قوی‌باش و نترس

▪ ترس تنها دشمن آدمی است. هرگاه بترسید شکست می‌خورید.
ترس از تنگدستی، ترس از شکست، ترس از دست دادن، ترس از شخصیت برخی از افراد، ترس از انتقاد. ترس قدرتی برایتان به جا نمی‌گذارد. …

ترس تنها دشمن آدمی است. هرگاه بترسید شکست می‌خورید.

ترس از تنگدستی، ترس از شکست، ترس از دست دادن، ترس از شخصیت برخی از افراد، ترس از انتقاد. ترس قدرتی برایتان به جا نمی‌گذارد. دانیال در چاه شیران آزاری ندید چون می‌دانست که خدا از شیرها نیرومندتر است. خدا نیز شیرها را چون بچه گربه بی‌آزار کرد. پس بی‌درنگ بر شیر خود بتازید تا به چشم ببینید که از شیرتان آزاری برنمی‌آید. چه بسا در سراسر عمر از شیری خاص گریخته‌اید و همین فرار زندگیتان را به بند کشیده و موی سرتان را سفید کرده است. روزی آرایشگری به من گفت زنی را می‌شناسد که به محض اینکه از تشویش و دلشوره دست برداشت گیسوان خاکستری‌اش به رنگ نخست خود بازگشت. زنی به من گفت: اصلا نمی‌ترسم اما خیلی دلشوره دارم. ترس و نگرانی دو همزاد هم‌جنس هستند. حال آنکه اگر نترس باشید دلشوره نیز نخواهید داشت. شاید باید بگوییم: «ای کم‌ایمانان چرا نگرانید؟» تصور می‌کنم ترسی که بیش از سایر ترس‌ها بر انسان چیره می‌شود ترس از دست دادن است. چه بسا در زندگی از هرگونه موهبتی برخوردار باشید و باز هم این شیر پیر بیم و هراس در برابر‌تان بایستد و غرش‌کنان بگوید: «عالی‌تر از آن است که دیر بپاید.» البته اگر به آن توجه کنید، چه بسا دچار نگرانی نیز بشوید. پس نسبت به آن بی‌اعتنا باشید.چه بسیارند کسانی که به دلیل ترس از دست دادن، عزیزترین موهبت زندگیشان را مفت باخته‌اند. تنها حربه‌ای که شیرهایتان را از پا در می‌آورد کلام خودتان است. کلام تو عصای معجزه تو است: سرشار از سحر و افسون و اقتدار. عصای خود را در برابر شیر خود به حرکت درمی‌آورید و آن را به بچه گربه‌ای مبدل می‌کنید. اما اگر بر شیرتان نتازید همچنان شیر به جا خواهد ماند. شاید بپرسید: «چگونه بر شیرها بتازیم؟»

موسی به قوم خود گفت: «نترسید. بایستید و نجات خداوند را ببینید که امروز آن را برای شما خواهد کرد زیرا مصریان را که امروز دیدید تا به ابد دیگر نخواهید دید. خداوند برای شما جنگ خواهد کرد و شما خاموش باشید.» به راستی که چه تدارک شگفت‌انگیزی.خرد لایتناهی هم راه خروج را می‌داند و هم راه برآوردن هر تقاضا را اما باید به او توکل کرد. توکل یعنی توازن خود را حفظ کردن و از سر راه او کنار رفتن. چه بسیارند کسانی که از کسان دیگر می‌ترسند یا از اوضاع و شرایط ناخوشایند خود می‌گریزند. البته به هر کجا که بروند، این اوضاع و شرایط نیز آنها را دنبال می‌کند.