«خودکشی فنی» یک سرمربی

۸ بازی, ۳ شکست, ۳ مساوی وتنها ۲ پیروزی حاصل تمام تلاش های «ناصرحجازی» در استقلال بوده است ۹ امتیازی که از ۲۴ امتیاز ممکن کسب شده برای تیمی که باید مدعی قهرمانی باشد یک فاجعه محسوب می شود فاجعه ای ویرانگر که البته هنوز قربانی نگرفته است

۸ بازی، ۳ شکست، ۳ مساوی وتنها ۲ پیروزی حاصل تمام تلاش های «ناصرحجازی» در استقلال بوده است. ۹ امتیازی که از ۲۴ امتیاز ممکن کسب شده برای تیمی که باید مدعی قهرمانی باشد یک فاجعه محسوب می شود. فاجعه ای ویرانگر که البته هنوز قربانی نگرفته است.

کار ناصر حجازی ایراد زیادی دارد که پرداختن به همه آنها در قالب یک مقاله حکم فهرست را به خود می گیرد. در مطلب پیش رو با مبنا قرار دادن دیدار استقلال و سپاهان نکته ای مورد تحلیل قرار می گیرد که در مورد حجازی در حال تبدیل شدن به یک نقطه ضعف سنتی است.

نقطه ضعفی که تا امروز باعث از دست رفتن امتیازات زیادی شده ودر صورتی که ادامه یابد امتیازات بیشتری را هم از استقلال خواهد گرفت. استقلال مقابل سپاهان با ترکیبی به میدان رفت که از همان ابتدا مشخص بود نارسایی زیاد دارد. ویژگی همیشگی ترکیب وسیستم این تیم هم دوباره به چشم می خورد، یعنی همان متغیر بودن هر دوی این موارد نسبت به بازیقبلی.

در این زمینه نیاز به زیاده گویی نیست که همه می دانیم رسیدن به یک ترکیب ثابت چه برای کادر فنی وچه برای بازیکنان تا چه حد حیاتی ومهم است. ایراد اصلی کارحجازی که در قالب یک سؤال مطرح می شود، این است که چرا سرمربی استقلال بازیکنانی را در ترکیب اصلی تیمش قرار می دهد که ازابتدا هم مشخص است که ناکار آمد هستند و جالب اینکه حجازی درنیمه دوم خودش هم به این نتیجه می رسد و تا آنجا که قانون اجازه می دهد بازیکنان یاد شده را تعویض می کند. در حقیقت تعویض های حجازی صرف جبران اشتباهات وی در چینش اولیه می شود نه تغییرات مفید تاکتیکی!

وحید طالب لو، پیروز قربانی، امیرحسین صادقی، پژمان منتظری، مهدی امیرآبادی، محمد نوازی، مهرداد پولادی، علیرضا منصوریان، فرهاد مجیدی، علی علیزاده وآرش برهانی ۱۱ بازیکن ابتدایی استقلال در بازی مقابل سپاهان بودند که در این بینعلیرضا منصوریان، مهرداد پولادی، مهدی امیرآبادی و علی علیزاده کاملاً غیرمفیدوحتی مخرب ظاهر شدند که منصوریان وعلیزاده درنیمه دوم تعویض شدند ویک تعویض اجباری هم به دلیل مصدومیت صادقی انجام شد.

حضور ۴ بازیکن نامبرده در ترکیب اولیه در حالی بود که حجازی حتی حاضر نشد استفاده متناسب با توانایی آنها را بکند. مثلاً منصوریان به جای یک هافبک بازیساز در نقش هافبک دفاعی عملکردی بسیار ضعیف داشت، علیزاده هم که به اجماع اکثر کارشناسان به جزاوت دستی هایش نقطه قوت دیگری ندارد، در زمین هرز می گشت ومشخصاً استقلالی ها روی استفاده از اوت دستی های او وایجاد موقعیت برای اوت اندازیش برنامه ای نداشتند. درچنین شرایطی که حجازی عملاً تیمش را از نظر بازیکنان، برتری عددی آنها وتاکتیک تیمی مبتنی بر نفرات در موضع ضعف قرار داد نمی توان انتظار داشت استقلال با دست پر از زمین خارج شود.

در مورد مربیانی مثل حجازی که هنوز به ترکیب ثابت تیمشان دست نیافته اند ۲ تئوری عمده وجود دارد. اول اینکه مربی اینچنینی هنوز به شناخت کافی وکامل از بازیکنانش نرسیده ودوم اینکه مربی در پی دست یافتن به ترکیبایده آلی است که از تغییر مداوم نفرات حاصل می شود. هر یک از این ۲ تئوری را هم که در مورد حجازی صادق بدانیم باید گفت وی در صورت ادامه روال فعلی فصل را از دست خواهد داد چرا که تغییرات سیستماتیک و چینشی وی بسیار افراطی وکنترل نشده است.

یعنی حجازی مبنا را بر هماهنگی ۱۱ نفره تیمش قرار نداده بلکه مبنای او عملکرد مطابق با ایده آل های اواز سوی بازیکنان است. حجازی قطعاً می داند که بسیاری از بازیکنان در شرایط تغییرنمی توانند بخش زیادی ازتوانایی های خود را بروز دهند و بالعکس وقتی یک تیم حتی با ترکیبی نامتجانس مدتی بازی می کند نفرات به انسجامی قابل قبول دست پیدا می کنند.

در پایان باید خاطرنشان کرد استقلال مقابل پرسپولیس در صورتی می تواند ناکامی های گذشته را به باد فراموشی بسپارد که آرامش فکری لازم در زمینه پست بازی بازیکنان، سیستمی که نفرات در قالب آن بازی می کنند ونقش مکمل همبازیانشان را به دست آورند واین کارتنها از طریق حجازی عملی است.