به سوی روشنایی

این روزها و شب‌ها که می‌گذرد؛ روزها و شب‌‌های روزه و نماز است و روز‌ها و شب‌های پاک شدن از آلودگی‌ها. پروردگاری که روزه را بر من واجب کرده است، می‌خواهد به برکت این سحرها و افطارها …

این روزها و شب‌ها که می‌گذرد؛ روزها و شب‌‌های روزه و نماز است و روز‌ها و شب‌های پاک شدن از آلودگی‌ها. پروردگاری که روزه را بر من واجب کرده است، می‌خواهد به برکت این سحرها و افطارها مرا از سیاهی به روشنایی‌ها ببرد. او می‌خواهد همه اعضا و جوارحم در سپر روزه‌ قرار گیرد و عیب‌هایم پوشیده شود.

او می‌خواهد به کمک این سحرها و برکاتش، قلبم را پاک گرداند. او که روشنی‌‌بخش قلوب عارفان است، روزه‌داری را راهی قرار داده است که مرا به خود نزدیک‌تر سازد؛ همان خدای مهربانی که خود از ما به ما مشتاق‌تر است و هر گاه که کمی از او دور می‌شویم، ما را به خویش می‌خواند.

خدای پاک و مهربان! مرا از برکت‌های سحرهای ماه رمضان آگاه کن تا بتوانم از عمق وجودم در این اوقات پاک، استغفار کنم و از تو حاجت بخواهم؛ چراکه مستجاب می‌شود. در قلبم نوری ایجاد کن که نور آسمان و زمین در آن جلوه کند، ای خدایی که آفریننده نور آسمان‌ها و زمینی! یا نور و یا قدوس! راه مرا با نور قرآن که روشنگر و هدایتگر است، روشن و منور فرما! مرا از آثار نیک روزه بهره‌مند گردان که بدانم روزه، تنها گرسنگی و تشنگی نیست، بلکه تو روزه حقیقی را می‌پسندی؛ روزه‌ای که همه اعضا و جوارح انسان بر آن شهادت می‌دهد.