دوشنبه, ۱۵ بهمن, ۱۴۰۳ / 3 February, 2025
مجله ویستا

ریشه پرخاشگری همسرتان ناکامی‌ اوست


ریشه پرخاشگری همسرتان ناکامی‌ اوست

پرخاشگری یکی از احساس‌های منفی انسان است که از ناکامی به وجود می ‏آید.

«دختر ۲۴ ساله‏ای هستم که حدود ۱۱ ماه است ازدواج کرده‏ام. اوایل چون هنوز همسرم را خوب نمی‏شناختم، به بعضی از اشتباه‌هایش که با صحبت حل می‏شد، آنقدر گیر می‏دادم که مجبور به کتک زدنم می‏شد...

الان چند ماه است که به رفتار زشت خودش پی برده و اصلا کتکم نمی‏زند ولی من دیگر نسبت به همسرم بدبین شده‏ام و نمی‏توانم مثل گذشته با آرامش و محبت با او رفتار کنم. لطف کنید کمکم کنید ذهنیتم را اصلاح کنم.

باید بگویم که پرخاشگری یکی از احساس‌های منفی انسان است که از ناکامی به وجود می ‏آید. این ناکامی به رفتارهای پرخاشگرایانه از جمله خشونت فیزیکی هم منجر می‏شود. وقتی فردی به‌راحتی از خشونت جسمی استفاده می‎کند، به این معناست که اجباری درونی در خود دارد. چنین فردی، آستانه تحریک‏پذیری پایینی دارد ولی گاهی خشونت فیزیکی علت درونی حادی ندارد و فقط یک روش اشتباه است که از ناتوانی در کنترل خشم و کمبود مهارت ارتباطی نشات می‏گیرد. در مواردی که یکی از زوج‏ها دچار اختلال شخصیتی یا زمینه روانی معیوب است یا از نظر فکری و شخصیتی به هم نزدیک نیستند و یکدیگر را درک نمی‏کنند و به درستی نمی‎توانند با هم ارتباط کلامی، ذهنی و هیجانی مناسب برقرار کنند، خشونت کلامی یا رفتاری بینشان نمایان می‏شود. شایع‏ترین شکل خشونت خانگی از طرف مردها نسبت به زن‌هاست و متاسفانه گاهی این خشونت باعث بروز آسیب‏های جسمانی و روانی می‏شود و قابل‌جبران هم نیست بنابراین لازم است علت‏های زیربنایی اینکه چرا و چگونه همسرتان می‏تواند هنگام عصبانیت شما را کتک بزند، بررسی شود.

علاوه بر این، باید توجه کنید چه رفتارها، صحبت‏ها و به‏طور کلی چه محرک‏هایی باعث تحریک همسرتان می‏شود. سعی کنید این محرک‏ها را بشناسید و مانع بروز آنها شوید و از سوی دیگر برای جلوگیری از پیشروی خشم همسرتان، به تشویق یک گفت‏وگوی صادقانه و نقادانه با او بپردازید. اگر زمانی که همسرتان دچار خشم و عصبانیت می‏شود، شما نیز واکنش‏های عصبی نشان می‏دهید، باید بدانید همیشه «خشم، هیزم خشم است» بنابراین اگر می‏بینید همسرتان عصبانی شده، آرامش خود را حفظ ‏کنید. هنگام بیان اشتباه‌های همسرتان، ملایمت رفتاری و گفتاری را فراموش نکنید. اگر می‏خواهید همسرتان را متوجه اشتباهی که مرتکب شده کنید، آن را به شکل بد منتقل نکنید، سرکوفت نزنید و لحن تحقیرکننده در پیش نگیرید. ضمن آنکه باید فرصت پاسخگویی به همسرتان هم بدهید و مانند نصایح والدین به کودکان، بحث را یکطرفه جلو نبرید. شاید این شما هستید که اشتباه متوجه شده‏اید و این یک‏طرفه رفتن‏ها می‏تواند در نظر همسرتان خودرای بودن، استبداد و حتی روحیه ناسالم و تردیدآمیز بودن افکارتان را جلوه بدهد. اگر قصد دارید به همسرتان بگویید کارش اشتباه است، در وهله اول لحن مناسبی را انتخاب کنید. هرگز از هر اشتباهی برای فریاد کشیدن سر همسرتان و ایجاد فرصتی برای دعواهای خانگی استفاده نکنید. شما باید اشتباه و علت اینکه چرا اشتباه است، به همسرتان شرح دهید. قرار نیست او را وارد جلسه محاکمه کوبنده‏ای کنید. اطلاع‏رسانی مرحله اول کار است. به همسرتان بگویید کارش اشتباه بود و برایش دلیل بیاورید که به چه علت اشتباه است و چه تاثیری بر شما یا رابطه‏تان داشته است. سپس دوستانه و با مهربانی از او بخواهید در رفتارش تجدیدنظر کند. اگر همسرتان به اشتباهش پی می‏برد، لازم نیست دیگر ادامه بدهید و موضوع را پشت‌سر هم تکرار کنید.

با آنکه همسرتان به رفتار اشتباه خود پی برده است اما بهتر است برای حل این مشکل به روان‏‏شناس یا روان‏پزشک مراجعه کنید و طبق راهکارهایی که ارائه می‏کند، با وی برخورد کنید تا این احساس بدبینی هم که نسبت به او پیدا کرده‏اید، برطرف شود.

دکتر پرویز رزاقی

روان‌ شناس، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی