیاست حاصلی جز ورشکستگی، گسترش تروریسم، توسعه انواع قاچاق و معاملات مواد مخدر، مافیابازی و احیانا گسترش سلاحهای اتمی نخواهد داشت (بدیهی که یک ملت زیر تهدید، سراغ سلاح اتمی خواهد رفت تا از بازدارندگی آن برخوردار شود نه بکاربردنش).