ابوالحسن علی هجویری جلاّئی غزنوی

جنسیت: مرد
نام پدر: عثمان
تولد و وفات: ( ... - ۴۶۵) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: صوفی ، عارف و عالم
اصل وی از جلاّب غزنه بود. خاندان او در غزنین از مردان راه حق بوده …

جنسیت: مرد
نام پدر: عثمان
تولد و وفات: ( ... - ۴۶۵) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: صوفی ، عارف و عالم
اصل وی از جلاّب غزنه بود. خاندان او در غزنین از مردان راه حق بوده و مسجد و منبر داشته است. وی مدتی مصاحب شیخ ابوالفضل محمد بن حسین ختلی بود و طریقت خود را از او گرفت. سفرهای بسیاری کرد و با عدهٔ زیادی از مشایخ صوفیه در خراسان ماوراءالنهر و عراق و شام صحبت داشت و به حج نیز مشرف گردید. او مدتی ملازم شیخ ابوالعباس احمد بن محمد اشقانی بود و از وی کسب علم می‌کرد. از مشایخ دیگر او می‌توان شیخ ابوالقاسم عبدالکریم قشیری و شیخ ابوسعید ابوالخیر و ابوعلی فارمدی را نام برد. در پایان عمر به هندوستان سفر کرد و ساکن لاهور شد و سرانجام در همان‌جا از دنیا رفت مدفن او زیارتگاه عام است. در تاریخ فوت او اختلاف است. مهم‌ترین اثر وی:"کشف المحجوب" به فارسی ، می‌باشد که در اواخر عمرخود ، در لاهور ، به درخواست یکی از همشهریان به نام ابوسعید هجویری تألیف نمود. این کتاب در احوال مشایخ و عقاید صوفیه و مسایل و اقوال آنها و تا حدودی به شیوهٔ "رسالهٔ قشیریه" نوشته شده است. از دیگر آثارش: "کتاب فنا و بقاء"؛ "اسرار الخرق و الملونات"؛ "الرعایهٔ بحقوق الله تعالی"؛ "اسرار الخرق و الملونات"؛ "الرعایهٔ بحقوق الله تعالی"؛ "کتاب البیان لاهل‌العیان"؛ "منهاج‌الدین"؛ "نحو القلوب"؛ "ایمان"؛ "فرق فرق"؛ "دیوان" شعر. هجویری همچنین به این مطلب که کسانی برخی زا آثار و رسالات وی را با نام ذکر کرده آند نیز اشاره کرده است.