کشتی کشتی به ساحل آرامش می رسد

نگاهی به وضعیت حاکم بر ورزش اول

با مطرح شدن برزگر، محمدی، توکلیان و بنا برای سرمربیگری تیم ملی و نامزدی یزدانی خرم برای دبیرکلی کمیته ملی المپیک، کلاف های کشتی سردرگم تر از قبل شد. به گزارش فارس، بعد از نتایجی که در بیست و نهمین دوره المپیک به نام ورزش اول ایران نوشته شد، طبیعی بود که بلافاصله بعد از بازگشت تیم های آزاد و فرنگی، زمزمه برکناری ها و استعفاها آغاز شود. به رسم معمول، کسی خودش استعفایی ننوشت و اگر هم چنین اتفاقی افتاده باشد، پنهانی بود و خبر به رسانه ها نرسید. انتقادها آغاز شد و تیغ تیز آن نیز شخص رئیس فدراسیون کشتی را نشانه گرفت چون تقریبا همه اذعان داشتند که در کادر فنی تیم های ملی انتخاب های خوبی صورت نگرفته است. حتی موافقان نیز معتقد بودند انتخاب برخی مدیران و سرمربیان برای تیم های ملی اشتباه بوده است.

روزها گذشت و همه در انتظار تحولی بودند; اما یزدانی خرم در مصاحبه ای تلویزیونی خیال منتقدان را راحت کرد که برای کار در کشتی، از رئیس سازمان تربیت بدنی فرصتی ۱۰ ساله را طلب کرده و موفقیت در این رشته نیاز به حرکتی ریشه ای دارد. این ادعا در حالی مطرح شد که رئیس سازمان تربیت بدنی بعد از المپیک بارها کشتی را تنها تیم ناکام دانست; حتی این را در مجلس شورای اسلامی نیز مطرح کرد. او بعد از کسب تنها یک مدال برنز از سوی ۱۲ کشتی گیر آزاد و فرنگی اعزامی به چین، در مصاحبه هایش حمایتی از رئیس فدراسیون نکرد; حتی در یکی از گفت و گوهایش تغییر در این فدراسیون در صورت اثبات اشتباهات را محتمل دانست; اما با وجود گذشت روزها از این ناکامی، هنوز اقدامی صورت نگرفته است. سازمان تربیت بدنی خبری مبنی بر ابقا یا برکناری محمدرضا یزدانی خرم در اختیار مردم و اهالی کشتی قرار نداده و تردیدها در این مورد همچنان ادامه دارد.

امیر توکلیان بعد از حضور در کلاس مربیگری قزاقستان در سال گذشته، تا مدت ها مورد توجه نبود. او که در سال ۲۰۰۵ طرح جدید حضور چهار مربی بدون سرمربی در تیم ملی را در بوداپست تجربه کرده بود، به کار در مشهد ادامه داد و یکی از کسانی بود که از برنامه های فدراسیون انتقاد می کرد. امروز او یکی از مربیان جوانی است که نامش کنار غلامرضا محمدی از سوی دبیر فدراسیون کشتی به عنوان سرمربیان احتمالی تیم ملی آزاد مطرح شده است.

باتوجه به ناکامی بزرگ این تیم در المپیک و حواشی زیادی که پیش از اعزام به چین در این کادر ایجاد شد، تغییر در کادر فنی تیم آزاد طبیعی به نظر می رسد. با این حال، محمود معزی پور و محسن فرح وشی ۲ تن از ۱۱ عضو کمیته فنی مسابقات قهرمانی ایران بودند. این نشان می دهد فدراسیون نمی خواهد رنجشی بین بزرگان ایجاد کرده و همچنان ابهامات زیادی در ابقا یا انتخاب سرمربی جدید وجود دارد. قرار بود بعد از برگزاری مسابقات قهرمانی ایران در ساری، کادر جدید مربیان ملی معرفی شوند; اما همچنان همه چیز در ابهام قرار دارد و مذاکره با گزینه ها هر روز شکل تازه تری به خود می گیرد.

خیلی ها معتقدند محمدعلی صنعتکاران و منصور برزگر نمی توانند با هم کار کنند. شاید گواه آنها ضرب المثل "۲ پادشاه در یک اقلیم نگنجد" باشد.

این اتفاق در سال گذشته نیز رخ داد و ورود صنعتکاران در نهایت به حذف برزگر منتهی شد. این در حالی بود که زوج برزگر و مهدیزاده نیز نشان دادند که همکاران خوبی نیستند. با وجودی که عارف ربطی در یکی از مصاحبه های خود، مذاکره با محمدی و توکلیان در کشتی آزاد را تایید کرده بود; اما بار دیگر اخبار حاکی از ورود دوباره منصور برزگر به مربیگری تیم ملی است. گرچه برزگر مانند گذشته، از عدم همکاری خود با تیم ملی خبر داده; اما تجربه نشان داده این جمله برای او معنای دیگری دارد و هر بار که مصرتر از قبل به ادای این کلمات پرداخته، با قدرت تر از قبل به عرصه بازگشته است. روند جلسات و دعوت ها به گونه ای است که خبر از سپردن دوباره تیم ملی به منصور برزگر می دهد. به مربی ای که با وجود سابقه درخشان در کشتی، در سال های اخیر نتایج چندان خوبی کسب نکرده و در جهانی ۲۰۰۷ باکو که با هفتمی ایران به پایان رسید، از وی به عنوان مقصر اصلی شکست بزرگ کشتی نام برده شد. در عین حال مطرح می شود که سرمربیگری تیم به صنعتکاران سپرده شده و برزگر نیز مدیریت فنی تیم را بر عهده می گیرد، بحثی که بعید است در صورت اجرا، مدیر فعلی تیم های ملی حاضر به پذیرش آن شده و شاید عطای کار را به لقایش ببخشد و بار دیگر به کانادا بازگردد.

صنعتکاران در این باره گفت: "افرادی که به ساری رفتند، کمیته فنی بودند و قرار نیست حتما کادر فنی تیم ملی را نیز این افراد تشکیل دهند. تصمیمی در این مورد گرفته نشده و جلسه اخیر یزدانی خرم و برزگر در مورد امور کمیته استعدادیابی بوده است. این بحث ها وقتی بیشتر باز خواهد شد که تغییری در کار ایجاد شود."

پیش از اعزام تیم به المپیک، اختلافاتی عمیق بین دبیر فدراسیون کشتی و سرمربی تیم ملی فرنگی ایجاد شد که مصاحبه های آتشین و انتقادآمیز رضا سیم خواه از عارف ربطی را به دنبال داشت. ربطی از عدم تغییر فهرست مربیان اعزامی به چین خبر می داد و سیم خواه که در ماه آخر، از انتخاب قبلی خود پشیمان شده بود، قصد داشت هر طور که شده رسول شیران را جایگزین کریم کاکاحاجی کند. همین مسئله در نهایت به رسانه ها کشیده و نظر سرمربی تیم فرنگی محقق شد. او با دلیریان و شیران به المپیک رفت و کاکاحاجی مانند محمد طلایی خانه نشین شد; ربطی نیز در مواجهه با صحبت های سیم خواه در آن برهه زمانی حمایتی از سوی فدراسیون احساس نکرد. او اولین کسی بود که خبر از مذاکره دوباره با محمد بنا، مربی موفق سال های نه چندان دور تیم ملی فرنگی داد. سیم خواه با وجودی که در زمان مربیگری حسن بابک و محمد بنا یکی از منتقدان همیشگی کادر فنی تیم ملی بود; اما همواره نسبت به انتقادات دیگر مربیان واکنش نشان می دهد. سیم خواه خوب می داند که بنا گزینه شماره یک فدراسیون برای جایگزینی اوست. این تصمیم نیز در پی نتیجه دور از انتظار حمید سوریان و دیگر مدال آوران این رشته در المپیک اتخاذ شده است.

انصراف امیررضا خادم از حضور در انتخابات کمیته ملی المپیک، وضعیت این کمیته و فدراسیون کشتی را نیز وارد مرحله تازه ای از گمانه زنی ها کرد. این مسئله در شرایطی شکل گرفت که رئیس فدراسیون در روز پایانی ثبت نام، برای پذیرش سمت ریاست و دبیرکلی کمیته ملی المپیک اعلام آمادگی کرد. بعد از المپیک، علاوه بر امیررضا خادم از بزرگانی چون علیرضا حیدری، علیرضا دبیر و پرویز سیروس پور نیز به عنوان گزینه های احتمالی ریاست فدراسیون نام برده می شد. اتفاقات اخیر حکم می کند اهالی کشتی برای مشخص شدن وضعیت این رشته، تا هفتم آبان ماه روز برگزاری انتخابات کمیته ملی المپیک صبر کنند. شاید جابجایی پست ها بین مدیران، این بار هم سرنوشت دیگری را برای ورزش اول ایران رقم بزند