لحظه های سفر را قاب کنید

دوربین, ابزاری است که با استفاده از آن بهتر می توان شکرگزار موهبتی به نام زیبایی بود

دوربین، ابزاری است که با استفاده از آن بهتر می‌توان شکرگزار موهبتی به نام زیبایی بود. دوربین عکاسی به ما یاری می‌دهد که زیبایی‌های نهفته را کشف کنیم و دریابیم که چگونه در مقام یک عکاس می‌توانیم تاثیرات این زیبایی‌ها را بر بینندگان شدت بخشیم. بخش بزرگی از زیبایی‌های طبیعت، در بطن موضوع‌های کوچکی مانند گل‌ها نهفته است. از آنجا که زیبایی گل‌ها حقیقتا نفسگیر است، عکس آنها نیز باید تکان‌دهنده باشد و بیننده را وادارد که با دیدی نو بر گل و گیاه بنگرد.

درباره عکاسی از طبیعت نظرهای مختلفی وجود دارد، عده‌ای می‌گویند همین که چمدانت را بسته‌ای و راه افتاده‌ای به سمت جاده و قصد سفر کرده‌ای زیاد به دوربین همراهت دل نبند.

چرا که با عکاسی از طبیعت اطرافت لذت خود طبیعت را از دست می‌دهی، خودمانی‌اش می‌شود این که به جای این که در بند نور و کادر و دوربینت باشی بدان که چشمانت بهترین دوربین است و به جای این‌که حرص ثبت کردن منظره روبه‌رویت را داشته باشی از آن لذت ببر. عده‌ای دیگر درست نظر مخالف این را دارند.

به این مفهوم که معتقدند سفر بدون دوربین مثل غذاخوردن بدون دست است! هر چند شاید تشبیه مناسبی به نظر نرسد و اغراق در این مثال بیشتر تعصب روی عکاسی در سفر را نشان دهد، اما این نکته نشان‌دهنده آن است که شما در سفر حالت میانه‌ای ندارید و باید یکی از این دو راه را انتخاب کنید.

اما وقتی کفه ترازو به نفع گروه دوم سنگینی می‌کند که بدانیم این روزها تقریبا همه تلفن‌های همراه مجهز به دوربین‌های چندین مگاپیکسلی است و دوربین عکاسی یکی از دم‌دست‌ترین وسایلی است که می‌توان در سفر همراه خود برد.

حالا اگر قرار است به صورت جدی و در روزهای تعطیل نوروز و در سفر عکاسی کنید چند توصیه را در این راه جدی بگیرید که بعدها با دیدن این عکس‌ها نه‌تنها آن سفر برایتان یادآور شود، بلکه بتوانید قطعه‌ای از این مناظر و طبیعت را قاب کنید روی دیوار اتاقتان.

● عکاسی با قلبتان

در واقع دوربین، ابزاری است که با استفاده از آن بهتر می‌توان شکرگزار موهبتی به نام زیبایی بود. دوربین عکاسی به ما یاری می‌دهد که زیبایی‌های نهفته را کشف کنیم و دریابیم که چگونه در مقام یک عکاس می‌توانیم تاثیرات این زیبایی‌ها را بر بینندگان شدت بخشیم.

بخش بزرگی از زیبایی‌های طبیعت، در بطن موضوع‌های کوچکی مانند گل‌ها نهفته است. از آنجا که زیبایی گل‌ها حقیقتا نفسگیر است، عکس آنها نیز باید تکان‌دهنده باشد و بیننده را وادارد که با دیدی نو بر گل و گیاه بنگرد.

این کار را می‌توان با استفاده از رنگ، فرم، نحوه چیدن موضوع و حتی نور طبیعی یا نور مصنوعی انجام داد. عکاسی در صورت برخورداری از دیدی عمیق می‌تواند از نمای بیرونی گل‌ها عبور کند و زیبایی‌های درونی آنها را آشکار سازد.

برای نیل به این هدف باید از دانش فنی، تجربه و خلاقیت برخوردار باشیم. ابتدا باید تصویری را که در نظر داریم حاصل شود پیش چشم آوریم، یعنی قبل از گرفتن عکس، بتوانیم آن را در ذهن خود بیافرینیم.

داشتن دیدی روشن، قبل از عکس گرفتن، برای دستیابی به این نتیجه که یک گل چگونه به نظر خواهد رسید، لازم و ضروری است.

فقط در صورت برخورداری از چنین قدرت زیبایی شناختی است که عکاس می‌تواند مهارت‌های فنی خود را برای تهیه عکس مناسب و موفق به دانسته هایش بیفزاید.

باید بیاموزیم که چه وقت تصمیمی قطعی بگیریم. ارنست هاس این نکته را به بهترین شکل بیان می‌کند: «شما به مدد مغز و عقلتان عکاسی نمی‌کنید، بلکه از قلبتان الهام می‌گیرید!»

● از رنگ به رنگ

زمان مناسب و هیجان‌انگیز برای عکس گرفتن از گل‌ها و باغ، به هنگام تغییر آب و هواست. این موقعیت ویژه چون از نظر بصری نامانوس است، اغواکننده‌تر است.

دود و ابر و مه به عکاس این فرصت را می‌دهد که موضوع را در حالتی غیرمتعارف ثبت کند. درختان احاطه شده توسط مه در هاله‌ای از رمز و راز فرو می‌روند. موضوع‌های داخل مه و بخار از آنچه به نظر می‌رسد، روشن‌تر است بنابراین نورسنجی از این موضوع‌ها به دقت بیشتری نیاز دارد تا کمتر از حد طبیعی نور داده نشود.

در عکاسی از گل و گیاه، رنگ نیز از جمله ترکیب‌های مهم و حیاتی به‌شمار می‌آید. عده‌ای برای دست یافتن به فرم صرف، حتی برای ثبت موضوع‌هایی رنگین مانند گل‌ها، فیلم سیاه و سفید را ترجیح می‌دهند. اما اکثر عکاسان، رنگ را بخش اصلی و جدانشدنی گل‌ها می‌دانند و آرزویشان است که بتوانند آنها را با تمام شکوه و عظمتشان به تصویر بکشند.

برای درک رنگ، انسان باید نور را بشناسد؛ زیرا رنگ به سهم خود محصول فرعی عملکرد نوری است که از روی اشیا و جهانی که پیرامون ما را فرا گرفته است، منعکس یا منکسر می‌شود.

نور آفتاب، روشنایی بخش تمام کره زمین است، اما همین نور سفید قبل از رسیدن به چشم ما دچار دگرگونی و تغییر می‌شود. هر عاملی، از بخار آب گرفته تا ابرها و درختان و بوته‌ها بر رنگ نور تاثیر می‌گذارد.

همچنین باتوجه به این که نور خورشید ساعت به ساعت با زوایایی گوناگون می‌شکند، رنگ قسمت‌های مختلفی از طیف نور سفید خورشید، ممکن است بر بقیه مسلط شود.

نور سحرگاهان نوری تخت و به رنگ خاکستری است که بتدریج به آبی چشم نوازی تبدیل می‌شود. با طلوع خورشید رنگ‌ها نیز در مسیر گرم شدن به زرد، صورتی و نارنجی تغییر می‌یابند.

در عکاسی از مناظر سعی نکنید عکستان را با سوژه اصلی پر کنید. سعی کنید از نماهای باز و گسترده استفاده کنید، حتی اگر چیزی به جز یک فضای خالی وجود نداشته باشد.

چشم‌هایتان را عادت دهید که در منظره‌ها به‌دنبال خطوط، نقش‌ها و اشکال محو شده در دل منظره باشند، این‌گونه عناصر است که به عکس شما ساختار می‌دهد، سعی کنید در ترکیب بندی طوری عمل کنید که این عناصر چشم بیننده را به سمت سوژه اصلی هدایت کند.

استفاده از چارچوب‌های موجود در منظره در پیش‌زمینه تصویر چشم بیننده را مستقیم به سمت سوژه اصلی هدایت می‌کند، به دنبال چارچوب‌هایی با شکل‌ها و اندازه‌های متفاوت باشید، حالا حتما لازم نیست که یک پنجره یا دروازه باشد، بلکه می‌تواند ردیفی از درختان باشد.

همیشه سعی کنید خط افق در وسط کادر قرار نگیرد بلکه اگر آسمان برایتان مهم است خط افق را پایین کادر بگیرید و اگر زمین برایتان مهم‌تر است آن را در بالای کادر بگیرید.