۵ آذرماه ۱۳۳۰ ـ دکتر مصدق به مجلس اعلام کرد که انگلستان نمی خواهد نفت در دست ایرانیان باشد - راه تکمیل استعمار زدایی از دیگاه مصدق

پنجم آذرماه ۱۳۳۰ (۲۶ نوامبر ۱۹۵۱) دکتر مصدق رئیس وقت دولت که پس از شرکت در جلسه شورای امنیت سازمان ملل و دیدار با سران دولت آمریکا به تهران بازگشته بود ضمن دادن گزارش مشروح سفر …

پنجم آذرماه ۱۳۳۰ (۲۶ نوامبر ۱۹۵۱) دکتر مصدق رئیس وقت دولت که پس از شرکت در جلسه شورای امنیت سازمان ملل و دیدار با سران دولت آمریکا به تهران بازگشته بود ضمن دادن گزارش مشروح سفر خود به مجلس گفت: ماحصل این است که انگلستان که ۱۵۰ سال بر ایران آقایی کرده به هیچوجه نمی خواهد که ایرانیان امور نفت خود را به دست داشته باشند و ما باید خود را برای کار شکنی ها و توطئه های بیشتری آماده کنیم. انگلستان دچار این توهم شده که دست برداشتن از نفت خاورمیانه برایش نوعی خودکشی است لذا همه تلاش را بکار می برد که (سران) دولتهای دارای نفت، «بله قربان گو» و وابسته به خودش باشند.

دکتر مصدق پیش از شرکت در جلسه پارلمان گفته بود که باید همه برنامه ها و روش های استعماری را که در طول زمان به ما تحمیل شده است از جمله روش استخدام دولتی، نظام اداری (بوروکراسی)، روزنامه نگاری، کتاب نویسی، برنامه های تحصیلی و ... را به تدریج اصلاح کنیم تا جنبش استعمارزدایی مان تکمیل شود و واقعا «خودمان» باشیم. ما باید خودمان بدانیم و مردم را هم آگاه کنیم که از قرن پانزدهم (برتری غرب) دولتهای سلطه گر نمی خواهند ملل دیگر به ویژه مللی که قبلا «قدرت و ابرقدرت بودند» از جمله ایرانیان پیشرفت داشته باشند زیرا که «قدرت» ناشی از پیشرفت، و پیشرفت به دست نمی آید مگر این که درآمد ملی را در راه حصول به آن به مصرف برسانیم. یک کلام: ثروت ملی و عمومی ما باید کلا در دست خودمان باشد. ملت نیرومند بر سر مال خود و برنامه هایش با دیگران چانه نمی زند. سلطه گر که از این راه نان می خورد و درنتیجه می خواهد همیشه آقایی کند چشم دیدن پیشرفت و همبستگی ما را ندارد و می کوشد تا تفرقه ایجاد کند. سلطه گر دائما به دنبال یافتن حلقه های ضعیف تر یک ملت است و نباید میان ما بزدل و سازشکار وجود داشته باشد. بزدلی در این برهه دست کمی از خیانت ندارد. آن چند نفری را که من می شناسم و فعلا نمی خواهم نام ببرم نباید به خاطر مال و مقام زودگذر و ناپایدار «تیرآور» دشمن باشند و مردم را بیجهت بترسانند و جوّ بیم و تزلزل را که از آغاز این قرن (سده ۲۰) دیپلماسی و از ابزار سلطه گران شده است ترویج دهند. تفسیر مطبوعات کشورهای سلطه گر را که به اشاره این دولت ها و پرداخت پول (رشوه) منتشر می شود نباید در کشورما مورد نقل قول قرارگیرد و به عنوان سند به خورد ایرانیان داده شود. این خیانتی است به ملت و فرزندان و بستگان خودشان که جزیی از این ملت بزرگوار هستند.

انتشار این اظهارات از رادیو، ایرانیان را بیش از پیش بر ضد استعمار و سلطه و نیز دولت لندن و عواملش بر انگیخت و تظاهرات متعدد برپا شد و دفتر روزنامه های مورد سوء ظن مورد حمله قرار گرفت. از همان زمان توجه ایرانیان به گروههای چپ جلب شد و کار حزب توده رونق بیشتری گرفت و ....