ارزش والدین

مردی ۸۵ ساله با پسر تحصیل‌کرده ۴۵ ساله‌اش روی مبل خانه خود نشسته بود. ناگهان کلاغی بر روی پنجره‌شان نشست. پدر از فرزندش پرسید: ”این چیه؟“
پسر پاسخ داد: ”کلاغ“
پس از چند دقیقه دوباره …

مردی ۸۵ ساله با پسر تحصیل‌کرده ۴۵ ساله‌اش روی مبل خانه خود نشسته بود. ناگهان کلاغی بر روی پنجره‌شان نشست. پدر از فرزندش پرسید: ”این چیه؟“

پسر پاسخ داد: ”کلاغ“

پس از چند دقیقه دوباره پرسید: ”این چیه؟“

پسر گفت: بابا من که همین الان بهتون گفتم: ”کلاغه“

بعد از مدت کوتاهی پیرمرد برای سومین بار پرسید: ”این چیه؟“

عصبانیت در صدای پسرش موج می‌زد و با همان حالت گفت: ”کلاغه. کلاغ“

وقتی پدر برای بار چهارم سئوالش را تکرار کرد، پسر از کوره در رفت و فریاد کشید: ”من چند بار گفتم که این کلاغه چرا متوجه نمی‌شی؟“

پدر به اتاقش رفت و با دفتر خاطراتی قدیمی برگشت. از وقتی‌که پسرش به دنیا آمده بود آن را نگه داشته بود. صفحه‌ای را باز کرد و به پسرش گفت که آن را بخواند. در آن صفحه این‌طور نوشته شده بود: ”امروز پسر کوچکم سه سال دارد و روی مبل نشسته است. هنگامی‌که کلاغی روی پنجره نشست، پسرم ۲۳ بار نامش را از من پرسید و من ۲۳ بار به او گفتم که نامش کلاغ است. هر بار او را عاشقانه بغل می‌کردم و به او جواب می‌دادم و به‌هیچ وجه عصبانی نمی‌شدم و عوض علاقه بیشتری نسبت به او پیدا کردم.“

نویسا لسانی از لنگرود