Flupenthixol Decanoate
|
فلوپنتيکسول دکانوات
|
موارد و مقدار مصرف: موارد و مقدار مصرف
اسكيزوفرني و كنترل علائم آن
بزرگسالان: مقدار 40-20 ميليگرم (2-1 ميليليتر) در فواصل 4-2 هفته، برحسب پاسخ بيمار، بهطور عميق تزريق عضلاني ميشود. در بعضي از بيماران ممكن است افزايش مقدار مصرف يا در برخي موارد، كاهش فواصل مصرف دارو لازم باشد. بيماراني که قبلاً داروهاي نورولپتيک طولاني اثر دريافت نکردهاند، بهتر است ابتدا يک تست دوز 20-5 ميليگرمي از دارو را دريافت کنند. دوز 5 ميليگرم در افراد مسن، ناتوان و بسيار لاغر و بيماراني که سابقه واكنشهاي اکستراپيراميدال را دارند، توصيه ميشود. در طي 10-5 روز ميزان پاسخ بيمار به درمان و ميزان عوارض سنجيده شود. داروهاي ضد جنون خوراکي بهتر است با دوز کمتر ادامه يافته و سپس قطع شوند.
كودكان: اين دارو نبايد در كودكان مصرف شود.
|
موارد منع مصرف و احتياط: موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت به دارو، فنوتيازينها، تيوگزانتينها و ديگر ترکيبات فرمولاسيون؛ مسموميت حاد (اتانول، باربيتوراتها، اپيوييدها)؛ دپرسيون شديد CNS، کوما، بيماران آژيته، آسيب مغزي ساب کورتيکال محتمل يا تشخيص داده شده،نارسايي کليوي،نارسايي عروق مغزي، بيماري شديد قلبي ـ عروقي، ناهنجاريهاي خوني، فئوکروموسيتوما.
موارد احتياط: آريتميهاي خطرناک حتي در دوزهاي درماني گزارش شده است. در بيماران با QT طولاني و مصرف همزمان داروهايي که باعث طولاني شدن فاصله QT شده يا تاکيکارديهاي بطني پلي مورفيک ايجاد ميکنند، اين خطر بيشتر است. لازم است ECG بيمار بدقت مانيتور شود. دارو ميتواند باعث عوارض آنتيکلينرژيک شود. در بيماران با اختلال حرکتي دستگاه گوارش، ايلئوس پاراليتيک، احتباس ادراري، BPH، خشکي دهان و اختلال بينايي با احتياط استفاده شود.
سرکوب مغز استخوان (لکوپني،آگرانولوسيتوز) بدنبال مصرف دارو گزارش شده است. CBC بيمار مانيتور شود. در بيماران با سرکوب مغز استخوان منع مصرف دارد.
اين دارو ميتواند باعث اختلال حرکتي مري و آسپيراسيون شود. در کساني که در معرض پنوموني هستند مانند بيماران آلزايمر با احتياط به کار رود.
دارو باعث عوارض خارج هرمي بخصوص در آقايان، افراد جوان و دوزهاي بالا ميشود. سندرم نورولپتيک بدخيم بدنبال مصرف دارو گزارش شده است. دارو باعث افت فشار وضعيتي شده لذا در بيماران مستعد (بيماري قلبي ـ عروقي، کاهش حجم خون) با احتياط استفاده شود.
در بيماريهاي قلبي ـ عروقي، دمانس، گلوکوم، نارسايي کبدي، مياستني گراويس، پارکينسون، تومورهاي وابسته به پرولاکتين، نارسايي کليوي، صرع، بيماريهاي تنفسي با احتياط به کار رود.
|
عوارض جانبي: ملاحظات اختصاصي
1- مقادير بيش از 40 ميليگرم اين دارو بايد در دو نقطة جداگانه تزريق شود.
2- پايه اين دارو روغني است و قبل از تزريق بايد عمل آسپيراسيون انجام شود تا از عدم ورود دارو به داخل عروق اطمينان حاصل شود.
3- در صورت تغيير رژيم درماني فنوتيازينهاي طولانياثر، بايد بهازاي هر 25 ميليگرم فلوفنازين دكانوات، مقدار 40 ميليگرم فلوپنتيكسول دكانوات تجويز شود.
4- تزريق اين دارو بهطور عميق در ربع فوقاني ـ خارجي عضله سريني انجام ميشود.
|
|
تداخل دارويي: تداخل دارويي
مصرف همزمان با مهار کنندههاي کولين استراز عوارض نوروتوکسيک (مرکزي) را افزايش ميدهد. عوارض خارج هرمي شديد در بعضي بيماران رخ داده است.
فلوپن تيکسول ميتواند باعث کاهش اثرات تحريکي آمفتامينها ميشود.
مصرف همزمان با داروهاي آنتيکلينرژيک، عوارض جانبي دارو را افزايش ميدهد.
فلوپن تيکسول ميتواند باعث کاهش اثرات درماني داروهاي ضد پارکينسون ميشود.
مصرف همزمان با سيپروفلوکساسين، تيوريدازون، زيپراسيدون باعث طولاني شدن فاصلهQT ميشود.
مصرف همزمان با ليتيوم اثرات نوروتوکسيک دارو را افزايش ميدهد.
|
مکانيسم اثر: مکانيسم اثر
فلوپنتيكسول يك داروي نورولپتيك است كه اثر تسكينبخش ندارد اين دارو اثرات فعالكننده، هوشياركننده از بينبرنده اضطراب دارد و با مصرف مقادير كم، داراي فعاليت ضد افسردگي نيز هست. ماده دارويي اين تركيب به آهستگي آزاد شده و موجب طولانيشدن اثر اين فرآورده ميشود.
|
|
فارماكوكينتيك: فارماكوكينتيك
جذب: دارو به صورت عضلاني تجويز شده و بعد از 72-24 ساعت اثر آن شروع ميشود.
پخش: غلظت دارو 7-4 روز بعد از تزريق به حداكثر ميرسد و به مدت
3-2 هفته نيز در حالت يكنواخت باقي ميماند.
متابوليسم: کبدي
دفع: عمدتاً به صورت متابوليت از طريق مدفوع دفع ميشود. مقدار کمي از آن از طريق ادرار دفع ميشود.
مدت اثر دارو 4-2 هفته ميباشد.
|
اشكال دارويي: اشكال دارويي:
Injection: 20 mg/ml
|
اطلاعات دیگر: طبقهبندي فارماكولوژيك: ضد جنون تيپيک.
طبقهبندي درماني: آرام بخش
طبقهبندي مصرف در بارداري: رده C
نامهاي تجاري: Fluanxol, Depot
عوارض جانبي
اعصاب مرکزي: نشانههاي اكستراپيراميدال (فعاليت مفرط، كمفعاليتي)، ديسكينزي ديررس، واكنشهاي افسردگي، بيخوابي، سردرد.
دستگاه گوارش: تهوع، افزايش ترشح بزاق، استفراغ، خشکي دهان.
چشم: اختلال تطابق، اختلال ديد.
متابوليک: گالاکتوره، ژنيکو ماستي، هايپر گليسمي، افزايش وزن، گلوکوزاوري.
عضلاني ـ اسکلتي: هايپوتوني، ترمور، ضعف.
ساير عوارض: واكنشهاي موضعي (اريتم، ندولهاي فيبري حساس)، ترشح بيش از حد يا خودبهخود شير (بهندرت)، آكاتيزي، واكنشهاي ديستوني.
|