شنبه, ۶ بهمن, ۱۴۰۳ / 25 January, 2025
بازیابی افعی سیاه
فیلم «ماجراهای دالی» موفقیتی آنی كسب كرد و از آن به بعد «گریفیث» با همكاری «ماروین» یا «پیترز» در پشت دوربین كار فیلمسازی را روزی چهارده ساعت، ادامه داد. فروش خوب بود. استودیوی واقع در خیابان چهاردهم فقط یك محل برای صحنه‌آرایی داشت، البته واقعیت این بود كه فیلم‌های به نمایش درآمده به ندرت از یك حلقه تجاوز می‌كردند و كل طول فیلم از ۱۶۰۰ فیت بیشتر نبود (حتی اغلب از هزار فیت هم كمتر می‌شد). تعجب‌آور اینكه چگونه این فیلم‌ها با موفقیت قرین می‌شدند. تمام فیلم‌های «بیوگراف» در فاصله ژوئن ۱۹۰۸ تا دسامبر ۱۹۰۹ كار «گریفیث» بودند، یعنی بطور متوسط در هفته او یك فیلم دوازده‌دقیقه‌یی و یك فیلم شش‌دقیقه‌یی می‌ساخت. این حجم كار و این تنوع شگفت‌انگیز است اما از آن هم شگفت‌انگیزتر زنده بودن تحركی بود كه كار این تازه‌كار عرضه می‌كرد.
اگرچه آرشیو فیلم «موزه هنرهای معاصر» این بخت را داشته است كه تمام تولیدات موسسه «بیوگراف» را به دست آورد، اما بسیاری از فیلم‌ها خارج از ظرفیت بازیابی هستند. تعداد قلیلی از نسخ كه اغلبشان هم در وضعیت بدی بودند به دست آمده‌اند و تقریبا همه نگاتیوها بخاطر انبارداری غلط در حال نابودی بودند. به علاوه تمام فیلم‌های آن دوره «بیوگراف» دارای دو سوراخ در كناره فیلم بودند، لذا غیرممكن بود كه از آن نگاتیوها با دستگاه‌های جدید نسخه‌یی تهیه شوند. تنها به مدد تلاش جانفرسای «ویلیام جمیسون» عضو آرشیو فیلم بود كه وسیله‌یی فراهم شد تا بتوانند از این نگاتیوها نسخه‌های تازه و با كیفیت مرغوب بگیرند. او كه سالها با موسسه «ادیسون» كار می‌كرد برای این منظور یكی از دستگاه‌های كپی‌برداری كهنه را از خطر نابودی رهانید و تقریبا دوباره‌سازی كرد. «ج.و.پیترز» نیز تجربه و دانش سرشار خود را برای ساختن یك دوربین به شكل دوربین‌های قدیمی «بیوگراف» به كار انداخت تا از آن به عنوان پروژكتور استفاده كند.
این دستگاه برای آزمایش نگاتیوها بسیار مفید است و در منتفی كردن هزینه زیاد نسخه‌برداری نقش عمده‌یی دارد. فراهم آمدن امكان دیدن حداقل بعضی از اولین كارهای «گریفیث» بر صحنه مدیون تلاش این دو پیشتاز خستگی‌ناپذیر سینما است. با این همه دو فیلم اولی كه او كارگردانی كرده بود گم شده‌اند و فیلمی كه قبل‌تر از آن دو ساخته است، «افعی سیاه» بازیابی شده هرچند چندان جالب نیست. كارهای اولیه گریفیث دارای چنان كیفیتی بودند و آنچنان مقبول مردم، كه در هفده اوت ۱۹۰۸ موسسه با او قراردادی به مبلغ هفته‌یی پنجاه دلار به علاوه ضمانت درصدی از سود فیلم كه از پنجاه دلار كمتر نباشد امضا كرد. در فاصله این قرارداد و قرارداد دوم در این موسسه كه در سال ۱۹۰۹ به امضا رسید او ۱۳۱ فیلم ساخت و تا قرارداد سوم در ۱۹۱۰ كار صد فیلم دیگر را به اتمام رساند و پیش از آنكه قرارداد چهارم را در ۱۹۱۱ ببندد ۹۵ فیلم دیگر هم ساخت.
او كه قراردادهای اول و دوم را با نام «لاورنس گریفیث» امضا كرده بود و از قرارداد سوم به بعد نام كامل خود یعنی «دیوید وارك گریفیث» را پای قراردادها نوشت. اینكه چرا «گریفیث» بالاخره نام كامل خود را پای قراردادها امضا كرد شاید بتوان از میزان كسب موفقیت او و اشتهارش كه حالا در سینما همه‌گیر شده بود دریافت و شاید هم علتش این بود كه او داشت در رسانه‌یی متفاوت كار می‌كرد و موفق شده بود.
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست