دولت نهم و روحانیت

وقوع چند رخداد طی ۳ سال اخیر بهانه خوبی به دست رقبا و مخالفان دولت نهم داد تا با دستاویز قراردادن آن موجی از تخریب راعلیه دولت به راه اندازند

وقوع چند رخداد طی ۳ سال اخیر بهانه خوبی به دست رقبا و مخالفان دولت نهم داد تا با دستاویز قراردادن آن موجی از تخریب راعلیه دولت به راه اندازند. اتفاقاتی چون مطرح کردن ورود زنان به ورزشگاه ها،اظهارات رحیم مشایی و مراسم حاملان قرآن که به موضع گیری مراجع و علما منجر شد(که انتظاری جزاین نمی رفت) باعث شد تا این موضوع در رسانه ها ی رقیب این‌گونه القا شود که دولت توجهی به نظرات و تذکرات مراجع و علما ندارد.بر همه آنانی که کمترین آشنایی با دولت نهم و عملکرد آن دارند روشن است که تعامل دولت و روحانیت در چند تذکر از سوی مراجع و علما خلاصه نمی شود.این دور از انصاف است که در تحلیل و بررسی تعامل این دو نهاد به نیمه خالی لیوان که در جای خود جای تامل و توجه دارد، نگاه کرد .برای قضاوت عادلانه در این خصوص لازم است کلیت این تعامل را در نظر بگیریم.در این صورت متوجه خواهیم شد که آنچه از سوی رسانه های رقیب به جامعه منعکس می شود همه واقعیت نیست.یکی از برکات و ثمرات دولت نهم حفظ ارتباط با روحانیت است.دولت نهم همیشه ارتباط تنگاتنگی با رهبر معظم انقلاب اسلامی داشته است.

رهبر معظم انقلاب نیز همیشه حامی دولت نهم بویژه شخص رئیس جمهور بوده اند. دولت نهم از جمله دولت‌های مکتبی و مورد علاقه رهبر معظم انقلاب اسلامی است. بر این اساس روحانیت، علما و مراجع نیز با دولت نهم و شخص رئیس جمهوری هماهنگ هستند و ارتباط مطلوبی بین آنان برقرار است به طوری که دولت و روحانیت در زمان حاضر از هماهنگی بسیار مطلوبی برخوردار هستند. حجم ارتباطی که دولت نهم با بزرگان، مراجع و علمای کشور در طول مدت عمر خود داشته است، نشان می دهد این دولت در ارتباط با روحانیت نسبت به دولت های دیگر پیشرو بوده و گسترده تر عمل کرده است. دولت تاکنون گسترده ترین ارتباط را با علما ، مراجع و روحانیت داشته است.در طول سفرهای استانی به طور مداوم جلساتی با علما و روحانیون استان برگزار شده و همچنین در قم جلسات مکرری با بزرگان دینی و طلاب حوزه علمیه داشته است. برخی افراد سعی دارند علما و روحانیون را مقابل دولت جلوه دهند.این افراد دو دسته هستند. اول افرادی که به دنبال بهانه و نقطه سوء و سیاهی می گردند تا آن را بزرگ کنند و دیگران را به وسیله آن تحت تاثیر قرار دهند و دوم عده ای هستند که منصفانه انتقاداتی را از دولت دارند. دولت نهم مقلد و تابع نظر روحانیت است و بر خلاف برخی القائات غلط در تقابل با روحانیت و علما نبوده وهمواره از تعامل مطلوبی برخوردار بوده است.این رابطه باید روزبه روز عمیق‌تر و ریشه دارتر شود. دولت باید با روحانیت ارتباط کلیدی واساسی داشته باشد که الحمدلله‌این نقش درهمه‌دولت ها بوده ولی در دولت نهم در حال گسترش است. دولت نهم نمی‌تواند خود را بی‌نیاز از روحانیت بداند و روحانیت نیز نمی‌تواند حمایت خود را از دولتی که عدالت محوری را سرلوحه کارها قرار داده دریغ کند. امام (ه) و مقام معظم رهبری به عنوان دو شاخص برجسته از روحانیت، پیوسته دولت‌ها را به عدالت محوری و خدمت رسانی به مردم دعوت کردند و می‌کنند و این مهم در دولت نهم نیز در حال اجرا شدن است.روحانیت پشتوانه انقلاب و نظام اسلامی بوده و هست و خاستگاه‌انقلاب نیزحوزه علمیه قم و رهبر آن یک مرجع عالیقدرشیعه است. روحانیت به‌خاطراینکه شبکه فعال و گسترده‌ای در جامعه دارد ارتباط مستقیم با مردم دارد و خیلی راحت می‌تواند مطالبات مردم را به دولت منتقل و مشکلات و موانع فراروی دولت برای خدمت رسانی را به مردم را برطرف کند. روحیه مقابله با فساد، ساده زیستی، مقابله با اندیشه های سکولاریستی و اندیشه‌های دگراندیش راه گرای غربی از ویژگی های دولت نهم است که این مسائل مورد تائید اکثریت روحانیون و علما است، اما در برخی از امور روحانیت نقطه نظراتی دارند که به طور طبیعی دولتمردان باید با گوش جان بپذیرند.

دولت نهم با عنایت به نقش و جایگاه روحانیت در توسعه و تعالی معنوی جامه اهتمام ویژه‌ای به حل مشکلات این قشر دارد. تقویت فضای دینی جامعه اولویت کاری مهم دولت نهم بوده و روحانیان به عنوان طلایه‌داران این مهم هواره مورد توجه دولت نهم بوده‌اند. براساس آموزه‌های دینی ،روحانیت با رسالت هدایتگر خود جایگاه مهمی در همه شئون زندگی فردی و اجتماعی جوامع اسلامی دارد. برنامه اصلی دولت نهم درحوزه دین احیای نقش و جایگاه روحانیت از طریق تقویت فضای دینی است و جامعه روحانی نیز در این مسیر، با عنایت به ابعاد هجمه‌های فرهنگی دشمنان مسئولیت بزرگی به عهده دارد. احیای ارزشها و فضای دینی و اعتقادی درکشور از مهمترین دستاوردهای دولت نهم بوده و اهتمام و توجه بیشتر به این مسئله از مشخصه بارز دولت است. از منظر دولت نهم توسعه و پیشرفت زمانی ماندگار و پایدار خواهد بود که توام با توسعه دینی و اعتقادی باشد و به همین دلیل احیای فضای معنوی از شروع کار دولت در دستور کار قرار داشته است. نگاه دولت به روحانیت با توجه به اثرگذاری آنان در جامعه مهم و زیربنایی است و روحانیان در این نگاه از ارکان اصلی و تعیین‌کننده توسعه و تعالی جامعه هستند. چنانچه یک حکومت برخاسته از انقلاب در عرصه های مختلف سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی کارآمد باشد نیازمند احتجاجات محافظه کارانه فرزندان انقلاب برای صیانت از نظام موجود نیست. نگهبانی و صیانت از نظام اسلامی توسط نهاد روحانیت در واقع هموار کردن مسیر کارآمدی نظام مردمسالاری دینی در تمام عرصه ها است. امروز تجربه سی ساله ثابت کرده که مبتنی بر بسترهای غیر بومی و سکولارنمی توان ایده های اسلامی را به طور کامل اجرا کرد و کارآمدی مطلوب را در کلیه عرصه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی محقق نمود.

وظیفه مهم و خطیر نهاد روحانیت در همکاری با حکومت اسلامی در عین مستقل بودن، مردمی بودن و انقلابی بودن بسترسازی برای توسعه بومی و اسلامی کشور است. تحقق کارآمدی نظام اسلامی تنها در یک زیرساخت اسلامی- ایرانی میسر است و حوزه‌های علمیه با در اختیار داشتن میراث علمی در تاریخ حیات شیعه، سرمایه های انسانی عظیم و امکانات مطالعاتی موجود می توانند به بخش اعظمی از این نیاز پاسخ دهند. همواره روحانیت اصیل، مراجع و بزرگان، قبل و بعد از پیروزی انقلاب مدافع اصول و مبانی نظام اسلامی در طول تاریخ بوده و از آن حمایت کرده اند. هر دولتی که بیشترین توجه را به این اصول و مبانی دینی داشته باشد طبعا مورد حمایت این بزرگان است. گاهی طرح یک سری از مسائل باعث ایجاد کدورت و ذهنیت برای برخی از افراد می شود. اما این مسائل مانعی برای ارتباط اصلی نیست. روحانیون دولت ها را با هم مقایسه می کنند و هر دولتی که نسبت به مسائل اصولی، ارزشی، انقلابی، دینی و اصول تفکر حضرت امام و رهبری در مسائل بین المللی امتیازاتی داشته باشند را تایید می کنند. روحانیت و بزرگان بررسی می کنند که در هر دولتی چه مقدار به ارزش ها و اصول و مبانی تکیه شده و چقدر رییس دولت نسبت به آن ها وفادار بوده است. ممکن است برخی کج سلیقگی ها در مورد بعضی از اعضای دولت باعث واکنش از سوی روحانیت شود اما این به رابطه مبنایی آن ها با دولت ضربه نمی زند.دولتمردان باید نسبت به ایجاد ارتباط و یا اصلاح برخی از امور که مد نظر است اهتمام داشته باشند تا برخی از جزئیات، کارهای اصلی و خدمات واقعی دولت تحت الشعاع قرار نگیرد. رییس جمهور و دولت مردان نباید اجازه دهند برخی از این نقاط ضعف بهانه در دست افراد شود تا زحمات دولت را زیر سوال ببرند.اگر دولت، مجلس و روحانیت در عمل نشان دهند که برای به سامان رساندن نظام کشور با هم همکاری می کنند، هیچ القائی مبنی بر سردی روابط و اختلاف میان آنها قوت نمی گیرد.برخی انتظارات علما و روحانیون از دولت وجود دارد که بارها مطرح شده و البته رئیس جمهور نسبت به رسیدگی به آن ها اهتمام دارد. اما این اقدامات نباید در حد تعارف باشد بلکه باید در صحنه عمل نیز به اثبات برسد.

عباس خسروانی