هنرمندان رسانه و فعالان سیاسی

فعال سیاسی پیش از آن که افکار خود را جمع و جور و به مردم ارایه کند و همه او را بشناسند با فعالان رسانه سروکار داشته است

فعال سیاسی پیش از آن که افکار خود را جمع و جور و به مردم ارایه کند و همه او را بشناسند با فعالان رسانه سروکار داشته است.مصاحبه ها ، گفتگوها ، میزگردها ، مناظره ها ، گزارش ها و برنامه های رسانه ای در انسان ها عمق بوجود می آورند.فعالان سیاسی با توجه به زمینه های قوی تر فکری ، در این آزمون های رسانه ای که ساخته و پرداخته فعالان رسانه هستند و آن ها ، شاگردان این آزمون ها محسوب می شوند به درجه بالاتری در مقایسه با سایرین دست می یابند و آن مرجعیت سیاسی بخشی از مردم است.

فعالان رسانه در حوزه سیاست ، السابقون السابقون هستند.این که چرا شاگردان از استادان در ظاهر پیش افتاده اند و استادان مقرب نیستند دلایل متعددی دارد:اول ، رابطه استاد و شاگردی در شرایط ناپایدار فرهنگی و کمرنگ شدن پاره ای از ارزش ها در کشور دیگر همانند گذشته رعایت نمی شود.دوم ، حکایت کوزه گر است که از کوزه شکسته آب می خورد.فعالان رسانه ، نقش نخبگان فکری جامعه را دارند و یکی از اصلی ترین گروه های مرجع مردم هستند اما در گفتگوها ، گزارش ها و برنامه های رادیویی و تلویزیونی به عنوان فعال رسانه کمتر حضور دارند و بهتر بگویم دعوت نمی شوند.در حالی که در کشورهای توسعه یافته ، سرآمدان رسانه از مطرح ترین و تاثیرگذارترین سیاستمداران آن جوامع بشمار می روند.سوم ، فعالان رسانه از تشکل های قوی سیاسی بی بهره هستند و فقط تعدادی تشکل صنفی دارند که اغلب فراگیری و جامعیت لازم را هم ندارند.چهارم ، آن دسته اندک از فعالان رسانه که به مقامات سیاسی بالایی می رسند خانه محل پرورش خود را برای همیشه ترک می کنند و با این که حتی نویسنده رسانه باقی می مانند و کم یا زیاد می نویسند اما اغلب از عنوان فعال رسانه دیگر استفاده نمی کنند.

پنجم ، فعالان سیاسی بیشتر جلوی دوربین ها و فعالان رسانه در تحریریه ها و پشت صحنه ها هستند.تنها جایی که می تواند توازن لازم را بین این دو برقرار سازد صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران است.دعوت از فعالان رسانه در برنامه های متنوع رادیویی و تلویزیونی می تواند به بازتعریف جایگاه این عزیزان کمک نماید.بی شک ، جامعه ای موفق است که بتواند از تمامی سرمایه های اجتماعی خود به خوبی استفاده کند.ششم ، براساس یک تقسیم بندی از رسانه های غیردولتی عام و آن هایی که از بودجه عمومی استفاده نمی کنند رسانه ها در ایران در سه گروه رسانه های حزبی ، شبه حزبی و مستقل قرار می گیرند.اکثریت قریب به اتفاق رسانه ها در گروه سوم هستند.فعالان رسانه در احزاب ، شخصیت حزبی دارند و عنوان فعال رسانه را بکار نمی برند.

فعالان رسانه های مستقل ، فعالان حقیقی هستند.رسانه های قلیل شبه حزبی که نه در ساختار احزاب فعالیت می کنند و نه به استانداردهای رایج رسانه وفادار مانده اند متعلق به اشخاص خارج از حوزه رسانه هستند و فعالان این رسانه ها فقط در یک رابطه سلسله مراتبی با اشخاص بالاتر قرار دارند و شخصیت حرفه ای و حقیقی آن ها به عنوان فعال رسانه اغلب دیده نمی شود.هفتم ، بت ها و طاغوت های زمانه و اربابان زر و زور و تزویر بوسیله رسانه های شبه حزبی ساخته می شوند و بت شکنی و پیروی از نظام ولایی کار اصلی فعالان رسانه های مستقل است.کمپین مجلس مستقل آینده نشان داد که فعالان رسانه های مستقل و مردم ، فراتر از ظرفیت چپ و راست سیاسی می خواهند از تمامی نیروهای سیاسی و اجتماعی جامعه استفاده شود و فراگیری این کمپین در نواحی و مناطق مختلف کشور بهترین دلیل این خواسته عمومی است.هشتم ، رسانه ، هنر و فعال رسانه ، هنرمند است.شروع خلق یک اثر هنری ناب از عالم بالاست و هنرمند واسطه فیض است. فعالان رسانه مانند آن دسته از هنرمندانی که بر روی صحنه می روند و با تماشاچی نفس به نفس هستند در عرصه های اجتماعی و سیاسی با مردم چنین رابطه ای دارند و هنرنمایی می کنند.

هنرمند رسانه برای آگاهی بخشی به مردم ، اقناع مخاطبان ، تنویر افکار عمومی ، ترسیم افق های روشن ، ترویج ارزش های نظام سیاسی و انتقال زیبایی های آن به نسل های آینده از اعتبار و منزلت هنری و اجتماعی بالایی برخوردار است.فعال سیاسی در آزمون های رسانه ، ساخته و آبدیده می شود اما جنس کار او ماهیت سیاسی دارد و از دربرگیرندگی و جامعیت کمتری برخوردار است و به اندازه توفیق در این آزمون ها و کسب موفقیت های عملی و تداوم این راه ، به مرجعیت سیاسی بخشی از مردم دست می یابد.فعال سیاسی از جانبداری ها و گروه بندی های خاصی پیروی می کند لیکن ظرف وجودی هنرمندان رسانه از سیاست متعالی و مستقل لبریز است و مردم از آن سیراب می شوند.

سیاستمدار خوب و بد در میدان عمل شناخته می شود.فعالان رسانه ، خوشبوکننده های ناگزیر جامعه هستند.اثر برخی بوهای بد منتشره در عرصه های سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی با هنر این ها برای مخاطب عام قابل تحمل تر می شود.باوجود اقتصاد ضعیف رسانه های مستقل و تفاوت نجومی درآمدهای برخی فعالان سیاسی با هنرمندان این رسانه ها ، آینده نگری مثبت و اعتماد عمومی و امیدواری در جامعه با توان فکری و ایمان قوی این هنرمندان و دلسوزان رسانه های مرکز و محلی در سراسر کشور است که فزونی می یابد.

من معتقدم فعالان رسانه با نقش آفرینی های راهبردی می توانند مقام استادی خود را بازیابند.یکی از این کارهای بزرگ ، فراگیرسازی کمپین مجلس مستقل آینده و دعوت مردم به توزیع مجدد قدرت سیاسی و انتخاب بهترین نمایندگان ملت فراتر از اسامی تکراری و چپ و راست سیاسی بوده که راه جدیدی را فراروی فعالان رسانه ، رسانه های مستقل ، مخاطبان کلیدی ، نخبگان سیاسی و مردم ایران اسلامی گشوده است.

علیرضا سعیدآبادی