پیروان علی(ع) چگونه‌اند؟

پیروان امام علی(ع) می‌دانند که اگر امر و دستور خداوند اطاعت نشده و ضایع شود، حق‌تعالی از آنها روی برمی‌گرداند و خواری بر آنها چیره می‌شود. خداوند در آیه شریفه ۷۷ سوره قصص می‌فرماید: …

پیروان امام علی(ع) می‌دانند که اگر امر و دستور خداوند اطاعت نشده و ضایع شود، حق‌تعالی از آنها روی برمی‌گرداند و خواری بر آنها چیره می‌شود. خداوند در آیه شریفه ۷۷ سوره قصص می‌فرماید: «احسن کما احسن‌الله الیک، یعنی همان‌طور که پروردگار با کمال ادب و بدون منت به تو احسان می‌کند تو نیز به دیگران با کمال ادب احسان و بخشش داشته باش» و این بخشش منحصر به دسته خاصی از جامعه نیست و طیف مشخصی را در بر نظر نمی‌گیرد...

امام علی(ع) در یکی از جنگ‌ها با مشرکی برخورد کرد و آن مشرک به ایشان گفت: «پسر ابوطالب! شمشیرت مورد علاقه من است، آن را به من بده.»

حضرت بدون تاخیر شمشیر را به او داد. مرد مشرک گفت: «از کار تو تعجب کردم!» امام فرمود: «تو از من درخواست کردی و این از کَرَم من به دور است که سائل را رد کنم.» آن مرد خود را به علی(ع) نزدیک کرد و گفت: «این روش دینداران است» و اسلام آورد.

علی(ع) در خطبه متقین به یکی از افرادی که صفات متقین را از ایشان پرسیده بود، فرمودند: «مومن کثیرالرحمه است، مهربانی‌اش به خصوص در خانواده خود بر سختگیری‌هایش غلبه دارد و او کسی است که اهل انفاق است و نسبت به زیردستان خود چه در منزل و چه در اجتماع درشتی نمی‌کند و نسبت به مومنین حامی و پناهگاه مطمئنی است.»

این نوع طرز تفکر امام علی‌(ع) حتی در برخورد امام با قاتلش نیز مشهود است آنجا که به امام حسن(ع) وصیت فرمودند: « اگر خودم زنده ماندم که تصمیم را خود می‌گیرم ولی اگر در نتیجه این ضربت از دنیا رفتم، یک ضربه در برابر ضربه او وارد کنید و مبادا به این بهانه خون‌های سایر مسلمین ریخته شود؛ و البته اگر او را عفو کنید بهتر است.»

شیخ احمد یزدی