Central Nervous System عفونت های سیستم اعصاب مركزی

شایع ترین علت تب همراه با علا,م و نشانه های بیماری سیستم اعصاب مركزی در اطفال است عفونت ممكن است توسط میكروب ها عوامل ویروسی قارچی و انگلی ایجاد گردد

عفونت حاد سیستم اعصاب مركزی

شایع ترین علت تب همراه با علا،م و نشانه های بیماری سیستم اعصاب مركزی در اطفال است . عفونت ممكن است توسط میكروب ها -عوامل ویروسی - قارچی و انگلی ایجاد گردد .پاتوژن ها تحت تاثیر سن و وضعیت ایمنی میزبان و اپیدمیولوژی عامل پاتوژن قرار میگیرند . مهمترین عامل عفونت های سیستم عصبی مركزی عوامل ویرال و در درجه بعد عفونت های میكروبی نهایت عفونت های قارچی و انگلی هم میتوانند تاثیر گذار باشند ندرتا عوامل و گونه های میكوپلاسما هم قادر به ایجاد عفونت سیستم اعصاب مركزی میباشند .بدون در نظر گرفتن عامل بیماری اكثر مبتلایان به عفونت های حاد سیستم اعصاب مركزی علائمی مشابه و غیر اختصاصی خواهند داشت علائم غیر اختصاصی شایع عبارتند از : تب - سر درد - تهوع و استفراغ - بی اشتهائی - بی قراری و تحریك پذیری .علاوه بر علائم غیر اختصاصی فوق علائم و نشانه های تا اندازه ای اختصاصی مربوط به سیستم اعصاب مركزی شامل : فتوفوبی - سفتی و درد ناحیه گردن - استوپر و كما و تشنج و علائم عصبی موضعی كه ظن طبیب میتواند با علائم غیر اختصاصی و اختصاصی بطرف بیماری و تشخیص آن موثر باشد .عفونت های سیستم اعصاب مركزی ممكن است به دو فرم منتشر و موضعی تظاهر كند

فرم منتشر : مننژیت گرفتاری اولیه مننژ و آنسفالیت گرفتاری پارانشیم مغز نمونه هائی از عفونت منتشر هستند كه در صورت گرفتاری هر دو قسمت مننژ و پارانشیم مغز بنام مننگو آنسفالیت گفته میشود .

فرم موضعی : مثل آبسه مغز كه با تظاهرات نورولوژیك بسته به محل آبسه مشخص میشود. تشخیص عفونت های سیستم اعصاب مركزی توجه با تاریخچه و علائم اختصاصی و غیر اختصاصی و ظن طبیب و علائم آزمایشگاهی و بزل مایع نخاع میباشد .

مننژیت باكتریال

مننژیت باكتریال بالقوه عفونت حاد كشنده است كه بعلت عوامل میكروبی مختلف ایجاد میشود سابقامرگ ومیر در اطفال وشیرخواران نسبتا بالا ولی درحال حاضر با پیششرفت هائی كه در تشخیص ودرمان حاصل شده به كمتراز ۲-۵ درصد كاهش یافته است ولی متاسفانه هنوز مرگ ومیر در نوزادان به ۳۰ درصد میرسد وكاهش شنوائی وعوارض شنوائی وعوارض نورولوژیك در ۳/۱ آنها كه زنده میمانندایجاد میشود . عوامل ضد میكروبی در دوره بیماری وپپیش آگهی عمیقا تاثیر دارد . با پیشرفت تكنولوژی وانتی بیوتیك های بتا لاكتاماز نیز در یهیودی كمك خواهد كرد .در دهه اخیر ظن طبییب وافزایش تشخیص ودرمان به موقع وپیشگیری تاثیر بسزائی داشته است وباوكسیناسیون هموفیلوس انفلوآنزه تیپ ب شیوع مننژیت باكتریال كاهش یافته است واز طرفی دیگرمقاومت میكروبی نسبت به پنوموكوك و اپیدمی های مننگوكوك در كشورهای در حال توسعه مشكلاتی را بدنبال دارد

اتیولوژی

در دو ماه اول تولد : باكتری هائی كه ایجاد مننژیت مینمایند نشانگر فلور میكروبی مادر میباشد كه عبارتند از : استرپتوكوك گروه B باسیل های گرام منفی -ای كولای و سایر گرم منفی ها - لیستریا منوسیتوژن و آنتروكوك Enterococci. در شیرخوران و كودكان دو ماهه تا پنجساله : استرپتوكوك پنومونیه - نیسریامننژیتیدیس و هموفیلوس آنفلوانزه تیپ b ( واكسیناسیون كنژوگه بر علیه هموفیلوس آنفلوانزه تیپ b بشدت مننژیت ناشی از آن كاهش یافته است و در كشورهائی كه واكسیناسیون انجام میگردد مننژیت ناشی از هموفیلوس آنفلوانزه تیپ b در سنین ۲۵ سالگی افزایش یافته است ). بیشترین ریسك مننژیت باكتریال درسنین بین ۶ماه -۱۲ ماه میباشد. در كودكان بالاتر از ۵ سال: استرپتوكوك پنومونیه و نیسریا مننژیتیدیس N. Meningitidis Streptococcus Pneumoniae در كودكان با نقص ایمنی وكودكانی كه اقدامات نورو سرژیكال انجام شده : گونه های استافیلوكوك-گرم منفی ها و پسودومونس ائروژینوزا از مهمترین عوامل میباشد .قبل از واكسیناسیون روتین بر علیه هموفیلوس آنفلوانزه تیپb تقریبا ۶۵% موارد را تشكیل میداد و بقیه موارد نیسریا مننژیتیدیس و استرپتوكوك پنومونیه بود

اپیدمیولوژی

عوامل خطرساز High risk غیر اختصاصی عبارتند از :

تضعیف پاسخ ایمنی نسبت به پاتوژن های خاص

كلونیزاسیون اخیر با باكتری های پاتوژن

تماس نزدیك در خانه - مركز مراقبت های روزانه - مدارس و سربازخانه ها

ازدحام جمعیت

فقر اقتصادی

نژاد سیاه

جنس مذكر

عدم تغذیه با شیر مادر

عیوب سیستم كمپلیمان ( ۹C - ۵C ) با عفونت های مكرر مننگوكوكی * نقص سیستم پروپردین properdin با افزایش خطر بیماری مننگوكوكی كشنده همراه است . اختلال در عملكرد طحال ( آنمی داسی شكل ) یا عدم وجود طحال بعلت ضربه - عوامل ارثی - هوچكین احتمال افزایش مننژیت هموفیلوس آنفلوانزه و پنوموكوك و بندرت مننگوكوك را خواهد داشت .عیوب لنفوسیت T مادر زادی یا اكتسابی بدلیل شیمی درمانی و بدخیمی ها و ایدز با افزایش احتمالی عفونت سیستم عصبی مركزی ناشی از لیستریامنوسیتوژن همراه است .نشت ( Leak ) مادرزادی یا اكتسابی مایع مغزی نخاعی با افزایش خطر مننژیت پنوموكوكی همراه است .سینوس های پوستی لمبوساكرال و مننگومییلوسل با مننژیت استافیلوكوكی و باكتری های گرم منفی ارتباط دارند .ضربه های نافذ مغزی و عفونت های شنت مایع مغزی نخاعی خطر ابتلا به مننژیت استافیلوكوكی بخصوص گونه های كواگولاز منفی و سایر باكتری های پوستی را میدهد.

استرپتوكوك پنومونیه (Streptococcus Pneumoniae )

استرپتوكوك پنومونیه دیپلوكوك گرام مثبت و تقریبا با ۹۰ سروتیپ پلیساكارید كپسول دار است وسروتیپ های ۴و B ۶ و V ۹و ۱۴ و C ۱۸ و F ۱۹ وF۲۳ علت مهمترین عفونت پنوموكوكی مهاجم Invasive است وسروتیپ های A ۱۹ و ۱۴ و V ۹ و B ۶ و F ۱۹ و F ۲۳ بیشتر مقاوم به پنیسیلینResistance هستند .پنوموكوك در حلق بسیاری از افراد وجود دارد وانتقال شخص به شخص وبا ترشحات تنفسی است . عفونت های .یروسی دستگاه تنفسی فوقانی از فاكتور های مساعد كننده عفونت پنوموكوكی است . عفونت بیشتر در شیرخواران وكودكان شایع است ودر كسانیكه ضعف ایمنی مادرزادی یا اكتسابی مثل ایدز دارند یا در كسانی كه اختلال عملی طحال دارند مثل سیكل سل - نداشتن طحال مادرزادی یا بعد از جراحی و سندروم نفروتیك ونارسائی كلیه وپیوند اعضا- دیابت ملیتوس بیماری ریوی مزمن یا نارسائی حاد قلب بیماران با نشت ( Leak ) مایع مغزی نخاعی بعلت مالفور ماسیون مادرزادی یا شكستگی جمجمه یا اقدامات نوروسرژری ممكن است مننژیت باكتریال عود كننده را سبب گردد. مرگ ومیر در موارد مننژیت پنو موكوكی بالا است ۱۵% عفونت پنوموكوكی درزمستانبیشتر شایع است دوره واگیری بیماری مشخص نیست احتمالا كمتر از ۲۴ ساعت بعد از درمان با آنتی بیوتیك .دوره كمون ۱-۳ روز است شیوع مننژیت پنوموكوكی ۱-۳ در هر ۱۰۰ هزار نفر است .

نیسریا مننژیتیدیس ( Neisseria Meningitidis )

نیسریا مننژیتیدیس دیپلوكوك های گرم منفی با ۱۳ سروگروپ كه ۸ سروگروپ پاتوژن شاملA و B و C و X و Y و Z , ۱۳۵ - W , L و سروتیپ هایA وB و C وY و۱۳۵- W بیشتر بیماری سیستمیك ایجاد می كند و سروگروپ های A وB وC تقریبا۹۰ درصد را تشكیل میدهد ودر غیاب اپیدمی ها گروپ B و نوع A و گاهیC مسئول اپیدمی هااست انتقال شخص به شخص و از راه ترشحات تنفسی است واز زمانی كه واكسیناسیون هموفیلوس انفلوآ نزه انجام شده یكی از دو علت مهم مننژیت باكتریال دركودكان میباشد.بیماری بیشتر در كودكان كمتر از ۵ سال وباشیوع بین ۶-۱۲ ماه ودرپسر ها شیع بیشتر ودرزمستان وبهار شیوع زیادتری را دارد .وعوامل خطرساز ضعف ایمنی -اختلال در عملكرد طحال یا عدم وجود طحال -عیوب سیستم كمپلمان ( ۹C- ۵C ) ونقص سیستم پروپردین میباشد. بیماری تا ۲۴ ساعت بعد از درمان با آنتی بیوتیك قابل سرات است . دوره كمون ۱-۱۰ روز وعالبا كمتراز ۴ روز است .شیع در كودكان ۱-۲۳ ماه۴.۵ در ۱۰۰ هزار ومرگ ومیر ۸ درصد .خطر بیماری در تماس های فامیلی ۱% واین ۱۰۰۰ برابر میزان شیوع جمعییت عمومی است ودر مراكز مراقبت های روزانه ۱در ۱۰۰۰ است .هموفیلوس آنفلوآنزه تیپHaemophylus Influenzae Type b هموفیلوس آنفلوآنزه كو كو باسیل گرم منفی است انتقال شخص به شخص است وبا ترشحات تنفسی است قبل از واكسیناسیون شایع ترین علت مننژیت باكتریال یود وشیوع سنی ۳ ماه تا ۳ سال بیشتر در پسر ها شایع است ودرمناطق پر جمعییت شیوع بیشتری دارد . درضعف ایمنی -عدم وجود طحال -اختلالا ت آناتومیك از عوامل مساعد كننده بشمار میرود۱۲B - HLA , ۴۰ HLBW وفاكتور های ژنتیك هم از فاكتور های خطر ساز ذكر شده است.

---