آشنایی با هنر مروار بافی

در این صنعت که سابقه چندانی ندارد و طی سالهای اخیر در پاره یی از بخش های استان گیلان رواج یافته ، به کمک ترکه های باریکی که «مروار» نام دارد . کشت آن در اطراف تهران و در منطقه سولقان …

در این صنعت که سابقه چندانی ندارد و طی سالهای اخیر در پاره یی از بخش های استان گیلان رواج یافته ، به کمک ترکه های باریکی که «مروار» نام دارد . کشت آن در اطراف تهران و در منطقه سولقان رایج است مصنوعاتی مانند سبد ، جامیوه یی ، مبل ، میز ، کلاهک آباژور ، حبا ب چراغ ، جای نان و ... تولید می‌شود که از نظر شکل و ظاهر شبیه محصولات بامبو است . در مرواربافی علاوه بر ترکه های مروار از مواد دیگری مانند تخته سه لایی ، انواع میخ ، روغن جلا و مفتولهای سیمی استفاده میشود و ابزار آلات تولید مروار عبارتست از : اره ، دنده ، چکش، انبردست ، گاز انبر قیچی باغبانی .

مروار داری ویژگیهایی خاص خود می باشد رنگ آن زرد است و وقتی که روغن جلا میخورد به رنگ طلایی در می‌آید و نوع نا مرغوب آن بیشتر به رنگ سیاه و سبز است .

پس از بافتن مروار باید آن را نزدیک به ۴۸ ساعت در معرض آفتاب قرار میدهند تا در اثر تابش نور آفتاب ترکه های مروار به رنگ طلایی در آید .

شیوه‌ی کار چم بافی ، مروار بافی و ترکه بافی تقریبا مشابه یکدیگر و شبیه بافت شعاعی بامبو است به این طریق که بافندگان ابتدا ترکه های درخت را که ماده ی اولیه ی مورد مصرفشان است انتخاب و آن تعداد از ترکه هایی را که قابلیت تقسیم شدن به دو ، سه یا چهار قسمت را دارند ابتدا برش طولی داده و سپس از نظر اندازه به طولهای مورد نیاز در آورده و در آب می‌خیسانند تا انعطاف پذیر و قابل استفاده شود .

در مرحله‌ی بافت ، ابتدا چهار عدد از ترکه ها در کنار یکدیگر قرار گرفته و تعداد چهار یا پنج ترکه ی دیگر به صورت متقاطع روی آنها قرار می‌گیرد تا تشکیل یک ستاره هشت پر را بدهد . آنگاه به وسیله ترکه های باریک تری مهار شده و بافنده با ترکه های نازک عمل بافت را به شیوه ی یکی از زیر ، یکی از رو آغاز نموده و ترکه ها را به طور یکی در میان از لابلای ترکه هایی که قبلا به طور متقاطع روی یکدیگر قرار گرفته عبور میدهد و این کار را تا تکمیل قسمت کف شیی که تولید آن مورد نظر است تعقیب می‌کند .

بعد از پایان کار بافت قسمت کف ، در محلی که قراراست از آنجا به بعد لبه ی کار بافته شود عموماً صنعتگران به بافت حالت مار پیچی داده و کار را به شیوه قبلی ادامه میدهند و انتهای کار را نیز به صورت مار پیچ در آورده و سر ترکه هایی را که در واقع حالت تار کار را دارند به داخل قسمت مار پیچ خم می‌کنند .