جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

رفتن یا نرفتن مسأله این بود


رفتن یا نرفتن مسأله این بود

حاشیه و متن سفر رئیس جمهور به نیویورک و سخنرانی در دانشگاه کلمبیا

رئیس جمهور ایران ۳ سال پیاپی در نشست سران کشورها در مجمع عمومی سازمان ملل حضور یافته است . رمز نگاه ویژه دولت نهم از بدو قرار گرفتن در مصدر کار ، به نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک چیست؟ برای پاسخ به این سؤال می توان موارد مطرح را در دو بخش نرم افزاری و سخت افزاری تقسیم بندی کرد، آنگاه مشاهده می شود که اجلاس نیویورک و حواشی آن ، محیط و سخت افزاری مناسبی است که در حد و اندازه و ظرفیت خود ـ که کم نیست ـ زمینه ارائه، تبیین و دفاع از نرم افزار اندیشه انقلاب اسلامی به عنوان منبع قدرت انقلاب و نظام در آن فراهم است.

● زمانی برای بهره از فرصت ها

متن و حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل فرصت هایی در خود دارد که نیازمند برنامه ریزی و بهر ه برداری است و ۳ سال پی درپی است که هیأت ایرانی به ریاست رئیس جمهور احمدی نژاد به خوشه چینی این فرصت ها همت گماشته است . اجتماع نمایندگان ۱۸۰ کشور دنیا که حدود ۷۰ الی ۸۰ کشور معمولاً در سطح رئیس دولت و باقی در سطح وزیر و سایر سطوح در مجمع عمومی شرکت می کنند، امکان خوبی برای رایزنی فراهم می آورد . انعکاس وسیع رسانه ای حضور ۱۸۰ نماینده کشور را هم نباید از نظر دور داشت. در این شرایط ملاقات های جانبی اجلاس اهمیت زیادی پیدا می کند. ملاقات های خصوصی پی درپی با رؤسای کشورها، وزرا یا رؤسای سازمان های بین المللی و منطقه ای صورت می گیرد، در حدی که در سفر اخیر هیأت ایرانی در ۳ ساعت از یک روز با ۶ رئیس دولت دیدار و مذاکرات پرباری صورت گرفت . در حالی که هر کدام از این مذاکرات و دیدارها مثلاً در تهران یا دیگر پایتخت ها ممکن است ۲ تا ۳ روز زمان بر باشد. در عین حال ، قرار گرفتن سازمان ملل متحد در آمریکا فرصت مناسبی را برای ارتباط هیأت ایرانی با مخاطبین عام و خاص جامعه آمریکا فراهم می آورد. این موضوع با توجه به بایکوت و تحریف اخبار ایران از سوی رسانه های آمریکایی و غربی اهمیت ویژه ای می یابد. درواقع کف فرصت های موجود ، ایراد یک سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل از طرف رئیس جمهور است اما سقف این فرصت در ملاقات ها و مذاکرات و سخنرانی های حاشیه آن، ارتباط با سطوح مختلف جامعه آمریکا و غرب و رسانه های بین المللی است و هیأت ایرانی در ۳ سال گذشته در هر بار حضور خود به کف فرصت ها اکتفا نکرده و برای بالابردن سقف و دستیابی به آن کوشیده است. نکته دیگری که در این میان نباید از نظر دور داشت حضور جمعیت ایرانی ها در آمریکاست که در هیچ کجای دنیا این تعداد از هموطنان ما حضور ندارند . یک میلیون نفر ایرانی در آمریکا حضور دارند و برخی آمارها حتی ارقام بیشتری را نشان می دهند . بنا به اظهار خود ایرانیان مقیم آمریکا و کسانی که با آنها سر کار دارند اکثریت و شاید بتوان گفت همه این جمعیت علاقه مند به کشور خود بوده و به انحای مختلف از حضور هیأت ایرانی و ارتباط با آن استقبال می کنند و هر ساله از طرف ایران نیز روی این فرصت و دیدار با ایرانیان و تسهیل ارتباط آنها با کشور برنامه ریزی صورت می گیرد. مجموع این موارد را می توان سخت افزار موجود در نیویورک و مجمع عمومی سازمان ملل و حواشی آن دانست که نرم افزار فکر و اندیشه و مواضع جمهوری اسلامی ایران در آن قابل ارائه و دفاع است و هر آنچه در این ۳ سال و مخصوصاً در آخرین سفر رئیس جمهور و هیأت همراه به نیویورک رخ داده ، همه داستان شورانگیز این درهم آمیزی و همنشینی شیرین اندیشه انقلاب اسلامی با فرصت ها و سخت افزارهای فراهم در محیط آنجا بوده است.

● قدرت نرم افزاری ایران

از ابتدای انقلاب اسلامی در ایران این بحث مطرح بوده است که انقلاب اسلامی یک اندیشه جدید است و نقطه قوت جمهوری اسلامی ایران نیز در همین اندیشه و تمایز است . یعنی قدرت ایران از دید مردم و مسئولان و همچنین صاحبنظران عرصه جهانی قدرتی نرم افزاری شناخته می شود، از همین روست که ایرانی ها همیشه گفته اند برخلاف تبلیغات غرب نیازی به بمب اتم نداشته و دنبال آن نیستند . آنها می دانند یک بمب اتم ایران در برابر ۷ هزار کلاهک اتمی در دنیا قدرت آور محسوب نمی شود، اما قدرت امروز ایران در نرم افزار و دیدگاهی است که ارائه می دهد و همین برایش گستره نفوذ و قدرت ایجاد کرده است. طبیعی است انقلاب اسلامی یک اندیشه جدید و برهمین مبنا جمهوری اسلامی ایران یک قدرت جدید است که منبع قدرت آن اندیشه و نرم افزارش است و هر چه از این اندیشه و نرم افزار دفاع صورت گرفته و این اندیشه تبیین شود، بر قدرت ایران اضافه می شود.

امروز آگاهان امور بر این نظرند که عرصه رسانه و نرم افزار آن، دیگر نه به عنوان ستون پنجم بلکه به عنوان ستون اول در تداوم و حرکت نظام سلطه عمل می کند و برای خلاف واقع و تحریف اندیشه انقلاب اسلامی در برابر افکار عمومی دنیا به صورت سازمان یافته از عرصه رسانه استفاده می شود، خصوصاً در موضوعاتی که در نوک پیکان اندیشه ایران قرار دارد، از مباحث رژیم صهیونیستی و اشغالگری در منطقه گرفته تا مسائل و دیدگاه های داخلی.

به باور دولتمردان دولت نهم ، منطق انقلاب اسلامی به لحاظ نظری و عملی کاملاً در عرصه بین المللی قابل دفاع است ؛ یعنی رفتار عملی کشور بر مبنای منبع نظری آن قابل دفاع بوده و از این موضع می توان مدعی بود. بر صاحبنظران پوشیده نیست دفاع از یک منطق در درون مرزهای جغرافیایی چندان هنر نیست، اما اگر شما بتوانید در داخل مرز و جبهه رقیب از موضوعات مورد توجه دفاع کنید، بیشتر معلوم می شود که فکر و نرم افزار شما قدرتتان و قدرت شما نرم افزار و فکرتان است . از این روست که رئیس جمهور در آمریکا و نیویورک و خاص ترین محافل حضور پیدا کرده و از منطق انقلاب اسلامی دفاع می نماید. سال گذشته در فرصت حضور دکتر احمدی نژاد در نیویورک ، شورای روابط خارجی آمریکا تقاضای بحث و صحبت با وی را کرد و این درخواست مورد پذیرش قرار گرفت . از این که چون افراد حاضر در شورا مثلاًً مطالعات دارند و ممکن است بحث چالشی باشد هم نگرانی وجود نداشت . اما در سفر امسال هیأت ایرانی به نیویورک این حالت و بحث و تبادل نظر ها جنبه و حالت قوی تر پیدا کرد و برای ورود به عمق لایه های فکری آمریکا در سطوح مختلف کار شد که از آن جمله جلسه دانشگاه کلمبیا ، گفت وگو با رسانه ها و نشست با نخبگان آمریکایی و نیز نشست با نمایندگان کلیساها و خاخام های یهودی و غیره بود .

هرکدام از این نشست ها چنانچه در خبرها آمد از ویژگی هایی برخوردار بوده است، که در این میان مخصوصاً به نشست دانشگاه کلمبیا خواهیم پرداخت . اما یک روز بعد از جلسه دانشگاه کلمبیا جلسه پرباری باحضور ۶۳ نفر دعوت شده به دیدار و صحبت با رئیس جمهور ایران برگزار شد که نیمی از آنها معروف ترین افرادی بوده اند که در آمریکا به نوعی در موضوع خاورمیانه و ایران اهل نظر و تحقیق اند و باقی هم افراد معروف رسانه ها بوده اند. این نشست در آینده از رسانه ها نیز پخش خواهد شد اما تا به حال به لحاظ خبری تحت الشعاع نشست بزرگ دانشگاه کلمبیا قرار گرفته است.

● فقط سؤال نکنید، طرح بحث کنید

روایت اعضای هیأت همراه رئیس جمهور از نشست مذکور ( نشست رئیس جمهور با نخبگان آمریکایی ) حاوی نکات قابل توجهی است . یکی از افراد حاضر در این جلسه می گوید: جلسه تشریفاتی نبود و حدود ۳ساعت به طول انجامید، ابتدا رئیس جمهور به آنهاگفت مطالب خود را طرح کنند . یکی دو نفر سؤال طرح کردند، دکتر احمدی نژاد گفت: سؤال ها را هم پاسخ می دهیم ولی نقطه نظرات خود را هم بگویید، طرح بحث و نظر کنید و بدین ترتیب جلسه حالت بهتری پیدا کرد و از میان حاضران نفرات اصلی و صاحب نظر و به قولی دانه درشت ها بیشتر صحبت کردند . جلسه خیلی باز و خوب اداره شد و درکنار جلسه دانشگاه کلمبیا فضایی ایجاد شد برای ورود به عمق لایه های فکری آمریکا، البته در حد ظرفیت این جلسات. وی می گوید: در برنامه های این سفر ، مخاطبان عام وخاص در آمریکا و عرصه بین الملل مورد توجه قرار داشتند و نتایج به دست آمده و توجه و بازتاب ایجاد شده هم از الطاف خداوند است . به هرحال لایه هایی که موردتوجه هیأت و آقای رئیس جمهور قرار گرفتند، ساختار تصمیم گیری در جامعه آمریکا را تشکیل می دهند، البته با یک اقدام و چند روز کار و ارتباط با اقشار و لایه های مختلف همه چیز تمام نشده و همه مقصودحاصل نمی شود، اما به هرحال تلاش ما دستیابی به بالاترین حد ممکن از اهداف و برنامه ها در خلال مدت ۲ تا ۳ روز حضور رئیس جمهور در آمریکا بدون از دست دادن حتی یک لحظه بود.

این منبع آگاه می افزاید: در سطح مخاطبین عام رئیس جمهور با شبکه ۱۳ تلویزیون آمریکا، شبکه CNN، روزنامه لس آنجلس تایمز و در یک برنامه ویدئو کنفرانس با باشگاه خبرنگاران آنها در واشنگتن صحبت کرد. همچنین علاوه بر سخنرانی در مجمع عمومی وجمع سران مخاطبین خاص تر جامعه آمریکا در نشست های دانشگاه کلمبیا، نشست با نخبگان آمریکا درخصوص خاورمیانه و ایران و نشست با رهبران دینی موردتوجه قرار گرفته و تبادل نظر و انتقال پیام صورت گرفت و در همه این موارد موفقیت های زیادی وجود داشت و گستره وسیعی از مخاطبین پوشش داده شد. از میان نشست ها و جلسات مورد اشاره چنانچه خوانندگان محترم استحضار دارند نشست دانشگاه کلمبیا فصلی است بلند که نیازمند بارها بازخوانی و واکاوی است.

* دانشگاه کلمبیا، فصلی برای بازخوانی

پس از یک هفته فضاسازی سنگین رسانه ای علیه ایران و دکتر احمدی نژاد ، سرانجام روز موعود و برگزاری نشست دانشگاه کلمبیا فرا رسید . راویان از نیویورک نقل کنند، ۳ ساعت قبل از شروع جلسه در سر چهارراه ها اتوبوس های زردرنگی دانش آموزان یهودی، صهیونیست یا دارای تمایلات صهیونیستی را با کلاه های یهودی بر سر سوار کرده و به طرف دانشگاه می بردند ، گفته می شود در مجموع حدود ۱۰ اتوبوس ۲۰۰تا ۳۰۰ نفر را به دانشگاه آورده بودند.

با وجود برنامه ریزی های صورت گرفته برای مخالفت با سخنرانی رئیس جمهور ، در طول جلسه کسی با داد و بیداد قصد برهم زدن جلسه در درون تالار دانشگاه را نمی کند، حاضران در باره علت پیش نیامدن چنین موردی می گویند : فضای تالار دانشگاه آنقدر سنگین بود که اجازه نمی داد کسی چنین کاری کند، و هرکس دست به چنین اقدامی می زد علیه خودش تمام می شد چون فضا خاص و سنگین بود . در دانشگاه کلمبیا با وجود تبلیغات منفی صورت گرفته و تظاهرات ۳۰۰نفره مخالفان در بیرون و در اجتماع بزرگ دانشگاهیان و مردم در محوطه و خیابان های اطراف ، حتی آن گاه که رئیس دانشگاه بر خلاف شأن آکادمیک و علمی به توهین و افترا رو آورد قابل دفاع بودن منطق انقلاب اسلامی بار دیگر ثابت شد و معلوم شد که این تنها یک شعار نیست . مذاکره کنندگان هسته ای ایران تاکنون به انحای مختلف گفته اند که برخی طرف های غربی و نمایندگان قدرت ها در اتاق های دربسته ضمن پذیرش منطق ایران گفته اند بحث ما منطق نیست و شما باید چنین و چنان کنید، البته آنها در تریبون های عمومی حاضر نیستند بی منطقی خود را ابراز کنند، اما صحنه دانشگاه کلمبیا جایی بودکه جهانیان منطق و بی منطقی طرفین را به عینه دیده و مشاهده کردند و توضیح و تشریح بی منطقی طرف های مقابل ایران و بهره آنها از حربه فشار و زور وظیفه ای است برعهده رسانه های مستقل جهان، از این رو این رسانه ها فرصت و امکان دارند آنچه بر صحنه دانشگاه کلمبیا گذشت را بارها مورد تأمل و بازخوانی قرار دهند، چون اینجا یکی از محل هایی است که می توان جایگاه مدعی و متهم را تغییر داده و متهم واقعی و بی منطق را به جهانیان بهتر معرفی کرد.

جایی که رئیس دانشگاه ردای علم و دانش از تن به در کرده و در پوستین افراطی ترین سیاستمداران مخالف ایران اسلامی درآمد و حرف هایش رنگ و بویی از نزاکت و ادب علمی و شرط و شرایط میهمانداری نداشت، اگرچه گفته می شود او تحت فشارهای زیادی که به او و دانشگاهش وارد آمده بود، چنین گفت . اما دلیل هرچه بود، احمدی نژاد با خونسردی و لبخند گفته های او را تاب آورد، بعد ضمن ابراز گلایه از شیوه میهمانداری، منطق انقلاب اسلامی را در همه موارد مورد اشاره آنها به دانشگاهیان و افکارعمومی جهانی عرضه کرد و نتیجه آن شد که خود رسانه های غربی و حتی صهیونیستی نیز حکم به پیروزی رئیس جمهور ایران و شکست اسرائیل و سیاستمداران آمریکایی و همچنین شخص رئیس دانشگاه کلمبیا دادند.

برای مثال شبکه فاکس نیوز آمریکا که یک هفته تمام علیه برنامه دانشگاه کلمبیا و ایران برنامه پخش کرده بود در گزارشی رئیس دانشگاه را مقصر معرفی کرده و گفت: اگر او چنین سخن نگفته بود شاید احمدی نژاد هم چنان نمی گفت! تا این لحظه حتی یک منبع معتبر علمی، سیاسی و دانشگاهی هم نبوده است که عمل رئیس دانشگاه را ستوده باشد و همه رفتار او را دور از شأن یک چهره دانشگاهی دانسته اند.

رفتن یا نرفتن به دانشگاه ؛ مسئله این بود

اما چرا آمریکایی ها اعتبار یک چهره علمی خود را قربانی کرده و در برابر چشم میلیون ها بیننده طوری صحنه گردانی کردند که بازنده باشند؟ دلایل این امر را باید با کمی بازگشت به عقب موردبررسی قرارداد. مخالفت با سخنرانی رئیس جمهور در دانشگاه کلمبیا طبعاً برای دولت آمریکا و دانشگاه کلمبیا هزینه داشت، مانند ماجرای درخواست هیأت ایرانی برای حضور رئیس جمهور در محل حادثه ۱۱ سپتامبر و ادای احترام به کشته شدگان این واقعه که با مخالفت آمریکایی ها مواجه شد و هزینه آن هم برگردن آنها افتاد . در مورد دانشگاه کلمبیا بنابر اظهار منابع مطلع ، گزینه انتخابی آمریکایی ها آن بود که چرا آنها هزینه بدهند و ایران برنده باشد، کاری می کنند تا ایرانی ها ترسیده و خود برنامه را لغو کنند که البته هرگز چنین نشد.

مکاتبات موجود در وزارت امور خارجه ایران از چندماه قبل از برگزاری نشست کلمبیا گواه خوبی بر این سخن است . برخی گفته اند وقایع دانشگاه کلمبیا برای هیأت ایرانی پیش بینی نشده بود که این مکاتبات نشان می دهد چنین نیست . تنها لحن و عبارات رئیس دانشگاه تا اندازه ای دور از انتظار بود که آن هم با درایت شخص رئیس جمهور و همراهان ، مصداق بازگشت مکر دشمنان به خود آنها شد.

به آنهایی که گفته اند رئیس جمهور در میانه سخنان رئیس دانشگاه باید صحنه را ترک می کرد هم باید گفت: این کار به معنای موفقیت جبهه مخالف و برچیدن بساط منطق ایرانیان در عمق خاک آمریکا توسط خود آنان و مطابق خواست مخالفان سیاسی ایران بود . در این جهت سخنان تند رئیس دانشگاه کلمبیا آخرین تیر ترکش آنها بود تا شاید رئیس جمهور ایران تاب سخنان او را نیاورده و صحنه را ترک کند، که چنین نشد و پاسخ های لازم داده شد وافکار عمومی دنیا پیروزی منطق و ادب ایرانی بر نابردباری و عصبیت مخالفان ایران را نظاره کرد .

● پیش بینی های لازم صورت گرفته بود

در مکاتبات دانشگاه کلمبیا با طرف ایرانی از چند ماه قبل از برگزاری جلسه آمده است چند شرط برای انجام سخنرانی رئیس جمهور ایران وجوددارد یکی این که واکنش ها زیاد است و ما نمی توانیم مانع تظاهرات همزمان احتمالی در اطراف و یا حتی داخل دانشگاه شویم، دیگر این که اینجا محیط دانشگاهی است وما سؤالاتی داریم و رئیس دانشگاه ۱۰دقیقه و قبل از آقای احمدی نژاد صحبت می کند و سؤالاتی را مطرح می کند که در ۲ محور قرار دارد:

۱) محو اسرائیل

۲) هولوکاست

پاسخ مکتوب ایران هم آن بوده است که این مسائل طبیعی بوده و بستگی به قوانین خودتان و دانشگاه دارد و ۲ سؤال مورد اشاره هم خوب است و ما می خواهیم در این باره توضیح بدهیم . در نامه های بعدی دانشگاه ، زمان سخنرانی رئیس جمهور را ۴۰ دقیقه، بخش پرسش و پاسخ را ۴۰ دقیقه و صحبت رئیس دانشگاه را ۱۰ دقیقه اعلام کرده و به محورهای سؤال های خود علاوه بر اسرائیل و هولوکاست موضوع کیان تاجبخش را هم می افزاید، پاسخ طرف ایرانی هم این است که اشکالی ندارد و این ها مسائل غامضی نیست.

خلاصه آن که پس از یک هفته تبلیغ منفی رسانه های آمریکا و غرب علیه نشست کلمبیا، در روز برگزاری درمیان جمعیت انبوه حاضر در اطراف دانشگاه ۲۳ دستگاه SNG برای پخش مستقیم شبکه های بین المللی تلویزیونی درمحل حاضر بوده است.

در برابر آن جمعیت و تماشاگران وسیع تلویزیونی تصمیم طرف مقابل هنوزآن بوده که با بالا بردن دوز و درصد بی احترامی طرف ایرانی را به اصطلاح ببراند و وانمود کنند ایران و رئیس جمهورش اهل منطق نیستند. برخی از حاضران در نشست دانشگاه کلمبیا می گویند وقتی رئیس دانشگاه متن از پیش آماده اش را روخوانی می کرد، رئیس جمهور ایران آرام و با لبخند نظاره اش می کرد، برخی حدس می زنند بعضی از تعابیر و کلمات را رئیس دانشگاه فی البداهه به متن اضافه کرد تا بتواند احمدی نژاد را عصبانی کرده و از کوره به در برد، اما موفق نشد.

سعید جلیلی معاون اروپا و آمریکای وزارت خارجه و عضو هیأت ایرانی از حاضران در نشست کلمبیا، در پاسخ به این سؤال که در آن لحظات که رئیس دانشگاه سخن می گفت هیأت ایرانی و آقای احمدی نژاد چه حس و حالی داشتند و روند تصمیم گیری چگونه بود؟ می گوید: رئیس جمهور بالای سن بود و ما در ردیف جلو قرار داشتیم، دوربین ها هیچ کدام رو به جمعیت نبود، ما همه آرامش داشتیم، رئیس جمهور از همه آرام و خونسردتر بود، من مرتب برمی گشتم جمعیت و واکنش ها را نگاه می کردم . جمعیتی که یکی دو بار وسط صحبت های رئیس دانشگاه کف زد واقعاً حدود یک پنجم از حاضران در سالن بودند، چهار پنجم جمعیت نگاه می کردند . وی می افزاید: متن رئیس جمهور که ایشان از قبل آماده کرده بودند علمی و دانشگاهی و در فضای مطالعات و آزاداندیشی و محورهایی از این دست بود، من یادداشتی دادم که رئیس جمهور متن خود را خلاصه کرده و به موارد مطرح شده بپردازد که ایشان قبول نکرد، یک مقدمه خوب گفتند که مؤثر واقع شد، متن خود را هم قرائت کرده و پاسخ صحبت هایی که شده بود را هم دادند.

رئیس جمهور در مقدمه خود گفت: رئیس دانشگاه خیلی بیشتر از وقت خودش صحبت کرد و اینها توهین به شعور مخاطب است. به شعور مخاطب باید احترام گذاشت و هر سؤالی باشد من پاسخ خواهم داد. آنچه به عنوان تهدید مطرح کردند با یک حرکت خوب و با تمام ظرفیت تبدیل به فرصت شد.

وی می افزاید: در ونزوئلا آقای چاوز می گفت مشروح این برنامه را ۷ بار از شبکه های این کشور پخش کرده اند. کامنت هایی که به اخبار و گزارش های شبکه ها زده شده بود مثل شبکه العربیه و دیگران ۹۰ درصد با تعابیری بسیار جالب سخنان رئیس جمهور را تأیید کرده بودند و به جز ۱۰ درصد که ادبیات بدی داشت ۹۰ درصد حرکت رئیس دانشگاه را تقبیح کرده و آقای احمدی نژاد را ستوده بودند.

در ملاقات با سران کشورها هم همه آنها برنامه دانشگاه کلمبیا را دیده و به آن اشاره کرده و از منطق واظهارات رئیس جمهور به نیکی یاد شده است . در جلسه با نخبگان آمریکایی هم همین طور، خیلی از مدعوین آن جلسه از اظهارات رئیس دانشگاه اظهار تأسف کردند، حتی آقای بلت پیرمردی که رئیس دانشکده روابط بین الملل دانشگاه کلمبیا و از مدعیون نشست با نخبگان بود ، از حضور رئیس جمهور در دانشگاه خیلی تشکر کرده .

ایرانیان حاضر در نشست دانشگاه کلمبیا از ترجمه همزمان سخنان رئیس جمهور توسط خانم کیانوش که از ایرانیان مقیم آمریکاست نیز به نیکی یاد می کنند، چرا که این خانم هموطن با سرعت و دقت لحن و حالات سخنان رئیس جمهور ایران را نیز علاوه بر محتوای سخنان برای حاضران ترجمه و به آنها منتقل کرده است.

همراهان رئیس جمهور در سفر نیویورک نقل کرده اند بعد از مراسم ، تراکت هایی که در میان جمعیت پخش می شد اکثرش به نفع ایران و علیه سیاست های بوش بود، روزنامه ها و رسانه ها پوشش وسیعی به این برنامه و سخنرانی مجمع عمومی سازمان ملل دادند و حتی در مباحث مجمع عمومی حضور رؤسای جمهور ایران و آمریکا را در رأس تمام تصاویر و گزارش های خود قرار دادند.

حدود ۵ هزار نفر جمعیت برای استماع سخنان آمده بودند. این درحالی بود که رسانه های آنها برای ساختن چهره ای مخدوش از رئیس جمهور ایران خیلی تلاش کرده بودند، اما در اواسط سخنرانی رئیس جمهور در دانشگاه کلمبیا چندین بار جمعیت اقدام به کف زدن کرد و در پایان هم نشست با کف زدن حضار تمام شد.

این ها نشان از آن دارد که در عمق جامعه آنها با ایران و منطق ما دشمنی وجود ندارد.

همراهان رئیس جمهور در سفر نیویورک اظهار می دارند: به غیر از ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفری که با سازماندهی صهیونیست ها در اطراف دانشگاه حضور یافته بودند، حرکت های له یا علیه ایران و آقای احمدی نژاد در دانشگاه و اطراف آن اغلب خودجوش بوده است و ایرانیان و آمریکایی های زیادی با تیپ های مختلف اجتماعی آنجا به نفع ایران و علیه سیاست های آمریکا شعار داده و صحبت می کرده اند.

حاشیه های سفر رئیس جمهور و هیأت همراه به نیویورک قطعاً کم اهمیت تر از متن آن نیست، اما رسانه های وابسته به نظام سلطه هنوز با برنامه سازی های خود قصد پنهان نگه داشتن حواشی و متن این سفر و رویدادهای آن را دارند . آنها می خواهند بازی مغلوبه را به نفع خویش تعبیر کرده و هزینه های آن را برای خود کاهش بدهند، اما حضور و روشنگری رسانه های مستقل در این میان می تواند به طرح و انتقال واقعیات کمک مؤثر بنماید . با گذشت زمان و فرونشستن گرد و غبارها شاید بهتر بتوان به تبیین واقعیات سپتامبر داغ نیویورک پرداخت، نه این که باید دچار اغراق شد و مثلاً وقایع دانشگاه کلمبیا را منشأ تاریخ معرفی کرد. اما ظرفیت این واقعه برای پرداخت ، بسیار زیاد است . خاصه از این رو که این اتفاق در عمق جامعه آمریکا و نیویورک که به محل و پاتوق صهیونیست ها معروف است رخ داده است، برای ما باید تأمل انگیز باشد که رسانه های آمریکا و غرب تنها با یک سخنرانی بوش رئیس جمهور آمریکا چگونه دست به فضاسازی می زنند و چه فضای رسانه ای سنگینی در دنیا ایجاد می کنند . آنها در ناحق خود مصمم و هماهنگ اند، ما نیز باید بر حق خود و بیان واقعیت ها مصمم و با برنامه باشیم . حضور رئیس جمهور ایران در نیویورک چندین و چند برنامه را شامل شده است که درباره هر کدام از آنها می توان کتاب ها نوشت و برنامه ها ساخت . یادمان باشد در عرصه رقابت رسانه ای خیلی زود دیر می شود و آمریکایی ها به این مهم واقف اند، از همین روست که آنها برای بخشی از خبرنگاران و همراهان رئیس جمهور ایران روادید صادر نمی کنند . آنها می دانند رسانه می تواند انفجار اطلاعات ایجاد کند، لذا می خواهند رقابت رسانه ای در دنیا را به نفع خود سامان بدهند و بدین منظور از همه امکانات و سرمایه خویش بهره می برند و از هر روش ناشایستی همچون عدم صدور روادید هم استفاده می کنند. از برکات سفر رئیس جمهور به نیویورک یکی هم ایجاد خدشه در نظام نابسامان و نابرابر رسانه ای جهان و انتقال پیام انقلاب اسلامی و ایران با استفاده از ظرفیت و امکانات رسانه ای خود آنها بود. گسترش این فضا با استفاده از فرصت پیش آمده در جهت تأمین عدالت در روابط بین الملل و نظام رسانه ای آن، وظیفه و رسالتی است بر عهده همه عدالت طلبان در ایران و سراسر عالم.

حمید مستوفی