در تاریکی تلویزیون تماشا نکنید

پاسخ به ۵ سؤال رایج درباره تلویزیون

۱. در اتاق تاریک تلویزیون ببینیم یا اتاق روشن؟

تحقیقات مرکز پژوهشی نور درباره اثر تلویزیون بر عضلات چشم نشان داده است تماشای تلویزیون در اتاق تاریک و بدون نور زمینه‌ای، به شدت باعث خستگی چشم و آسیب‌های چشمی می‌شود. پژوهشگران برای این تحقیق، یک فیلم را به وسیله تلویزیونی با صفحه تخت به ۲ گروه از افراد تحت مطالعه، در ۲ اتاق مختلف که یکی کاملا تاریک و دیگری دارای نور زمینه‌ای و دیوارهایی روشن بود، نشان دادند. یک ساعت فیلم دیدن در اتاق تاریک باعث شده بود افراد این گروه، در انجام تست‌هایی که به تمرکز بینایی نیاز داشت، کاملا ضعیف‌تر عمل کنند. کسانی که تلویزیون را در اتاقی با دیوارهای روشن و کمی نور دیده بودند، خستگی چشمی نداشتند، کمتر پلک می‌زدند و از نظر بینایی مشکلی ذکر نمی‌کردند و تحریک?های مغزی‌شان بعد از دیدن تصاویر سریع‌تر از گروه دیگر بود. تحقیقات مشابه نشان داده است که تماشای تلویزیون در اتاقی که تنها منبع نوری‌اش تلویزیون باشد، به هیچ‌وجه مناسب نیست و به شدت باعث خستگی چشم می‌شود. انجام این کار در دراز مدت ممکن‌است باعث تغییرات دائمی عضلات چشمی شود. در کشورهای اروپایی به دلیل بالا بودن هزینه انرژی، افراد سعی می‌کنند در اتاقی که تلویزیون روشن است، از منبع نور دیگری استفاده نکنند اما شدت بالای نور سفید لامپ‌تصویر تلویزیون‌ها، باعث فشار به چشم می‌شود. فرکانس نور لامپ‌های تلویزیون اگرچه معمولا به‌وسیله مغز درک نمی‌شود و تصاویر ممتد دیده می‌شوند، اما چشم این نورهای متناوب را روی شبکیه خود درک می‌کند و همین باعث فشار دیگری به چشم خواهد شد.

۲. صدای تلویزیون باید چقدر باشد؟

از دیگر معایب استفاده از تلویزیون به‌عنوان پرده سینما، شبیه‌سازی سیستم صوتی به سیستم صوتی سینماست، در سینماها برای غرق کردن و تحت‌تاثیر قرار دادن بیشتر تماشاگر، از صداهای بلند استفاده می‌شود. این صدا باعث می‌شود صداهای زمینه‌ای مثل صدای حرکات، رفت‌و‌آمد، حرف زدن‌ و حتی نفس کشیدن‌ افراد زیادی که در سالن سینما حضور دارند، مشکلی برای درک فیلم ایجاد نکند اما بلند کردن بیش از حد صدا در خانه یا استفاده از سینمای خانگی با صدای بلند در درازمدت می‌تواند باعث آسیب‌های شنوایی شود. صدای تلویزیون باید فقط به حدی بلند باشد که بتوانید آن را بشنوید، یعنی صدای تلویزیون را تا جایی که می‌توانید کم کنید زیرا اگر صدای آن بلند باشد، در درازمدت باعث کاهش حساسیت شنوایی و آسیب به اجزای گوش داخلی می‌شود. به طور کلی استاندارد خاصی برای صدای تلویزیون وجود ندارد اما توصیه می‌شود از صداهای با دسی‌بل پایین‌تر برای تلویزیون استفاده شود تا گوش به این صداها عادت کند. افرادی که با صداهای کم قدرت تمرکز ندارند، بهتر است از هدفون‌های مخصوص استفاده کنند.

۳. فاصله چشم با تلویزیون چقدر باید باشد؟

اندازه تلویزیون باید با توجه به فاصله‌ای که چشم می‌تواند با صفحه آن داشته باشد، انتخاب شود. مثلا اگر تلویزیون

۳۲ اینچ است، فاصله بین چشم و صفحه آن، نباید بیشتر از ۹۶ اینچ (۲۴۴ سانتی‌متر) و کمتر از ۴۸ اینچ (۱۱۸ سانتی‌متر) باشد زیرا در غیر این صورت دید دچار مشکل خواهد شد. می‌توان نتیجه گرفت که اندازه تلویزیون باید به گونه‌ای باشد که هنگام تماشای برنامه دلخواهتان بتوانید حداقل ۵/۱ و حداکثر ۳ متر از صفحه آن فاصله بگیرید.

۴. چند ساعت دیدن تلویزیون مجاز است؟

محققان استرالیایی می‌گویند آسیبی که اعتیاد به تلویزیون به بدن می‌رساند، تقریبا برابر با آسیب سیگار است. آنها معتقدند اگر حدود ۶ ساعت از روز را به تماشای تلویزیون بپردازید، بی‌شک ۵ سال کمتر از کسانی که این ۶ ساعت را کار یا فعالیت فیزیکی کرده‌اید، عمر می‌کنید. چاقی، استرس، افسردگی، بالا رفتن فشار خون و ابتلا به بیماری‌های قلبی مختلف از عوارض تماشای بیش از حد تلویزیون هستند. پژوهشگران می‌گویند بهتر است تماشای برنامه‌های تلویزیون به۵/۱ تا ۲ ساعت در روز محدود شود.

۵. بچه‌ها از چه سنی می توانند تلویزیون ببینند؟

پژوهشگران آمریکایی به تازگی اعلام کرده‌اند بچه‌های زیر ۲ سال حدود ۲ ساعت در طول روز برنامه‌های تلویزیونی تماشا می‌کنند. آنها می‌گویند حتی بچه‌های زیر ۶ ماه هم ۲ ساعت از روز پای برنامه‌های تلویزیونی، سی‌دی‌های کارتونی یا آموزشی می‌نشینند و متاسفانه این رقم در میان بچه‌های ۸ تا ۱۲ سال، حدود ۴ ساعت است. انجمن متخصصان کودکان آمریکا می‌گوید بچه‌های زیر ۲ سال اصلا نباید هیچ‌کدام از برنامه‌های تلویزیونی را تماشا کنند چون هنوز درکی در مورد این برنامه‌ها ندارند و ممکن است این کار باعث اعتیاد آنها به جعبه جادو در سنین بالاتر شود. از سوی دیگر، ۲ سال ابتدایی زندگی، زمان رشد مغز است. تلویزیون و دیگر رسانه‌های الکترونیک می‌توانند قدرت خلاقیت، تحرک و اجتماعی شدن را از خردسالان بگیرند و آنها را تنبل و فردمدار بار بیاورند. این انجمن به صراحت اعلام می‌کند والدین نباید بیش از یکی دو ساعت اجازه تماشای تلویزیون به بچه‌های بالاتر از ۲ سال بدهند. ضمن اینکه همین ۲ ساعت تماشای برنامه هم باید محدود به دیدن برنامه‌های باکیفیت، مفید و آموزنده باشد. هرچه سن بچه‌ها بالاتر می‌رود، نیاز آنها به برقراری رابطه اجتماعی، شرکت‌ در کلاس‌های مختلف، بازی، تفریح، خواندن و نوشتن هم بیشتر می‌شود. هرچه این نیازها در بچه‌ها بیشتر برآورده شوند و پرورش یابند، موفقیت آنها در زندگی آینده‌شان هم بیشتر تضمین خواهدشد. حالا اگر بچه‌ای بیش از ۴ ساعت در روز تلویزیون تماشا کند، ۸ ساعت بخوابد، ۲ ساعت غذا بخورد و ۶ ساعت هم به مدرسه برود، دیگر چه زمانی برای بچگی کردن و رفع نیازهایش دارد؟

ترجمه: دکتر سید احسان بیکایی ندا احمدلو

منابع: CNN, Kidshealth, Daily Telegraph, Digitaltrends