میانمار؛ رودخانه مرگ

برای مردم ساکن رودخانه <پایاپون >(منطقه ای در جنوب میانمار) ، جریان آب های آرام این رودخانه همواره نوید بخش تداوم زندگی بوده است. این رودخانه ، آب مورد نیاز مزارع کشاورزی ساکنان …

برای مردم ساکن رودخانه <پایاپون >(منطقه ای در جنوب میانمار) ، جریان آب های آرام این رودخانه همواره نوید بخش تداوم زندگی بوده است. این رودخانه ، آب مورد نیاز مزارع کشاورزی ساکنان این منطقه را تامین کرده و در عین حال از آن برای آشامیدن، شستشو و نظافت استفاده می شد.

اما اکنون این رودخانه اجساد را تحویل ساکنان می دهد. اجساد صدها تن که بر اثر امواج جزر و مدی طوفان <نارجیس> جان خود را از دست داده اند. اجساد در سواحل رودخانه به چشم می خورد که حتی برخی را می توان در باتلا‌ق‌ها و غوطه ور در زیر نورشدید خورشید مشاهده کرد. بسیاری از این اجساد توسط خانواده‌ها و یا دوستان خود دفن شده اند، اما هنوز اجساد بسیاری به چشم می خورد که در محل ، ترک شده و در باتلا‌ق ها و سواحل رودخانه همچنان به جا مانده‌اند.

<زاو زاو> یک قایقران که پیشتر در رودخانه پایاپون به تجارت مشغول بود، می گوید: طوفان، جمعه شب گذشته اتفاق افتاد و صبح روز بعد شاهد شمار زیادی از اجساد بودیم. وی می گوید: در پایین رودخانه من مکانی را دیده ام که حدود ۲۰ جسد در آن بوده است، در جای دیگر ۳۰ جسد و در مکان دیگری ۵۰ جسد را دیدم که در مجموع شمار آنها به ۱۰۰ جسد می رسید. رودخانه آنها را به ساحل رسانده است. وی گروهی از خبرنگاران را با قایق به شهربندری پایاپون که به خاطر برنج مرغوبش، معروف است، هدایت کرد.

به گفته خبرنگاران ، این منطقه مانند سایر جوامع سیل زده به منطقه جنگی شبیه شده است. مقامات می گویند بیش از ۱۰۰ هزار تن در طوفان اخیر که اکثر آنها ساکنان جنوب میانمار بوده اند، کشته شده اند. به هنگام غروب آفتاب، <زاو> به خبرنگاران قول داد تا آنها را به سمت اجساد هدایت کند. مسیر چندان طولا‌نی نبود. در طرف مخالف رودخانه، اجساد دراز کشیده در کنار ساحل نمایان بود. برخی از آنها توسط حیوانات درنده‌خو از جمله سگ ، تکه پاره شده بودند و سایرین با دست ها و پاهای کشیده شده در کنار گله بوفالوها و گاوهای وحشی به چشم می خوردند. کارشناسان که میزان قدرت طوفان نارجیس را محاسبه کرده اند، سرعت آن را ۱۳۰ مایل در ساعت اعلا‌م کرده اند. رودخانه صحنه بسیار وحشتناکی بود .

قدرت طوفان به قدری بود که بسیاری از انسانها را به کام مرگ برده بود . در حالی که رودخانه به محل گردهمایی اجساد تبدیل شده بود، در عین حال به قبرستانی برای کشتی ها و قایق هایی بدل شده بود که به دلیل طغیان شدید آب مجبور به توقف در ساحل شده بودند. در چند مایلی اجساد، ۴۰ کرجی دیده می شد که یکی از آنها بر اثر شدت طوفان دست کم تا ۵۰ متر به داخل خشکی پرتاب شده بود .

اما تمام این اجساد از کجا آمده بودند؟ مقامات و کارگران امدادی بر این عقیده اند که ده ها هزار تن از مردم در جوامع حاشیه جنوبی دلتا- شهرک هایی همچون لا‌بوتا، بوگاله - از شدت طغیان آب به سمت دریا کشیده شده اند و اجساد آنها سرانجام به ساحل بازگردانده شده است. اما حتی در نزدیکی رودخانه پایا پون، طوفان بسیار مرگبار بوده است . خبرنگاران در امتداد مسیر خود از رودخانه به سمت رود " نوک فین تو" حرکت کردند که در اطراف آن با کلبه های کوچک و کاملا‌ً ویران شده برخورد کردند .

مردم در حال بازسازی ، پاکسازی و شستشوی لباس ها و خود در رود بودند . یک ماهیگیر ۶۱ ساله که خسته به نظر می رسید، با اشاره دست خود به سینه اش گفت : " آب تا اینجا به طرف ما آمد . " وی اظهار داشت که بیش از ۲۰۰ تن در دهکده کوچک وی کشته شده اند . اکثر افراد کشته شده افراد پیر و کودکان بودند که نتوانستند در برابر طوفان مقاومت کافی را داشته باشند . وی به مسیر خود به سمت کلبه کوچکش ادامه می دهد - خانه ای که از چوب ساخته شده و ۵۰ نفر به هنگام طوفان در آن پناه گرفته بودند - در مرکز خانه، او دستان خود را به دور درختی حلقه زد و گفت این درخت جان مرا نجات داد .

یک شاهد دیگر می گوید: ساکنین دهکده به مدت ۲ ساعت تا کمر در آب بودند . تا به حال ما شاهد چنین طوفانی نبوده ایم . این برای اولین بار بود . وی به هنگام طوفان در قایق خود بوده است . خوشبختانه او به همراه خانواده اش نجات پیدا کردند، اما دوستان خود را از دست دادند . زن دیگری می گوید: من در قایق بودم که طوفان شروع شد و ما را به سمت خشکی پرتاب کرد . زمانی که به خشکی رسیدم به سمت یک خانه دویدم و آن را محکم نگه داشتم . به گفته اهالی دهکده، بسیاری از اجساد به یکباره جمع آوری شدند و با عجله در قبرستان دفن شدند . اما در غیاب هرگونه کمکی از سوی مقامات ، بسیاری همچنان در محل باقی مانده اند. اکنون رودخانه زندگی به رودخانه مرگ مبدل شده است.